Dünya iqtisadiyyatının tarixi
44
Başqa ifadə ilə, anlamanın hermenevtik dairəsi formalaşır. Məna
axtarışı prosesi dairəvi hərəkətdə olmaqla hər bir yeni tarixi dönəmdə
fərqli mahiyyət kəsb edir. Məna dəyişkənliyi gələn tarixi dönəmlərin
özünün məna tutumundan və bu mənanın xarakterindən asılı olaraq baş
verir. Məsələn, 1917-ci il oktyabr çevrilişi nəinki ayrı-ayrı tarixi-iqtisadi
hadisə və proseslərə, hətta bütövlükdə çevrilişə qədər mövcud olan
iqtisadi sistemə “yararsız” damğası vurdu. Az sonra, 1991-ci ildə isə
oktyabr çevrilişinin yaratdıqları inkar olundu...
Yaxud öz dövründə F.Listin əsərləri yumşaq şəkildə desək, qəbul
olunmurdu. 2008-ci ilin qlobal iqtisadi böhranı həmin əsərləri (o
cümlədən, marksizmi) yenidən gündəmə gətirdi. Göründüyü kimi, sırf
tarixi anlamda məna sabitliyi yoxdur və ola da bilməz!
Tarix və iqtisad elminin sintezinin “çat” verən digər məqamlarından
biri “tarixin təkrarlanması” tezisinə olan yanaşmadan qaynaqlanır.
Adətən, “tarix təkrar olunmur” deyilir. Aydındır ki, fiziki və xronoloji
aspektdən tarix təkrarlanmır. Amma bunun sosial, yaxud iqtisadi zamana
aidiyyəti yoxdur. qtisadi zaman təkrarlana bilmək xusisiyyətinə
malikdir.
Eyni zamanda, göstərilən rakursdan bəzi tədqiqatçılar tarixin,
ümumiyyətlə, olmadığını qeyd edirlər.
Tarix – hadisələrin ardıcıl gedişidir, əbədi təkrarlanmadır (F.Nitşe).
Yəni, tarix – hadisələrin burulğanında “itir”.
Tarix – insan fəaliyyətinin səlnaməsidir. Bu mənada tarixi proses
ideyadan qaynaqlanmaqla öz yolunu davam etdirir. Məhz ideya müəyyən
edir ki, mövcud situasiyanı daha da yaxşılaşdırmaq üçün nələri dəyişmək,
yaxud əlavə etmək lazımdır. Tarixi hadisələrin öyrənilməsi məhz
ideyadan başlamalıdır. Aydındır ki, sırf bu nöqteyi-nəzərdən tarix
təkrarlana bilməz. Belə ki, hər bir tarixi hadisə - ideyanın (digər
hadisələrdəki ideyadan fərqli) əsas məqsədinə doğru yönələn prosesin
yaratdığı şeydir. Yəni hər bir ideya bir növ innovasiya xarakteri daşıyır.
qtisadi sistem və onu formalaşdıran iqtisadi siyasət də ilkin olaraq
ideyadan qaynaqlanır. Lakin sonrakı prosesdə həmin “ideya” maddiləşir,
münasibətlər kompleksində “əriyir” və “yoxa çıxır”. Tarixi hadisəni
qiymətləndirən iqtisadçı artıq ideyanı deyil, həmin dövrdə formalaşmış
iqtisadi sistemin məzmununu əsas götürür və .... yekun olaraq, həqiqətin
aşkarlanması prosesində “obyektiv” yanılmalara yol verir. Eyni ilə, tarixi
hadisələrin (müxtəlif sivilizasiyalarda baş verən) müqayisəsinin də
mütləq anlamda qəbulu yalnışlıq hesab olunmalıdır. Hər şeydən öncə
tarixi hadisənin səbəbiyyət müstəvisində “yaradıcı” mexanizmləri
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
45
aşkarlanmalı, sonraki mərhələdə empirik səviyyə qiymətləndirilməli,
mahiyyət üzrə konseptual ümumiləşdirmə aparılmalı, yalnız bundan
sonra digər analoji hadisələrlə müqayisəsi həyata keçirilməlidir.
Müqayisənin mahiyyət açıqlanmasından önə keçirilməsi dolaşıqlıq
yaratmaqdan qeyri heç bir nəticə verə bilməz.
§2.3. Metodoloji dilemmalar
Sübut etməyə ehtiyac yoxdur ki, hər bir elmin “elmlik” statusu ilə
onun metodologiyası arasında çox ciddi səbəbiyyət bağlılığı mövcuddur.
“Çox ciddi” ifadəsi qaçılmazlıq mənasındadır. Metodologiya – (yunan
mənşəli metod və loqos – “elm”) elmi idrakın quruluşu, metodları və
üsulları haqqında fəlsəfi təlimdir. Əksər hallarda, metodologiyanı
metodun ümumi nəzəriyyəsi də adlandırırlar.
Tarixi – iqtisadiyyatın (o cümlədən, dünya iqtisadiyyatının tarixi)
elmi araşdırmalarında istifadə olunan və bu gün də qüvvədə olan
metodologiyanın ümumi əsasları müxtəlifliyi ilə səciyyələnir. Yəni qeyd
edilən elmi istiqamətin vahid metodoloji konsepsiyası yoxdur.
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
46
Şə
kil 2.3. Tarixi-iqtisad elminin metodoloji arsenalı
Göründüyü kimi, vahidlik yoxdur. Bir sıra metodların tətbiqi
(məsələn, eksperiment) ümumiyyətlə mümkünsüzdür və s. Eyni zamanda
dünya iqtisadiyyatının tarixi fənninin inteqrativ xarakter daşıması
metodoloji aspektdə mövcud olan problemləri daha da mürəkkəbləşdirir.
Bu mənada problemi aktuallaşdıran əsas səbəblər iki mənbədən
qaynaqlanır:
1.
Tarix və iqtisad elminin həm fəlsəfəsi, həm də
metodologiyasının adekvat şəkildə inkişaf etməməsi, həqiqətin
aşkarlanması kriteriyələrinin hamı tərəfindən qəbul edilə
biləcək səviyyədə işlənib hazırlanmaması, hər iki elmin
konseptual olaraq leviterizm mərəzindən hələ də xilas ola
bilməməsi;
2.
Hər iki elmə xas olan mücərrəd əqlinəticələr və müqəddəm
şərtlərin inteqrativ bağlılıqda doğurduğu ziddiyyətli məqamlar,
müxtəlif məzmunlu dilemma və dixotomiyaların meydana
çıxması.
Tarixin metodologiyası (o cümlədən, fəlsəfəsi) materializm →
idealizm, dualizm → monizm dilemmaları arasında savaş meydanını
xatırladır.
Qeyd edilən müstəvidə diskussiyalar bu gün də davam etməkdədir.
Metodologiyanın ümumi əsasları
Ümumidrak metodları
- Dialektika
- Abstraksiya
Əsas prinsiplər
- Nəzəriyyə və təc-
rübənin vəhdəti
- Müəyyənlik
- Konkretlilik
- Səbəbiyyət
- nkişaf
- Obyektivlik
- Dərkedilməklik
Empirik-nəzəri
metodlar
- Müşahidə
- Eksperiment
- Ölçmə
- Təsvir
Məntiqi-nəzəri metodlar
1)
Analiz və sintez
2)
nduksiya
3)
Deduksiya
4)
Analogiya
5)
Sair
Metodoloji
yanaşmalar
-Formasiyalı
sistem yanaş-
ması
- Texnoloji
yanaşma
- Sivilizasiya
yanaşması