Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi məHƏMMƏd füzuli adına Əlyazmalar institutu əlabbas müZNİb muxtarnamə
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
269 İshaq! Bənim sənin kibi zatə heyfim gəlür. Binaənəleyh, səni qətl etmək istəməyürəm. Bu mülahizədən naşi sana bu də`vadan əl çəküb getməgi tövsiyə edirəm. Hərgah əskərdən ötri süyursat lazım isə, səninçün irsal edüm. Hərgah pul lazım isə, xəbər ver, pul göndərim. Xəyal etmə ki, bən bu sözləri qorxudan deyürəm. Əbdulməlik ibn Mərvanın başına and olsun ki, bən bu məktubı fəqət sana olan məhəbbətimdən yazıram”. Məktubı möhr edüb qasid vasitəsiylə İbrahim Əştərə irsal etdi. İbrahim Əştər məktubı alub mütaliə edəndən sonra dedi: - İbn Ziyad əcəb əbləh və əhməqdir. Gahi bana mal və pul və`dəsi verir, gahi öz əsakirindən bəni qorxudır. Dəxi xəyal etməyür ki, bənim üçün məqtul olmaq ən böyük səadətdir. Bən qəsəm yad etmişəm, ta İbn Ziyadı qətl etməsəm, istirahət etməyəcəgəm. Qasid övdət edüb bu sözləri İbn Ziyada dedi: - İbn Ziyad naçar qitalə hazır olub səfaralıq etdi. Bir dəf`ə hər iki ləşkər iki seyl kibi bir-birisinə həmlə edüb müharibəyə məşğul oldılar. Üç gün bu müharibə imtidad tapub İbn Ziyad əsakirindən bir çox cəmaət İslam əlindən şərbəti-həlakət nuş etdilər. Bu də`vada İbn Ziyadın ən namdar sərkərdələrindən məhsub olan Hüsəyn ibn Nümeyr Vərqai-namdarın əlində məqtul oldı. İbn Ziyad bu vaqiədən nəhayət mərtəbədə qəmnak oldı. Böylə ki, bir saət bihuş oldı. Öylə ki, huşə gəldi, əsakirin sərkərdələrini ehzar edüb dedi: 270 - Bənim fikrimcə, hərgah bir nəfər qabil və layiq qasid İbrahim yanına göndərüb nəsihət edər isək, İbrahim bizə itaət edüb Əli (ə) və Övladi-Əlinin (ə) dostlığından dəstbərdar olar, zənn edirəm. Sərkərdələr dəxi İbn Ziyadın fikriylə həmfikr olub qasid göndərməgə razı oldılar. İbn Ziyad Əbdullah Hatəmi ehzar edüb neçə sözlər dedikdən sonra iki nəfərlə İbrahim cənablarının xidmətinə irsal etdi. Əbdullah ordunın kənarına yetdikdə İbrahimin qulamları onın kim oldığını sual edüb, qasidi-İbn Ziyadəm - deyüb cəvab verdi. İbrahim cənablarından izn aldıqdan sonra o biiman qocayı məclisə daxil etdilər. Qoca səlam verüb cəvab aldıqdan sonra dedi: - Ya Əmir, bəni İbn Ziyad göndərüb ki, sana nəsihət edüb təriqi-nicatə də`vət edəm. Binaənəleyh, bən sana deyürəm, sənin İmamım Əli ibn Əbutalib (ə) o şücaət və rəşadətlə Bəni Üməyyənin müqabilində nə etdi ki, sən edəsən? İştə bən öz tərəfimdən və əmiri- cəlil İbn Ziyad tərəfindən sana tövsiyə edirəm ki, bu inaddan əl çəküb bir bu qədər cəmaətin qətl olmasına razı olmayub, bu nahəq müharibədən dəstbərdar olasan. İbrahim Əştər bu sözləri eşidən kibi dedi: - Ey piri-biiman, hərgah qasidləri qətl etmək caiz olsaydı, bu saət sənin qətlinə fərman verərdim. Çıx bənim məclisimdən! O fasiqi-biimanə ki, “əmiri-cəlil” deyürsən, bənim tərəfimdən söylə ki, bir də bənim yanıma qasid göndərməsün. Ta o fasiqi qətl edüb 271 başını Kufəyə Muxtar üçün göndərməsəm, istirahət etməyəcəgəm. Qasid İbrahim Əştərin xidmətindən övdət edüb əhvalatı İbn Ziyada nəql etdi. O məl`un naçar qalub səfaralıq edüb də`vaya hazır oldı. Bu tərəfdən İbrahim Əştər dəxi səfaralıq edüb hər iki tərəf bir-birisinə həmlə etdilər. Əvvəlinci həmlədə İbn Ziyad şəhərə tərəf fərar edüb təmam əsakirlə şəhərə daxil olub dərvazələri qapadılar. İbrahim Əştər şəhəri mühasirə edüb təsərrüf fikrindəydi. Gecə olub hər kimsə istirahətə məşğul oldı. Qəravulçular dəstəbədəstə qəravulə məşğul oldılar. Gecədən bir az keçmiş uzaqdan qəravulçılar bir nəfəri gördilər. O saət onı əhatə edüb müqəyyəd İbrahim Əştər xeyməsinə varid edüb İbrahim cənablarına xəbər verdilər. İbrahim onın kim oldığını xəbər aldıqda ərz etdi: - Ya əmir, bən İbn Ziyadın pişxidmətlərindənəm və düşməni-Əli (ə) və Övladi-Əli (ə) idim. Fəqət keçən gecə aləmi-vaqiədə nidayi-qeybiylə İslamiyyətə daxil olub, bu gecə fürsət edüb xidmətinizə müşərrəf olmışam. Əmr et, bənim əllərimi açsunlar, tainki sana böyük bir bəşarət verəm. İbrahim cənabları anın əllərini açmasına əmr edüb, azad olandan sonra ərz etdi: - Ya əmir, keçən gecə Rəbi` ibn Harisin bir oğlı olubdır. O mövludın cəhətindən bu gecə Rəbi` şəhərdən xaric xüsusi bağında böyük bir ziyafət məclisi tərtib verüb. Təmam İbn Ziyadın sərkərdələrini o məclisə də`vət etmişdir. Böylə ki, İbn 272 Ziyaddan başqa təmam sərkərdələr bağdadırlar. Hərgah bu gecə onlara şəbxun edüb qətl edərsək, İbn Ziyadın işi təmam olmış kibidir. İbrahim bu sözlərdən şad olub dört nəfər sərkərdə, yüz nəfər dəxi piyadə əsakirdən intixab edüb o cəvanı dəxi özləri üçün bələd götürüb bağa tərəf azim oldılar. Bir saətdən sonra uzaqdan bir işıq görüb işığa tərəf azim olub bir neçə nəfəri yanmış atəşin kənarında oturub şürbi-xəmrə məşğul gördilər. İbrahim səvarələrlə bir guşədə dayanub piyadələrə o fasiqləri əhatə edüb qətl etməgi əmr verdi. Piyadə onları əhatə edüb həpsini qətl etdilər. Fəqət onlardan bir nəfər xilas olub fərar etdi. İbrahim cənabları o bir nəfəri tə`qib edüb bir həsarın divarından çıxdığı yerdə anı dutub yerə saldı. O şəxs İbrahimdən əman istədikdə, İbrahim andan məst və ya huşyar oldığını sual etdi. Cəvabında dedi: - And olsun Allah-təala həzrətlərinə ki, ömrimin əvvəlindən bu vəqtə kibi bənim ağzıma şərab dəgməmişdir. İbrahim dedi: - Bu bağ kimindir? Dedi: - Əmr ibn Rəbiənindir. İbrahim: - Bağda kimlər var? Dedi: - Bağda İbn Ziyadın sərkərdələri keyf edirlər. İbrahim: Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
|