Elmi-nəzəri məlumatlann şüurlu mənimsənilməsi təfəkkür
və nitqinin inkişafı ilə bilavasitə əlaqədardır. Ona görə də ilk
növbədə şagirdlərin təfəkkür tərzinin, nitqinin inkişafı ilə bağlı
əməliyyatlara üstünlük verilsə yaxşı olar.
Unutmaq olmaz ki,
məktəbdə öyrənilən biliklərin xarakteri şagirdlərin müasir elmin,
texnikanın əsaslannı ardıcıl və dərindən mənimsənilməsini tələb
edir. Yalmz fəal, düşündürücü iş zamanı hadisələrin dərinliyinə
nüfuz etməsi, onlann inkişaf qanuna- uyğunluqlarpmı dərk
etməsilə mümkündür.
Əgər şagirdlər tədris materialı üzərində düşünürlərsə,
mühakimə yürüdə bilirlərsə, əqli və əməli fəallıq göstərirlərsə,
deməli həmin materialı
şüurlu surətdə başa düşür, dərk edir və
yaddaşlarında yaxşı saxlayırlar. Şüurluluq dedikdə şagirdin
onlara verilən materialın məzmununu, mahiyyətini başa düşməsi
həmin materialın məqsədini, ona nail olmağın yollanm götür-qoy
etməsi nəzərdə tutulur. Fəallıq isə
şagirdin həyat hadisələrinə,
mənimsədiyi biliklərə, formalaşdırılan tərbiyəvi fikirlərə,
yaradıcı, dəyişdirici, tənqidi münasibət
bəsləməsi deməkdir
(B.Əhmədov).
Bu prinsipin xüsusiyyətləri ondan ibarətdir ki, şagird öz
fikrini sübut edə bilsin, əsaslandırma
apara bilsin, inandırmağı,
münasibət bildirməyi bacarsın. Şagird bu zaman «Niyə? Nə üçün?
Buna səbəb nədir?» suallanna cavab verməli olur və şüurlu
fəaliyyət göstərir.
Şüurluluq və fəallıq prinsipi üzrə işləyərkən həm də bir sıra
tələblərə əməl etmək lazımdu*.
1.
Şagird dediyini sübut edə bilməli, dəlillər gətirməyi
bacarmalıdır.
2.
Şagird materialı öz sözləri ilə ifadə etməyi bacarmalıdır.
3.
Şagird öyrəndiyi bilikdən
müstəqil istifadə etməyi
bilməlidir.
Bu şərtlərə əməl olunarsa, deməli şagirdə verilən biliyi
0
,
şüurlu və fəallıq şəraitində mənimsəməyi bacaracaqdır.
Dostları ilə paylaş: