Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi məHƏMMƏd füzuli adına Əlyazmalar institutu əlabbas müZNİb muxtarnamə
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
261 dəstbərdar olub nizam ilə səf çəküb meydani-karzarə təmaşa edirdilər. İbn Ziyad tərəfindən Zeyd ibn Fəzl meydana daxil olub mübariz istədi. İslam tərəfindən Müzahim Əştər meydana qədəm qoyub bir həmlə ilə o fasiqi ədəm diyarına rəvanə etdi. Ziyadın qardaşı meydana gəlüb, Müzahim o məl`unı dəxi qardaşı gedən yola vasil etdi. Zeydin oğlı Fəzl meydana gəlüb, babası nuş edən şərbətdən o dəxi nuş etdi. İbn Ziyadın əsakiri əhvalı böylə gördikdə dəxi bir nəfər böylə olsun meydana qədəm qoymağa cəsarət etmədi. Müzahim bir qədər meydanda cövlan edüb öz ləşgərgahına müraciət etdi. İbrahim qardaşına afərinxan olub onı dua etdi. İbn Ziyad, Hüsəyn ibn Nümeyrə İslam əsakirinin meysərəsinə həmlə etməgi əmr etdi. Başqa sərkərdələrə dəxi sifariş etdi ki, gözləri səncaqda olsun. Hər dəf`ə səncaq üç dəf`ə hərəkət etdi, onlar da bir dəf`ə İslam əsakirinə həmlə etsinlər. Bu tərəfdən İbrahim cənabları İbn Ziyad əsakirinin meymənəsində həyəcanı görüb qardaşı Müzahimə meysərə tərəfə getməgini əmr etdi. Müzahim öz təhti- hökmində olan səvarələrlə meysərə tərəfə yüriş etdi. Bu vəqt Hüsəyn İslam əsakirinə həmlə etdi. İslam əsakiri dəxi onlara hücum edüb o gün qürubə kibi də`va dəvam edüb qürub zəmanı hər iki tərəf təbli- bazgəşt sədasına itaət edüb meydani-müharibədən dəstbərdar olub öz məqamlarına müraciət etdilər. İbrahim cənabları məş`əldarlarla meydani-müharibəyə daxil olub İslam şəhidlərini cəm` edüb qüsl verüb nəmaz qıldıqdan sonra dəfn etdilər. İbrahim cənabları 262 xeyməsinə varid olub səbahkı də`vanın fikrində idi. Bu vəqt bir nəfər xeyməyə varid olub İbrahimə bir məktub verdi. İbrahim məktubı açub gördi, Mosul hakiminin tərəfindən yazılmışdır və məzmunı dəxi bu idi ki, bu gecə İslam sərkərdələrini göndər, tainki şəhəri onlara təslim edim. İbrahim cənabları qasidə dedi: - Şəhərin hakiminə bənim tərəfimdən səlam deyüb və əlavə edərsən ki, inşaallah-təala bu günlərdə Ziyad ilə də`vayı xitam verüb onınla görüşəriz. Bu tərəfdən İbrahim cənabları gecə ilə bir məktub yazub İbn Ziyadın ən namdar sərkərdələrindən olan Ümeyr ibn Hübabə göndərdi və məktubın məzmunı bu idi: “Ey Ümeyr, bənimlə sənin miyanında olan qədim dostlığı nəzərə alub sana nəsihət etməgi özimə vacib bilürəm. Binaənəleyh sana deyürəm ki, İbn Ziyaddan dəstbərdar olub İslam mücahidləriylə həmfikr olasan. Hərgah bu də`vanı rəyasətdən ötri edirsən, gəl bənim yanıma, nərənin hökumətini istəyürsən, sənin üçün hazırdır”. Ümeyr ibn Hübab məktubı oxudıqdan sonra cəvab yazub qasidə verdi. Qasid məktubı alub İbrahim cənablarına təslim etdi. İbrahim