4
− Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığında işlənmiş xüsusi adların üslubi
cəhətlərini aydınlaşdırmaq;
− xüsusi adların etimoloji xüsusiyyətlərini öyrənmək;
− onomastik vahidlərin derivatoloji cəhətlərini təyin etmək;
− xüsusi sözlərin milli mənsubluğunu araşdırmaq;
− real və qeyri-real onomastik vahidlərin nisbətini təyin etmək;
−yazıçının yaradıcılığında işlənmiş onomastik vahidlərin sözlüyünü
tərtib etmək və s.
Tədqiqatın metodu. Tarixi-müqayisəli, təsviri, areal və üslubi
metodlardan, eləcə də qarşılaşdırma, tutuşdurma və etimoloji üsullardan
istifadə edilməklə diaxron və sinxron istiqamətdə tədqiqat aparılmışdır.
Tədqiqatın elmi yeniliyi. Dissertasiya işində ilk dəfə olaraq,
E.Əfəndiyevin əsərlərinin onomastik sistemi sistemli şəkildə tədqiq
olunmuş, onların leksik-semantik, qrammatik xüsusiyyətləri elmi cəhətdən
təhlil olunmuş, Elçinin yaradıcılığında işlənmiş onomastik vahidlərin
sözlüyü hazırlanıb, dissertasiyanın sonuna əlavə edilmişdir.
Tədqiqatın nəzəri və təcrübi əhəmiyyəti. Tədqiqat işinin həm
nəzəri, həm də təcrübi əhəmiyyəti vardır. Elçinin əsərlərindəki onomastik
vahidlərin təhlili üslubiyyatın nəzəri məsələlərinin izahında olduğu kimi,
həm də onomastik vahidlərin linqvistik xüsusiyyətləri ilə bağlı aparılan
tədqiqatlarda, onomastikanın nəzəri və təcrübi sahələri ilə bağlı elmi
araşdırmalarda geniş və səmərəli şəkildə istifadə edilə bilər.Üslubiyyyata,
onomalogiyaya aid dərslik, dərs vəsaitlərinin hazırlanmasında istifadə edilə
bilər.
Tədqiqatın mənbəyi. Tədqiqata Elçin Əfəndiyevin “Seçilmiş
əsərləri” cəlb olunmuşdur
1
.
Müdafiəyə çıxarılan əsas müddəalar:
− Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığında xüsusi adlar sistemində özünü
göstərən kateqoriyalar ədəbi dil normalarına əsaslanır;
− yazıçının apelyativ leksikası ilə onomastik leksikası arasında
möhkəm bağlılıq var;
− yazıçı real həyat hadisələrinə əsaslandığı üçün daha çox real -
həyati onomastik vahidlərdən istifadə etmişdir;
1
Elçin. Ədəbi düşüncələr. Qapp-Poliqraf, Bakı, 2002; Elçin. Seçilmiş əsərləri.
Bakı, Avrasiya Press, 2005; Elçin. Balddaşın ilk məhəbbəti. Qapp-Poliqraf. 2000;
Elçin . Seçilmiş əsərləri. Çaşıoğlu., 2005.
5
− Elçin Əfəndiyevin onomastikası Azərbaycan dilinin onomastik
sisteminə məxsus leksik-semantik, qrammatik cəhətləri özündə əks etdirir;
− həm milli mənşəli, həm də alınma adlardan üslubi məqsədlərlə
istifadə edilmişdir;
− onomastik vahidlərin bütün növlərindən, xüsusilə antroponim,
toponim və ktematonimlərdən geniş istifadə olunmuşdur;
− xüsusi adların derivatoloji cəhətlərinin öyrənilməsi fəal və qeyri-
fəal budaq morfemlərin üzə çıxarılmasına şərait yaradır;
− söz yaradıcılığında sintaktik və sintaktik-morfoloji üsulların
aktuallığı aydın şəkildə özünü göstərir;
− ləqəblərin və titulların yaradılmasında daha çox sintaktik üsuldan
istifadə edilmişdir;
− yazıçının onomastik leksikası onu deməyə əsas verir ki, Elçin
tarixiliklə müasirliyi eyni səviyyədə dəyərləndirən, onları vəhdətdə təqdim
edən yazıçıdır və s.
Tədqiqatın aprobasiyası. Dissertasiya Azərbaycan Dövlət Pedaqoji
Universitetinin Azərbaycan dilçiliyi kafedrasında yerinə yetirilmişdir.
Dissertasiya ilə əlaqədar, Azərbaycanda və xaricdə, beynəlxalq və
respublika səviyyəli konfranslarda çıxışlar edilmiş, on beş məqalə və tezis
çap olunmuşdur.
