Azərbaycan mġLLĠ elmlər akademġyasi a. A. Bakixanov adina tarġX Ġnstġtutu



Yüklə 3,89 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/179
tarix23.01.2018
ölçüsü3,89 Mb.
#22076
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   179

34 

 

Maraqlıdır  ki,  digər  tədqiqatçıları  da  M.Barxudaryanın  Girdiman  barəsindəki 



məlumatlarının daha əsaslı olduğuna inandırmağa çağıran [342, 90] Z.M.Bünyadov 

özü Girdimanın lokalizəsi ilə bağlı belə yazır: «Biz belə hesab edirik ki, Mehrani 

Cəsur Vardanın 480 və ya 570-ci illərdə üç il ərzində tikdirdiyi» Girdiman qalası 

məhz  budur»  [349,  90].  Lakin  nədənsə  sonradan  o,  bu  fikri  nəinki  inkiĢaf 

etdirməyib,  əksinə,  heç  bir  ciddi  arqument  irəli  sürmədən  yenidən  Girdiman 

vilayətinin Albaniyanın qərbində - ġəmkirçay hövzəsində olması ehtimalı üzərində 

dayanıb  [349,  88].  Və təbiidir  ki,  o  vaxtdan  etibarən  Girdiman tarixinə  müraciət 

edən müəlliflərin demək olar ki, hamısı, o cümlədən müxtəlif vaxtlarda nəĢr olunan 

«Azərbaycan tarixi» kitablarının müəllifləri də daha çox, məhz ona istinad ediblər 

[20, 113]. 

Yuxarıda artıq  qeyd  olunduğu  kimi  Z.M.Bünyadovun  məqaləsinin  üçüncü 

bölməsi  Mehranilərə  həsr  olunub.  Burada  Mehranilərin  mənĢəyi,  onların 

Albaniyaya  gəlməsi,  əvvəlcə  Girdiman  vilayətində,  daha  sonra  isə  bütövlükdə 

Albaniyada hakimiyyəti ələ keçirmələri barədə alban tarixçisi M.Kalankatuklunun 

məlumatları  əsasında  mülahizələr  bildirilib.  Yekun  qənaəti  isə  belədir:  «VII-IX 

əsrlərdə Girdiman knyazları həm də Albaniyanın knyazı olub. Girdiman vilayətinin 

əraziləri isə Mehranilərin bilavasitə Ģəxsi mülkü olub» [20, 91]. 

1965-ci ildə çapdan çıxan və milli tarixĢünaslığımızda sözün əsil mənasında 

hadisə  kimi  qarĢılanan  «Azərbaycan  VII-IX  əsrlərdə»  [43]  adlı  fundamental 

monoqrafiyasında  Z.M.Bünyadov  Girdiman  ərazilərinin  lokalizəsi  üzərinə 

qayıtmasa  da,  onun  siyasi  tarixi,  təsərrüfatı,  mənəvi  və  mədəni  həyatına  dair  bir 

sıra məsələlərə ilk dəfə olaraq aydınlıq gətirməyə cəhd göstərib. Beləliklə də, milli 

tarixĢünaslığımızda  ilk  dəfə  olaraq  məhz  o,  Azərbaycan  tarixində  Girdiman 

vilayətinin  yeri  və  rolunu  müəyyən  etməyə  çalıĢıb  [43,  49-63,  142]. 

AlbanĢünaslığa  yeni  və  həm  də  sanballı  töhfə  olan  bu  əsəri  ilə  akademik 

Z.M.Bünyadov  sovet  tarixĢünaslığında  ilk  dəfə  olaraq  erməni  qaragüruhuna 

sarsıdıcı zərbə endirmiĢ oldu. Bu, ermənilərin uzun illər ərzində Albaniya tarixinə 

dair  yazdıqları  və  yazmaqda  davam  etdikləri  hədyanlara  Azərbaycan  tarixçiləri 

tərəfindən verilən ilk tutarlı cavab idi. Həm də bu zərbə o dərəcədə sarsıdıcı oldu 

ki, ermənilər Azərbaycanın erkən orta əsrlər tarixinin dayaq nöqtəsi və bel sütunu 

hesab edilən həmin əsərə və onun müəllifinə qarĢı elan etdikləri səlib müharibəsi 

bu gün də davam etməkdədir. 

Akademik  Z.M.Bünyadovun  monoqrafiyası  iĢıq  üzü  gördükdən  sonra 

erməni  qaragüruhunun  Azərbaycana  və  onun  qədim  tarixinə  qarĢı  yönəlmiĢ  ifrat 

millətçi-separatçı  çıxıĢlarının  yeni,  daha  davakar  mərhələsi  baĢlanıb.  Beləliklə, 

keçən  əsrin  60-cı  illərindən  baĢlayaraq  ermənilərin  Albaniya  tarixinə  dair  yeni 

konsepsiyası  dövriyyəyə  buraxılır.  «Yeni nöqteyi-nəzər» nəzəriyyəsi  kimi  təqdim 

olunan  bu  konsepsiyaya  görə  Albaniya  dövlətçiliyinin,  alban  mədəniyyətinin  və 

alban  yazısının  mövcudluğu  danılır.  A.ġ.Mnatsakyanın  1969-cu  ildə  Ġrəvanda 

çapdan  çıxan  «Qafqaz  Albaniyasının  ədəbiyyatı  haqqında»  [527]  monoqrafiyası 