cənabları məktubı açub gördi Ümeyr yazmışdır ki: “Bən gecə səninlə görüşməgə gələcəgəm. Fəqət sən qəravulçulara əmr et ki, bana mane` olmasunlar”. İbrahim cənabları qardaşı Müzahimi ixtar edüb dedi: 263 - Qardaş, bu gecə qəravulların rəyasəti sənin gərək olsun. Zira bu gecə bir nəfər İbn Ziyad sərkərdələrindən bənim görüşimə gələcəkdir. Onı ehtiramla qəbul edüb bənim yanıma gəlməsinə mane` olmayasınız. Müzahim itaət edüb müqərrər oldığı məqama getdi. O tərəfdən Ümeyr, İbn Ziyad xeyməsinə varid olub İbrahimlə onın miyanında olan əhvalatı o məl`unə nəql etdi. İbn Ziyad dedi: - Ya Ümeyr, İbrahimdən sana ziyan yetməz, zənn edirəm, əlbəttə, bu gecə gedüb görüşməniz səlahdır. Ümeyr, İbn Ziyad xeyməsindən xaric olub İslam ordugahına azim oldı. Qəravulgahi-İslamə yetişdikdə Müzahim əmiri İbrahim hüzurına möhtərəmən varid etdi. İbrahim Ümeyri qoxıyub yüzindən və gözindən öpüb aram oldılar. İbrahim cənabları Əli (ə) və Ali- Əlinin (ə) fəzailindən bir qədər söyləyüb və Bəni Üməyyənin onlar həqqində bir çox zülmlər etdiklərini dəxi əlavə etdi. Ümeyr dedi: - Ya İbrahim, bən nə çarə edim, bu saət bən İbn Ziyaddan rugərdan olarsam, onların miyanında sükna edən əyal və övladlarımın canı təhlükədə olacaqdır. Əmma bən sənin sözinlə əhli-əyalımdan sərfi-nəzər edüb İslam mücahidləriylə bərabər şəhid olana kibi çalışacağam. Fəqət gərəkdir İbn Ziyada bir hiylə edim. Bən bu saət gedüb bu gecə təxti-idarəmdə olan əsakirin kaffəsinə tə`lim verüm ki, səbah iki ləşkər bir- birinə hücum etdikdə, bən öz əsakirimlə bərabər sənin 264 hüzurına gəlüb bir yerdə İbn Ziyadın əsakirini həlak edərik. Bu qərarla İbrahimlə əhdü peyman edüb öz qərargahına müraciət etdi. Müraciət edüb də İbn Ziyadı əhvalatdan xəbərdar etdi. İbn Ziyad çox şad olub Ümeyrə xəl`ət və ən`am verdi. İbrahim o gecəylə Vərqanın xeyməsinə azim olub əhvalatı Vərqaya söylədi. Vərqa dedi: - Ya əmir, mən Ümeyrin sözinə e`tibar etməyürəm. Zira Həzrət Hüseyn (ə)-ın şəhadətində bən Mosul şəhərində həmin bu Ümeyrin xanəsində idim. Həzrət Hüseyn (ə)-ın şəhadət xəbərini eşidüb bən ağladım. Əmma həmin bu Ümeyr gülməgə başladı. Bən ona xitab edüb dedim: - Ya Ümeyr, Rəsuli-Xudanın (s) fərzəndi şəhadətinə şad olub gülirsənmi? Dedi: - Hüseyn (ə) Yəzidə aq olmağına binaən qətl olunmışdır. Əlbəttə, hər kimsə öz əmirinə aq olarsa, qətlə məhkum olacaqdır. Bən bu sözi o məl`undan eşidən kibi ona həmlə edüb bir neçə zərbə əlimlə onın sifətinə vurdım. O dəxi bir neçə zərbə bənim sifətimə vurub onın xanəsindən xaric oldım. O məl`un isə o gündən bəni axtarub tapmayurdı. İştə böylə bir fasiqdən yaxşılıq gözləmək olarmı? İbrahim dedi: - Yaxşı söyləyürsən, bən bu əhvalatdan xəbardar degildim. Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
|