Azərbaycan mġLLĠ elmlər akademġyasi hüseyn cavġDĠn ev muzeyġ



Yüklə 2,29 Mb.
səhifə80/97
tarix25.06.2018
ölçüsü2,29 Mb.
#51525
1   ...   76   77   78   79   80   81   82   83   ...   97

 

245 


Azğınlar edər hökmünü icra. 

Layiqmi durub seyr edəyim mən, 

Bir gün belə çıxmam bu şəhərdən! 

Anton deyil azğın, deyil alçaq, 

Acizlərə yardım dilər ancaq. 

 

Satqın  Şakro  Antonun  məqsədini  öyrənib,  onun  bol- 



şevik  təşkilatına  üzv  olduğunu  knyaza  bildirir.  Knyaz 

Antonu  güllə  ilə  vurub  yaralayır.  Lakin  Anton  tezliklə 

sağalıb,  daha  böyük  bir  əzm  ilə  mübarizəyə  qoşulur. 

İnqilab  cəbhəsi  qalib  gəlir.  Knyaz  öz  ailəsi,  qızı  Lena, 

arvadı Jasmen və dayısı Solomon ilə kapitalist ölkələrinə, 

Almaniyaya qaçır. 

Əsərin  son  səhnələrində  biz  knyazı  Berlində,  müha- 

cirətdə  görürük.  O  burada  tək  deyildir.  Rusiyada  inqi- 

labın  qələbəsindən  sonra  çox  belə  knyazlar  mühacirətə 

qərar  vermişdir.  İnqilab  düşməni  Şakro  da  buradadır. 

Bunların  hamısı  səfil,  dilənçi  kökünə  düşmüşlər.  Altmış 

yaşlı  knyaz  da  bu  səfillərdən  biridir.  Onun  qızı  Lena 

Berlin  kafe-şantanlarında  rəqqasəlik  edir.  Knyazın 

ucundan  doğma  Gürcüstandan  ayrı  düşmüş  Jasmenin  də 

halı acınacaqlıdır. 

Yeni  Sovet  Gürcüstanı  üçün  sənaye  alətləri  almaq 

məqsədilə  Berlinə  göndərilmiş  Anton  köhnə  dostlarla 

qarşılaşır.  İndi  Anton  bir  sənaye  müəssisəsinin 

mühəndisi,  onun  anası  Marqo  isə  uşaq  evində  yetim- 

lərin  anasıdır.  Anton  knyaza  nifrət  etsə  də,  Lena  və 

Jasmenin  halına  acıyır.  Gürcü  gözəllərinin  Berlin  kafe-

şantanlarında  azğın  əksinqilabçılara,  qudurğan  hərbcu 

zabitlərə  qulluq  etməsi  onun  vətənpərvərlik  qüruruna 

toxunur.  O,  qadınlara  azad  Gürcüstana  qayıtmağı,  orada 

vətənə  xidmət  göstərməyi  təklif  edir  və  gözəl  səsi  olan 

Lenaya deyir: 

 



 

246 


Bir duşün sən nə idin, şimdi nəsin? 

Bu gözəl, dadlı, məlahətli səsin  

Bir əməldir ki, verir ruha qida. 

Sən bu sənətlə əgər yurdunda  

Oxşasan zövqünü şən gürcülərin, 

Daha məqbul olur əlbət hünərin. 



 

Lakin  knyazın  vəhşiliyi  Antonun  bu  məqsədinə  mane 

olur.  Gürcü  inqilabçılarının  qorxusundan  baş  götürüb 

vətəndən  qaçan  Knyaz  Berlində  də  fəhlələrin  1  May 

nümayişinə  rast  gəlir.  Burada  da  inqilab  nəğmələrini 

eşidib bir daha sarsılır və hiss edir ki, dünyanın harasına 

getsə,  onun  üçün  qurtuluş  yoxdur,  köhnə  ağalığı  geri 

qayıtmayacaqdır.  İndi  knyaz  artıq  ağlını  itirmiş,  dəli 

knyazdır.  O  özünü  ―qeysər‖  hesab  edir.  Finalda  knyaz 

vəhşicəsinə Jasmeni, sonra da özünü öldürür. 

Bu  dramda  Cavid  inqilabçılar  cəbhəsinin  işindən, 

fəaliyyətindən  daha  çox  Jasmen  və  Lenanın  faciəsinə, 

əksinqilab  cəbhəsinin  rəzalətlərinə  yer  vermişdir.  Bu  da, 

bir  tərəfdən,  ondan  irəli  gəlirdi  ki,  dramaturq  əsasən 

əksinqilabın 

məğlubiyyətini 

və 

miskin 


aqibətini 

göstərmək istəmişdir. 