35 

 

mayasında  büsbütün  saxtakarlıq,  qərəzkarlıq  və  Azərbaycana  qarĢı  ərazi iddiaları 



duran  bu  qeyri-elmi  konsepsiyanın  ifrat  nümunəsi  kimi  dəyərləndirilə  bilər.  Bəri 

baĢdan  deyək  ki,  digər  erməni  müəllifləri  kimi,  «yeni  nöqteyi-nəzərin»  müəllifi 

A.ġ.Mnatsakyan  da  öz  əsərində,  xüsusilə  də  onun  giriĢ  hissəsində  Girdiman 

tarixinə kifayət qədər geniĢ yer verib [527, 7-64]. O, Koryunun, Favstos Buzandın, 

Sebeosun,  YeqiĢenin,  Moisey  Xorenlinin,  Musa  Kalankatuklunun  Girdiman 

tarixinə  dair hamıya  məlum  fikirlərini  təhrif  etmək, daha  doğrusu, ifrat  dərəcədə 

erməniləĢdirmək istiqamətində sələflərini və həmkarlarını xeyli geridə qoymuĢdur. 

Ġfrat  erməni  mövqeyindən  yazılmasına  baxmayaraq,  onun  əsərində  Girdiman 

tarixinin  araĢdırılması  baxımından  əhəmiyyət  kəsb  edən  məqamlar  da  az  deyil. 

Məsələn,  A.Mnatsakyanın  fikrincə  M.Kalankatuklunun  «Albaniya  tarixi»  əsəri 

Girdiman tarixinə dair yeganə ilk mənbədir [527, 53]. Onun «Girdiman havarının 

Albaniyanın  mərkəzində  olmasına  dair»  [527,  54]  fikri  də  maraq  doğurur.  Və 

nəhayət, A.Mnatsakyana görə, Mehranilərin belə bir «möhkəmləndirilmiĢ» ərazidə 

qərarlaĢması  da  təsadüfi  olmayıb  [527,  54].  Bütövlükdə  götürüldükdə  isə 

A.Mnatsakyanın  xəstə  mülahizələri  elmi  prinsiplərə  və  sağlam  məntiqə 

əsaslanmadığından onların təhlil və təftiĢi üzərində ayrıca dayanmağa dəyməz. 

SSRĠ rəhbərlərinin  ölkədə xalqlar dostluğunun təntənəsini az qala hər gün 

bayram etdiyi bir vaxtda, qonĢu respublikaya, onun tarixinə və mədəni irsinə qarĢı 

iftira və böhtanlarla dolu olan belə bir ziyankar əsərin çap olunması sözsüz ki, bir 

daha  ermənilərin  kimliyindən  və  mənfur  niyyətlərindən  xəbər  verən  həyəcan 

siqnalı  idi.  Lakin  SSRĠ-nin  o  zamankı  rəhbərləri  də,  onları  ideoloji  cəhətdən 

silahlandırmalı olan rus-sovet tarixçiləri də sanki bütün bunlardan xəbərsiz kimi bu 

dəfə də susmağa üstünlük verdilər. 

A.Mnatsakyanın  və  onunla  eyni  cəbhədə  çalıĢan  çoxsaylı  digər  erməni 

siyasətçi  və  tarixçilərinin  qərəzli  və  sərsəm  mülahizələrinə  münasibətdə 

Azərbaycan  albanĢünasları  susmasalar  da,  hər  halda,  onların  uydurmalarını  daĢ-

qalaq etməyə də tələsmədilər. Bununla da onlar əslində, təftiĢçiliklə deyil, sırf elmi 

araĢdırmalarla məĢğul olduqlarını bir daha təsdiq etmiĢ oldular. Z.M.Bünyadovun, 

Ġ.H.Əliyevin,  N.M.Vəlixanlının,  K.H.Əliyevin,  T.M.Məmmədovun,  F.C.Məmmə- 

dovanın,  Ġ.A.Babayevin,  Q.Ə.Qeybullayevin,  C.Ə.Xəlilovun,  F.L.Osmanovun  və 

baĢqalarının 70-90-cı illərdə çapdan çıxan sanballı tədqiqat əsərləri buna sübutdur. 

Ġ.H.Əliyevin və F.L.Osmanovun 1975-ci ildə «Советская археология» jurnalında 

dərc  edilmiĢ  məqalələrindəki  bir  qeyd  Girdiman  vilayəti  ərazilərinin  lokalizəsi 

baxımından  xüsusilə  əhəmiyyətlidir.  Orada  deyilir:  «Biz  Girdiman  vilayətinin 

Qazax-ġəmkir  rayonları  ərazisində  olduğunu  istisna  etmədən,  həm  də  belə  hesab 

edirik  ki,  Mehranilərin  ən azı  erkən  dövr  fəaliyyətini  Ġsmayıllı  rayonu  ərazisi  ilə 

əlaqələndirmək  baxımından  da  kifayət  qədər  əsas  vardır»  [268,  201].  Məqalə 

müəllifləri həmin əsaslar sırasında Girdiman çayının, Girdiman qalasının, CavanĢir 

qalasının  adını  çəkir  və  bütün  bunların  Girdimanın  məhz  ġirvan  ərazisində 

lokalizəsinə dəlalət etdiyini bildiriblər [268, 201]. 




Yüklə 3,89 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   179




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə