8
I nəsil kompyuterlər
Bu mərhələ ENIAC (Electronic Numerical Integrator and Computer)
kompyuterinin yaradılması ilə başlayır və 1946-1958-ci illəri əhatə edir. Birinci nəsil
kompyuterlərin element bazası çoxsaylı elektron lampalar idi. Onlar elmi-texniki
məsələlərin həlli üçün istifadə olunurdu. Həddən artıq baha olduğundan əsasən hərbi-
sənaye kompleksində və dövlət təşkilatlarında istifadə olunurdu. Bu kompyuterlər böyük
həcmə və kütləyə malik idi. Elektron lampalar böyük həcmli elektrik enerjisi sərf edirdi
və tez qızırdı. Buna görə də əlavə soyutma sistemindən istifadə olunurdu. Məsələn,
ENIAC (ENIAC kompyuteri 9 il – 1955-ci ilə qədər fəaliyyət göstərmişdir)
kompyuterində 178468 elektron lampa, 7200 kristallik diod, 4100 maqnit elementləri
istifadə olunmuşdur və o 30 ton ağırlığında olub, 200 kvadrat metr sahəni tuturdu, 150
Kvt elektrik enerjisi sərf edirdi. Birinci nəsil kompyuterlər yalnız saniyədə 10-20 min
əməliyyat yerinə yetirə bilirdi. Belə ki, adicə loqarifmik və triqonometrik funksiyaların
hesablanması üçün bir dəqiqədən artıq vaxt tələb olunurdu. Əməliyyatlar yalnız ardıcıl –
bir əməliyyat qurtardıqdan sonra digər əməliyyat yerinə yetirilirdi. Elektron lampaların
istismar müddəti qısa olduğundan kompyuterlər texniki cəhətdən də etibarlı deyildi.
Kompyuterlərin operativ yaddaşı zəif olub, 512-2048 bayt təşkil edirdi. Operativ yaddaş
qurğusu olaraq ilk vaxtlar civə doldurulmuş kiçik diametrli borulardan, sonra isə
ferromaqnitlərdən istifadə olunmuşdur. Birinci nəsil kompyuterlər üçün proqramlar
konkret kompyuter üçün unikal olan “maşın dilində” tərtib edilirdi. Bu proqramlar
həddən artıq mürəkkəb olub, onları yazmaq üçün proqramlaşdırıcıdan kompyuterin
arxitekturasını dəqiq bilməyi tələb edirdi. Proqramın daxil olunması və yerinə yetirilməsi
idarəetmə blokunun açarları vasitəsilə həyata keçirilirdi. Bu proses mürəkkəb olduğundan
və proqramda meydana çıxan səhvlərin aradan qaldırılması zərurəti proqramın daxil
edilməsi və yerinə yetirilməsi prosesinin proqramlaşdırıcı tərəfindən yerinə yetirilməsini
tələb edirdi. Bu nöqsanlara baxmayaraq birinci nəsil kompyuterlər o dövr üçün elmi-
texniki tərəqqinin ən böyük nailiyyəti hesab olunur və mürəkkəb, əvvəllər həlli
mümkünsüz hesab edilən elmi, mühəndis məsələləri həll etdi. Bunun nəticəsində bir sıra
elm və sənaye sahələrində fundamental nəticələr əldə olundu. Xüsusilə, atom fizikası və
energetikası, riyaziyyat, astronomiya və hərbi-sənaye kompleksi sürətlə inkişaf etməyə
9
başladı. Qərb dünyası ilə müqayisədə kecmiş SSRİ-də, o cümlədən Azərbaycanda
kompyuterlər bir qədər gec, keçən əsrin 50-ci illərinin əvvəllərindən başlayaraq istifadə
edilmişdir. Sovet sənayesi MESM, BESM, Strela, M-1, M-2, M-3, Minsk-1, M-20, Ural-
1, Razdan və s. birinci nəsil kompyuterlər istehsal etmişdir.
MESM (Малая Электронная Счетная Машина) 1950-ci ildə S.A.Lebedevin
rəhbərliyi altında Ukrayna Elmlər Akademiyasının Elektrotexnika İnstitutunda
hazırlanmışdır və SSRİ-də yaradılan ilk komputer hesab edilir.
II nəsil kompyuterlər
Bu mərhələ 1955-1967 –ci illəri əhatə edir. İkinci nəsil kompyuterlər element
bazası əsasən yarımkeçiricilərdən ibarət olan kompyuterlərdir. Bu kompyuterlərdə
elektron lampaları Bell Laboratories (ABŞ) firmasında Nobel mükafatı laureatları
Uilyam Şokli, Uolter Bratteyn və Con Bardin tərəfindən yaradılmış tranzistorlar əvəz
etdi. Tranzistorlar kiçik ölçüyə malik olub, daha davamlı, elektrik enerjisinə az tələbkar
idi və təqribən 40 ədəd elektron lampanı əvəz edə bilirdi. Bunun nəticəsində
kompyuterlərin həcmi və kütləsi dəfələrlə kiçildi, elektrik enerjisinə tələbat azaldı, maya
və istismar dəyəri ucuzlaşdı. Eyni zamanda məhsuldarlığı, funksional imkanları,
etibarlığı on dəfələrlə yüksəldi. Məsələn, Mark-1 adlı birinci nəsil kompyuter 2,5×17m
ölçüyə malik olub, maya dəyəri 500 min dollar idisə, PDP-1 ikinci nəsil kompyuteri artıq
məişət soyuducusu həcmində olub 20 min dollara satılırdı.