Mövzu  cəhətindən  ―Knyaz‖  dramı  ilə  ―Azər‖in  ən 

məzmunlu  parçalarından  olan  və  şairin  kapitalizm 

quruluşuna,  burjua  əxlaqına  qarşı  kəskin  nifrətini  əks 

etdirən  ―Azad  əsirlər‖  və  ―Mühacirlər  yuvası‖  əsərləri 

arasında  yaxın  cəhətlər  çox  idi.  Bu  aydın  göstərirdi  ki, 

Berlinə  etdiyi  səfər  Caviddə  ümumiyyətlə  burjua 

cəmiyyətinə  və  kapitalist  ölkələrə  qaçıb,  imperialist 

burjuaziyasının himayəsinə sığınan vətən xainlərinə qarşı 

nifrəti daha da gücləndirmişdir. 

Cavidin  ―Knyaz‖  dramı  marksist  tənqidi  tərəfindən 

çox  müsbət  qarşılanmışdı.  ―Topal  Teymur‖a  görə  Cavidi 

kəskin  tənqid  edən  Mustafa  Quliyev  1929-cu  ildə 




 

247 


―İnqilab və mədəniyyət‖də nəşr etdirdiyi bir məqaləsində 

yazırdı  ki,  ―nəhayət,  Azərbaycan  şairi  Hüseyn  Cavid 

bizim  inqilab  qatarımıza  oturdu...  Ağır,  çətin  ağrıdan 

sonra  şuralar  Gürcüstanında  inqilab  hadisələrini  az-çox 

təsvir  edən  yeni  bir  pyes  doğdu‖.  Tənqidçi  Cavidin 

Azərbaycan  əməkçilərinin  həyatından  və  mübarizəsindən 

yeni əsərlər  yazacağına şübhə etmədiyini göstərib  yazırdı 

ki,  ―Cavid  inqilabi  yaş a yışım ızı  həqiqi  surətdə  təsvir 

etməyə başlamalıdır. Hüseyn Cavid dəli knyazlardan dəli 

xanlara  keçməli,  inqilabi  türk  həyatını,  Azərbaycan 

əməkçilərinin mübarizəsini təsvir etməlidir‖.

 1

 



1933-cü  ildə  H.Mehdi  də  ―Ədəbi  qeydlər‖  məqalə- 

sində  ―Knyaz‖ı müsbət qiymətləndirib  yazırdı ki,  ―Cavid 

―Knyaz‖da  proletar  inqilabına  doğru  gəldiyini  ifadə 

edir... menşeviklərin çirkin simasını açaraq göstərir‖

 2



―Knyaz‖  əsəri  haqqında  Cəfər  Cabbarlı  da  müsbət 



fikirdə  idi.  Cabbarlı  yazırdı  ki,  ―Knyaz‖  pyesi  Hüseyn 

Cavidin  böyük  nailiyyətidir.  ―Knyaz‖  Cavidin  sovet 

məfkurəsinə  tam  yaxınlaşdığını  göstərən  bir  əsərdir.  Bir 

cəhəti  də  mütləq  qeyd  etmək  lazımdır  ki,  bu  pyesdə 

Cavidin  dili  əvvəlki  pyeslərinə  görə  çox  sadə  və 

anlaşıqlıdır‖

 3

.  


 

3. ―SƏYAVUġ‖ 

 

1932-1933-cü  illərdə  bütün  mədəni  dünya  Şərqin 



böyük  şairi  Firdovsinin  1000  illiyini  qeyd  etməyə 

hazırlaşırdı. 

Sovet 

Azərbaycanında 



da 

Firdovsi 

yubileyinə ciddi hazırlıq gedir, şairin əsərləri Azərbaycan 

dilinə tərcümə edilirdi. 

Şərq ədəbiyyatı ilə  yaxşı tanış olan Cavid bu min illik 

                                                 

1

 ―İnqilab və mədəniyyət‖ məcmuəsi, 1929, № 10. 



2

 Yenə orada, 1933, № 1. 

3

 ―Knyaz‖ haqqında qeydlər (rus dilində), Rəf, C.Cabbarlı arxivi, inv. № 762. 



 


Yüklə 2,29 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   76   77   78   79   80   81   82   83   ...   97




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə