36
Fikrimizcə, Girdiman vilayəti ərazilərinin lokalizə olunması baxımından bu
arqumentlər həqiqətən çox ciddi və tutarlı arqumentlərdir. Onları nəzərə almadan,
ümumiyyətlə, Girdiman problemi barədə danıĢmağa dəyməz. Əfsuslar olsun ki,
uzun illər ərzində Girdiman problemi ilə bu və ya digər formada məĢğul olan
müəlliflərin demək olar ki, əksəriyyəti bu arqumentlərin üzərindən sadəcə olaraq
sükutla ötüblər.
F.C.Məmmədovanın 1985-ci ildə çapdan çıxan «Albaniyanın siyasi tarixi və
tarixi coğrafiyası» adlı monoqrafiyasında Albaniyanın digər vilayətləri kimi,
Girdiman vilayətinin tarixinə də kifayət qədər ətraflı toxunulmuĢdur [157, 92-94].
Qədim və orta əsr mənbələri müqayisəli Ģəkildə araĢdırılmaqla bir çox prinsipial
məqamlara aydınlıq gətirilmiĢdir. Lakin özündən əvvəlki əksər müəlliflər kimi,
F.C.Məmmədova da Girdiman ərazilərini lokalizə edərkən bir sıra çox ciddi
faktorları nəzərə almadığından nəticə etibarı ilə mübahisəli və ziddiyyətli fikirlər
söyləyib. Xüsusilə də onun 2005-ci ildə çapdan çıxan «Qafqaz Albaniyası və
albanlar» adlı irihəcmli monoqrafiyası elmi ictimaiyyət tərəfindən çox ciddi
müzakirə və diskussiyalara səbəb olmuĢdur. F.C.Məmmədovanın Albaniya
tarixinin ayrı-ayrı məsələlərinə dair mülahizə və baxıĢları Azərbaycan
cəmiyyətində kifayət qədər sərt reaksiya doğurmuĢdur. Bu mənada görkəmli
filosof Z.Quluzadənin konseptual baxımdan mühüm əhəmiyyət kəsb edən
məqaləsini xüsusi olaraq qeyd etmək lazımdır. Hansı ki, həmin məqalədə qaldırılan
məsələlər bütövlükdə Girdiman tarixinin öyrənilməsi baxımından da
əhəmiyyətlidir [469].
AlbanĢünaslığa dair çap olunan bir sıra məqalə və əsərlər müəllifi
Q.Ə.Qeybullayevin 1991-ci ildə nəĢr olunmuĢ «Azərbaycanlıların etnogenezinə
dair» monoqrafiyasının əhəmiyyəti və üstünlüyü ondadır ki, müəllif Girdiman
tarixinə dair xeyli ədəbiyyat və mənbə məlumatlarını toplayaraq, araĢdıraraq onlara
münasibət bildirib [379, 186-188]. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, onun Girdiman
tarixi ilə bağlı baxıĢları xeyli dərəcədə ziddiyyətlidir. Yəni, bəzi digər müəlliflər
kimi, Q.Ə.Qeybullayev də belə hesab edir ki, orta əsrlərdə eyni zamanda Albaniya
ərazisində iki Girdiman vilayəti olub [379, 186]. Onlardan birisi guya ġəmkir və
Gədəbəy rayonları ərazisini əhatə edən ġəmkirçay və Gəncəçay hövzəsində, digəri
isə Dağlıq ġirvanda - Girdimançay hövzəsində olub [379, 186].
Q.Ə.Qeybullayevin «Girdiman» və «Qardabani» toponimlərindəki zahiri oxĢarlığı
əsas götürərək onları eyniləĢdirməsi və bu məntiqlə də Girdiman vilayətini
Albaniyanın Ermənistan və Gürcüstanla sərhədində lokalizə etməsi fikri ilə də
razılaĢmaq olmaz [379, 187]. Təkrarən bildiririk ki, qədim gürcü mənbələrinin
özündə belə həmin vilayətlər ərazi baxımından heç bir əlaqəsi olmayan ayrı-ayrı
vahidlər kimi təqdim olunur. Yeri gəlmiĢkən onu da xatırladaq ki,
Q.Ə.Qeybullayevin «Girdiman» toponiminin izahına dair mülahizələri də əsassız
və ziddiyyətlidir [379, 187].
37
Görkəmli mənbəĢünas alim akademik N.M.Vəlixanlının tədqiqatlarında
Girdiman tarixinin ayrı-ayrı prinsipial məqamlarına da münasibət bildirilmiĢdir
[237; 238; 363; 364]. Bu baxımdan onun orta əsr ərəb mənbələrinin Albaniyaya
dair məlumatlarının araĢdırılması və tərcümə olunması sahəsindəki xüsusi
xidmətləri danılmazdır [236; 430].
Göründüyü kimi, orta əsr mənbələrində, istər slavyan-rus və sovet
tarixĢünaslığında, istərsə də Azərbaycanın milli tarixĢünaslığında Girdiman
tarixinin ayrı-ayrı məsələlərinə bu və ya digər dərəcədə toxunulmuĢdur. Lakin heç
kəs bu problemlə bilavasitə məĢğul olmamıĢdır. Girdiman tarixinə müraciət edən
bəzi müəlliflər isə problemi araĢdırmaq əvəzinə, obyektiv və subyektiv səbəblər
ucbatından onu daha da dolaĢıq məcraya salmıĢlar. Bu cəhətdən Azərbaycan və
azərbaycanlılara münasibətdə daim millətçi-separatçı ruhda tərbiyə almıĢ erməni
tarixçilərinin saxtakar – fitnəkar mövqeyi ayrıca qeyd olunmalıdır. Onlar əsrlər
boyu Azərbaycanın və azərbaycanlıların tarixini, o cümlədən dövlətçilik
tariximizdə xüsusi yeri olan Girdiman tarixini erməni tarixi kimi təqdim etmək
naminə hər cür riyakarlıq və saxtakarlıqlara əl atmıĢlar. Bütün bunların təhlili isə
yekun olaraq Girdiman tarixinin öyrənilməsi vəziyyəti barədə aĢağıdakıları deməyə
əsas verir:
1.
Girdiman tarixi bu günədək sistemsiz və birtərəfli Ģəkildə öyrənilmiĢdir.
2.
Azərbaycan və azərbaycanlılara düĢmən münasibətdə olan dairələr və
xüsusən də ermənilər tərəfindən erməni siyasətçilərin və ideoloqların maraqlarına
uyğun olaraq Girdiman tarixi əsrlər boyu planlı və məqsədli surətdə
saxtalaĢdırılmıĢdır. Əfsuslar olsun ki, tariximizə münasibətdə bu cür qatı
antiazərbaycan xətti əksər hallarda çar Rusiyası və sovet rejimi tərəfindən bu və ya
digər formada müdafiə olunmuĢdur.
3.
Nəhayət, Azərbaycana düĢmən olan dairələrin Girdiman tarixinə olan
ifrat marağı dövlətçilik tariximizdə xüsusi yeri olan bu vilayətin tarixinin
günümüzün tələbləri və reallıqları səviyyəsində yenidən iĢlənməsi üzərində
düĢünməyə əsas verir.