9
Onomastik tədqiqatların təşəkkül tarixi yaxın keçmişimizə aid
olduğundan bu sahədə Azərbaycan dilçiliyində həll olunmamış məsələlər
vardır. Müxtəlif dövrlərdə yaşamış yazıçı və şairlərimizin yaradıçığında
xüsusi adların öyrənilməsi yolu ilə həmin sənətkarın yaradıçılığının dil
qanunauyğunluqlarını,
onomastik
sistemin
səviyyəsini
öyrənmək
mühümdür
Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığında poetik onomastika problemlərini,
xüsusi adların bədii əsərlərdəki rolunu, üslubi cəhətlərini öyrənmək
yazıçının bədii irsini öyrənmək qədər əhəmiyyətlidir.
Birinci fəslin ikinci yarımfəsli “Elçin Əfəndiyevin yaradıcılığında
işlənən xüsusi adlar (dilçiliyin onomastika sahəsinə gətirdiyi kompleks
yeniliklər-töhfələr)” adlanır. Elçin yaradıcılığı xüsusi adlarla olduqca
zəngin olduğundan, onun yaradıcılığında onomastik vahidlərin bütün
qruplarına aid nümunələrə rast gəlmək mümkündürBu bölmədə Elçinin
yaradıcılığında işlənmiş onomastik vahidlər qruplar üzrə tədqiq edilir: 1.
Antroponimlər, 2.Etnonimlər, 3. Toponimlər, 4. Hidronimlər, 5. Zoonimlər,
6. Kosmonimlər, 7. Ktematonimlər.
Elçin yaradıcılığnda işlənən antroponimlər: Ədibin yaradıcılığında
olduqca zəngin antroponimik leksikaya rast gəlmək mümkündür. Qeyri-adi
bədii antroponimlər olduğundan belə adlara Elçin yaradıcılığında, demək
olar ki, rast gəlinmir. Onun bütün qəhrəmanları real, həyati obrazlardır.
Həmin antroponimlərin mənşəyinə diqqət yetirsək, burada milliliklə
bərabər zəngin ərəb, fars və rus-Avropa mənşəli antroponimlərin
mövcudluğunun şahidi olarıq. Bu, əlbəttə ki, yazıçının dünyagörüşünün,
onun nəinki Azərbaycan, hətta dünya ədəbiyyatı və mədəniyyəti ilə
yaxından tanış olmasının göstəricisidir. Elçinin yaratdığı antroponimlər
müxtəlif insan simalarını və xarakterlərini maraqlı şəkildə özündə
birləşdirir ki, bu da onun güclü müşahidəçilik qabiliyyətindən xəbər verir.
Məleykə, Safura, Səməd, Məlik, Sənubər, Kərim, əmioğlu Bəylər, xalaqızı
Mədinə, Məlekə xanım və s.
Yazıçı Elçin yaradıcılığında zoonimlərdən də istifadə etmiş, onların
bədii–üslubi imkanlarından faydalanmışdır. Məs.; “Dolça” hekayəsində
“Dolça” itə verilən addır.
Kosmonimlər: Dilimizdə səma cisimlərinin adlarını bildirən sözlərin
mövqeyi xüsusidir. Səma cisimləri dedikdə Günəş, Ay, Yer, ulduzlar,
bürclər, kraterlər və s. nəzərdə tutulur. Şübhəsiz ki, müxtəlif planetlərə,
bürclərə, ulduzlara verilən adlar şərti - ləqəb xarakteri daşıyır. Astronomik
adlar, ümumiyyətlə şərq ədəbiyyatında çox geniş yayılmışdır. Belə
10
adlardan biri də Zöhrədir. M. H. Təhmasib yazır: “Zöhrə - qədim
mədəniyyətə malik bütün xalqlarda, həm ilahə-məbdud, həm də onun
atributu olan ulduz kimi müqəddəs sayılmışdır. Qərinələrdən gələn
təsəvvürlərə görə, Gözəl qız – qadın şəklində təsəvvür edilən Zöhrə qədim
şümerlərdən başlayaraq Romada, Yunanıstanda, İranda, Babildə, Ərəb
dövlətlərində, eləcə də Zaqafqaziya xalqlarında məhəbbət, su,
məhsuldarlıq, gözəllik, musiqi, rəqs ilahəsi kimi təsdiq olunmuş, onun hətta
su köpüyündən yarandığı da zənn edilmişdir
1
. Elçin yaradıcılığında az rast
gəlinən kosmonimlər bunlardır:
Dan yeri; Suheyl ulduzu və s.
Ktematonimlər. Azərbaycan dilində maddi-mədəniyyət abidələrinin
elm və texnika, mədəniyyətlə bağlı əsərlərin, xüsusi əşyaların, fəxri adların,
inzibati idarə, təşkilat və s.-in adını bildirən yüzlərlə onomastik vahid
buraya daxildir. Ktematonimlər indiyədək, demək olar ki, dilçilik tədqiqat
larından kənarda qalmışdır.
Elçin yaradıcılığında ktematonimlərin - xrononimlərin yaranmasının
özünəməxsus prinsipləri vardır. Bunlardan bir neçəsini nəzərdən
keçirək:“Oktyabr bayramı”, “Bahar bayramı”, “Bilik günü” və s.
Xrononimlərin yaranmasında əsasən, saylar iştirak edir: 31 Dekabr
həmrəylik günü.Tarixi hadisələrin, siyasi dövrlərin əsas mahiyyəti
xrononimlərin semantik sferasında mütləq əks olunur: Məs. “20 Yanvar”,
”Şəhidlər günü” və s.
3. İdeonimlər.
Elm, mədəniyyət, bədii ədəbiyyatla bağlı əsərlərin və
digər materialların, nəşriyyat, mətbuat və s. adını bildirən onomastik
vahidlər ideonimlərdir. Dilimizin onomastik leksikası və Elçinin
yaradıcılığı bu cür adlarla çox zəngindir. Həmin adları aşağıdakı qruplara
bölmək olar: nəşriyyat,
qəzet və jurnal, bədii əsər adları və s.
Elçinin hekayələrinin adlarına nəzər salaq: Sarı gəlin”, “Qarabağ
şikəstəsi”, “Dolça” hekayələriilə tanış olduqda məlum olur ki, yazıçı
onların heç birinə təsadüfi deyil, əsərin ideyasına, məzmununa uyğun ad
seçmişdir ki,bu da Elçin yaradıcılığına xas ən sadə və uyğun manevrdir.
Ümumiyyətlə, qeyd etmək lazımdır ki, bədii əsərə adqoyma uğurlu
olduqda bu, yazıçının dildə yeni ifadə tərzi yaratması hesab olunmalıdır.
“Elçinin yaradıcılığında da bir çox hekayələri, xüsusən də “Baladadaşın ilk
məhəbbəti” əsərinin adı da olduqca maraqlı alınmışdır.
1
Əlizadə Z. Atalar sözlərində onomastik layın sintaktik və semantik xüsusiyyətləri.
AOP, elmi-onomastik jurnal, III, Baki, 1990 , s.232.