Tədqiqatın quruluşu. Dissertasiya giriş, dörd fəsil, nəticə,
ədəbiyyat siyahısı və sözlükdən ibarətdir.
İŞİN ÜMUMİ MƏZMUNU
Dissertasiyanın
“Giriş”
hissəsində
mövzunun
aktuallığı
əsaslandırılmış, tədqiqatın məqsəd və vəzifələri, obyekti, elmi yeniliyi,
metodları, müdafiəyə çıxarılan müddəalar, qarşıya qoyulmuş məqsəd və
vəzifələr müəyyənləşdirilmiş, nəzəri və praktik əhəmiyyəti, aprobasiyası və
quruluşu təqdim edilmişdir.
Birinci
fəsil
“Elçin
Əfəndiyevin
yaradıcılığında
işlənən
onomastik vahidlər və onların növləri ” adlanır və iki yarımfəsildən
ibarətdir. Birinci yarımfəsildə “Poetik onomastika məsələləri”ndən bəhs
olunur. Bu bölmədə tarixilik prinsipi gözlənilərək son əsrlər çərçivəsində
Azərbaycanda poetik onomastikanın yaranması, aparılan tədqiqat işlərinin
xarakterik cəhətləri, istifadə edilən üsul və metodların müəyyənləşdirilməsi,
kəmiyyət və keyfiyyətcə inkişafı, təkamülü və digər məsələlərə münasibət
6
bildirilmiş, onomastik vahidlərin qorunub saxlandığı bir çox tarixi
mənbələr diqqətə çatdırılmışdır.
Poetik onomastikada onomastik vahidlərin üslubi imkanları, onların
sistem halında öyrənilməsinin vacibliyi haqqında 1986-cı ildə keçirilən
Azərbaycan onomastikası problemlərinə həsr olunmuş elmi konfransda
geniş bəhs edilmişdir. Dilçilərimizdən A.Qurbanov və A.Paşayev poetik
onomastikanı iki yerə: şifahi və yazılı ədəbi əsərlərin onomastikasına
bölmüşlər. Şifahi ədəbiyyatdakı onomastik vahidlər həmişə, təbii olaraq,
yazılı ədəbiyyatdan fərqlənmişdir. Poetik onomastik vahidlərdə adi- real
onomastik vahidlərdən fərqli olaraq, obrazlılıq daha güclü şəkildədir. Belə
dayanıqlı, özəl xüsusiyyətə malik olan bu növ onomastik vahidlər müxtəlif
janr və üslubda yazılmış poetik əsərlərdə işlənə bilir.
Şifahi ədəbiyyatda verilən onomastik vahidlər daha çox uydurma,
fərziyyə xarakteri daşıyır və leksik-semantk üslubi cəhətdən fərqli olur.
Yazılı ədəbiyyatda işlənən onomastik vahidlər isə daha çox real
həyatın göstəriciləridir. Lakin istər şifahi, istərsə də yazılı ədəbiyyatda
onomastik vahidlər zəngin üslubi imkanlara malikdir. Poetik onomastikada
yazıçının yaratdığı bədii əsərlərin adları, obrazlara verilən adlar və s.
üslubi cəhətdən tədqiq edilir, yazıçının spesifik üslubi keyfiyyətləri kimi
təqdim edilir.
“Poetik onomastika dilçiliyin ən yeni və az tədqiq olunmuş
sahələrinəndir”
1
. A. Qurbanovun bu fikri poetik onomastikanın inkişafının
müasir mərhələsi ilə səsləşmir. Çünki hazırda artıq poetik onomastika da
ayrıca bir elm sahəsi kimi böyük uğurlar əldə etmişdir ki, bu işdə vaxtilə
Azərbaycanda Onomastika məktəbinin yaradıcısı olan A. Qurbanovun
rəhbərliyi ilə keçirilən konfransların, 2010-cu ilə qədər ADPU-da nəşr
olunan “Onomastika” jurnalının böyük rolu olmuşdur.
Ümumiyyətlə, XIX
əsrin
ortalarında onomastik
vahidlərın
araşdırılmasına meyl o qədər genişlənib dərinləşmişdir ki, o, təkcə dilçilərin
deyil, həm də tarixçi və coğrafiyaşünasların marağına səbəb olmuşdur. XIX
əsrin ortalarında bu sahədən olan toponimlər diqqəti daha çox cəlb etmişdir.
XX əsrin əvvəllərində isə dünyanın bir çox ölkələrində-Rusiyada, Fransada,
İngiltərədə, Almaniyada və başqa ölkələrdə onomastik vahidlərin tədqiqi ilə
ətraflı məşğul olunmağa başlanılmışdır.
1
Qurbanov A. M. Azərbaycan onomalogiyasının əsasları. II c. Bakı, Nurlan, 2004,
s. 56.
Dostları ilə paylaş: |