7
Elə İngilis alimi A.Qordinerin 1940-cı ildə Londonda çap etdirdiyi
“Xüsusi adlar nəzəriyyəsi”, rus alimi A.Superanskayanın 1973-cü ildə çap
etdirdiyi “Xüsusi adların ümumi nəzəriyyəsi” kimi elmi işlərini bu mənada
nümunə göstərmək yerinə düşər
1
.
Albaniyanın bəzi toponimləri haqqında ilk məlumatlara hələ antik
dövrün mütəfəkkirlərinin, xüsusilə yunan və roma müəlliflərinin
əsərlərində təsadüf edilir. Azərbaycan haqqında ətraflı məlumat vermiş
yunan tarixçisi,coğrafiyaşünası, filosofu Strabon 2000 il bundan əvvəl
Qaspi, Gerqan, Araz, Kür, Alazan hidronimləri, Sakasen, Uti, Kambisen
vilayətləri və digər toponimlərimiz barəsində məlumat vermiş, onları təhlil
etməyə cəhd göstərmişdir.
II əsrdə məhşur yunan riyaziyyatçısı, coğrafiyaşünası, astronomu,
astroloqu, filosofu Ptolomey özünün “Coğrafiya” əsərinə Albaniyanın 29
toponimini daxil etmişdir. VII əsrin ortalarında ərsəyə gətirilən “Alban
tarixi” əsərində isə nəinki Azərbaycan toponimləri, hətta antrotoponimləri
də öz əksini tapır
2
.
IX-XII əsrlərdə ərəb səyyahlarının əsərlərində Azərbaycan
onomastik vahidləri haqqında zəngin məlumatlara rast gəlmək olar. XIII əsr
ərəb coğrafi-yaşünası Yaqut Əl-Həməvinin “Ölkə adlarının əlifba sırası ilə
siyahısı” əsərində Azərbaycan toponimləri də əks olunmuşdur. Bəzi
Azərbaycan etnonimlərinin mənşəyini aydınlaşdırmaq üçün XII əsr tarixçisi
Rəşidəddinin əsərləri qiymətli mənbədir
3
.
XVIII əsrin görkəmli coğrafiyaşünası, səyyah ömrünün otuz yeddi
ilini səfərlərdə keçirmiş, din və təriqətlərin mahiyyəti haqqında, tarix,
coğrafiya, poeziya və s. sahələr barədə çox qiymətli elmi əsərlər və risalələr
çap etdirmiş olan H. Z. Şirvani qədim Azərbaycan toponimləri barəsində də
dəyərli fikirlər söyləmişdir. O, Azərbaycan, Bakı, Şamaxı, Gəncə, Quba,
Şəki, Ağsu, Qəbələ, Şabran, Ordubad, Muğan, Beyləqan, Sarı ada və s. yer
adlarının mənşəyinə dair dəyərli mülahizələr irəli sürmüşdür.
Azərbaycan onomastik tədqiqatlarının tarixində A.Bakıxanovun da
böyük xidmətləri vardır. O, “Gülüstani–İrəm” əsərində bir sıra Azərbaycan
tayfa (Zəngəzur, Bayat, Çakərlu) və yer adları (Zığ, Alpan, Şamaxı, Quba)
1
Qurbanov A. M. Azərbaycan onomalogiyasının əsasları. II c. Bakı, Nurlan, 2004,
s. 129.
2
Qurbanov A. M. Azərbaycan onomalogiyasının əsasları. II c. Bakı, Nurlan, 2004,
s. 130.
3
Yenə orada, s.132.
8
haqqında maraqlı fikirlər söyləmiş, tarixçi-ədib sərkərdə bu haqda
yazmışdır: “Əgər ölkənin qəbilələri, kəndləri, binaları və qədim hasarı
geniş bir surətdə tədqiq edilərsə, əhalinin mənşəyini təyin etmək mümkün
olacaqdır”
1
.
Azərbaycanda
etnonimlərin
tədqiqatına
dair
materiallara
A.Bakıxanovla yanaşı M. Vəliyev, Ə.Dəmirçizadə, Z.Bünyadov,
M.Seyidov,
Y.Yusifov,
Q.Qeybullayev,
Ə.Hüseynzadə,
Ə.Əliyev,
R.Eyvazova, Q.Məşədiyev, M.Mirzəyev, F.Xalıqov və başqalarının
əsərlərində də rast gəlmək mümkündür.
Onomastik vahidlərin arasında mühüm yer tutan antropotoponimlərin
tədqiqi, onların mənşəyinə aid maraqlı fikirlər T.Hacıyevin, M.Adilovun,
O.Mirzənin, Z.Sadıxovun, Ə. Tanrıverdi və başqa dilçilərimizin əsərlərinin
ana xəttini təşkil edir.
Azərbaycan hidronimlərinin öyrənilməsi sahəsində Ə.Dəmirçiza-
dənin, K.Əliyevin, N.Məmmədovun, N.Əsgərovun, V.İsrafilovun monoqra-
fiya və məqalələri mühüm rola malikdir.
80-ci illərdən üzü bəri onomaloji tədqiqatlar aparmış H. Mirzəyev
tarixi həqiqətləri, obyektiv tariximizi gələcək nəsillərə çatdırmaq üçün
“Azərbaycan toponimləri və şivə sözləri”, “Dərələyəz mahalının
toponimləri və şivə sözləri” və digər kitablarını, 100-dən artıq məqaləsini
məhz bu mövzuya həsr etmişdir. “Aşıq poeziyasında yaşayan adlarımız və
tariximiz” kitabı H. Mirzəyevin bu mənada qələmə aldığı el ədəbiyyatı ilə
bağlı düşüncələrinin bir qismini əhatə edir.
Bundan başqa B.Xəlilovun, İ.Bayramovun, A.Bayramovun,
N.Əsgərovun, V.İsrafilovun, H.Hüseynovanın, K.Səmədovanın tədqiqat-
larını da bu qism tədqiqatlara aid etmək olar
2
. Aydındır ki, heç bir əsər
onomastik vahidsiz mümkün deyil. Onomastik vahidlərin tədqiqini bir neçə
cəhətdən əhəmiyyətli hesab etmək olar: a) dilin lüğət tərkibinin bütövlükdə
xarakteristikasını vermək üçün onomastik vahidlərin tədqiqi son dərəcə
vacibdir; b) onomastik vahidlərin çoxunda indi dildə olmayan forma və
anlayışların izi qaldığına görə, bunların tədqiqi dilçiliyin ən mürəkkəb və
mühüm sahəsi hesab edilərək dil tarixi, dialektologiya və üslubiyyat üçün
zəruri faktlar verə bilər; c) onomastik materialın öyrənilməsi dilçiliklə
yanaşı, tarix, etnoqrafiya, sosiologiya və coğrafiya elmlərinin bir sıra
problemlərinin açılmasına kömək edir və s.
1
Bakıxanov A. Gülüstani-İrəm. Ərgünəş, Bakı. 2011. s. 31
2
Bayramov İ. M. Aşıq Ələsgər yaradıcılığında onomastik vahidlər. AOP, III, Bakı,
1990, s. 242-243