İkinci nəsil kompyuterlərdə displeylərdən istifadə edilməyə başlandı. Bu
informasiyanın etibarlı qorunmasını təmin etməklə, informasiyanın daxil və xaric
olunmasını xeyli asanlaşdırdı. Operativ yaddaşın həcmi artaraq minimum 32 kbayt oldu.
İkinci nəsil kompyuterlər üçün xüsusi sistem proqram təminatı, o cümlədən
informasiyanın paket emalı sistemləri, sonralar əməliyyat sistemləri yaradıldı.
Kompyuterin arxitekturasından asılı olmayan yüksək səviyyəli alqoritmik dillərin (Fact,
MathMatic, Algol, Fortran, Kobol və s.) yaranması və onlar üçün müvafiq kompilyatorun
və standart altproqramlar kitabxanasının yaradılması ilə proqramlaşdırılma olduqca
asanlaşdı və həll olunan məsələlərin əhatə dairəsi genişləndi.
10
Kompyuterlərin ucuzlaşması və proqram təminatının inkişafı onların tətbiq
sahəsini xeyli genişləndirdi. Kompyuterlər artıq elmi-texniki hesablamalar aparmaqla
yanaşı maliyyə-iqtisadi, istehsal-texnoloji proseslərin avtomatlaşdırılması üçün tətbiq
edilməyə başlandı. Artıq onlar daha çox biznes müəssisələrində, təhsil və layihələndirmə
mərkəzlərində geniş istifadə olundu. Azad kompyuter bazarı formalaşdı, kompyuterin
stehsalı sürətlə artdı. Bir sıra böyük firmalar, məsələn, IBM, CDC, DEC və s. kompyuter
istehsalına başladı.
Keçmiş SSRİ-də BESM-3, BESM-4, Ural-11, Ural-14, Ural-16, Minsk-22, M-222,
Mir, Nairi ikinci nəsil kompyuterlər istehsal olunmuş və istifadə edilmişdir. Onların
məhsuldarlığı saniyədə 50-100 min əməliyyat olmuşdu.
III nəsil kompyuterlər
Bu mərhələ 1964-1975-ci illəri əhatə edir. Üçüncü nəsil kompyuterlərin element
bazalarını inteqral sxemlər və ya mikrosxemlər təşkil edirdi. İlk mikrosxemlər 1958-ci
ildə Cek Kilbi və Robert Noys tərəfindən yaradılmışdır. Mikrosxemlər təqribən 10 мм2
ölçüyə malik olub, on min tranzistoru əvəz etməyə qadirdir. Bu isə kompyuterlərin
sürətlə miniatürləşməsini və ucuzlaşmasını təmin etdi. Bununla yanaşı üçüncü nəsil
kompyuterlərin məhsuldarlığı kəskin yüksəldi. Artıq kompyuterlərdə 100 kilobaytlarla
ölçülən operativ yaddaşlar tətbiq olunurdu, onlar saniyədə 10 milyon əməliyyat yerinə
yetirə bilirdi. Miniatürləşmə ilə paralel olaraq kompyuterlərin arxitekturasında köklü
dəyişiklik baş verdi. Xarici yaddaş qurğusu olaraq maqnit disklərindən və diski oxuyan
qurğulardan, diskovodlardan istifadə edildi. Bir sıra xüsusi təyinatlı kompyuterlər
məsələn, kosmik raketlərdə, aviasiyada və gəmilərdə istifadə edilən bortkompyuterlər
meydana gəldi. Bununla yanaşı az – təqribən 4 kilovat enerji sərf edən mini
kompyuterlərin istehsalına başlandı. Məsələn, ABŞ-da RDR, VAX mini kompyuterləri
və SSRİ-də isə onların analoqu olan CM-1/2/3/4/1420 və s. istehsal olundu. Mini
kompyuterlər sənayedə texnoloji proseslərin idarə edilməsində, məlumat banklarının
yaradılmasnda və informasiyanın idarə edilməsində geniş istifadə olunurdu. Üçüncü nəsil
kompyuterlər seriya şəklində istehsal olunurdu. ABŞ-da İBM 360, SSRİ və Şərqi
Avropanın keçmiş sosialist ölkələrində EC seriyalı kompyuterlər istehsal olunurdu.
Dostları ilə paylaş: |