Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90
istehsalını həyata keçirirdilər. 1970-ci ildə 75 min dekalitr şərab
istehsal edildiyi halda, bu göstərici 1980-ci ildə 319, 1983-cü ildə
isə 536 min dekalitrə çatmışdı. Həmin göstəricilər 1970-ci ilə
nisbətən müvafiq olaraq 4,2 və 7,1 dəfə çox idi. Şərabçılığın əsas
mərkəzi Şərur rayonu idi.
Ordubad Konserv Zavodu Naxçıvanın yeyinti sənayesinin
ən iri müəssisəsi idi. 9-11-ci beşilliklər dövründə bu müəssisə
yenidən qurulmuş və genişləndirilmişdi. Yerli tərəvəz və
meyvələr emal edən bu müəssisədə məhsul istehsalı ilbəil artırdı.
Burada 1970-ci ildə 10 milyon şərti banka məhsul istehsal
edildiyi halda, 1980-ci ildə həmin göstərici 26 milyon, 1985-ci
ildə isə 34,5 milyon şərti bankaya çatmış, 1970-ci ilə nisbətən
müvafiq olaraq 2,6 və 3,5 dəfə artmışdı. Zavod, əsasən, meyvə,
giləmeyvə və tərəvəz konservləri istehsal edirdi. Bu konservlər,
xüsusilə gül, tut, qoz mürəbbələri özünün yüksək keyfiyyəti ilə
seçilmiş, keçmiş ittifaq bazarında özünə layiqli yer tutmuşdur.
Ordubad Konserv Zavodunu lazımi xammal bazası ilə təmin
etmək üçün 1970-ci illərdə Ordubad rayonunda meyvə-tərəvəz
sovxozu təşkil olunmuş və müvafiq kənd təsərrüfatı məhsul-
larının istehsalı artırılmışdı.
Naxçıvan öz yeraltı sərvətləri ilə də məşhurdur. Onu haqlı
olaraq mineral sular qalereyası adlandırırlar. Naxçıvan ərazisində
200-dək mineral su mənbəyi var. 1940-cı illərdə Badamlıda kiçik
bir mineral su dolduran müəssisə işə salındı. Sonrakı illərdə onun
texniki bazası möhkəmləndirildi və istehsal həcmi artırıldı. 1953-cü
ildən Badamlıda mexanikləşdirilmiş və avtomatlaşdırılmış
müəssisə fəaliyyət göstərməyə başladı. 1970-1980-ci illərdə
Badamlı Mineral Su Zavodunun istehsal gücü xeyli artırıldı.
Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90
Vayxır və Sirab mineral su mənbələrindən məqsədəuyğun
istifadə olunmağa başlandı. 1979-cu ildə Naxçıvan şüşə tara
zavodunun tikilib istifadəyə verilməsi mineral su zavodlarının
şüşə taralarla təminatını yaxşılaşdırmağa imkan verdi. Beləliklə,
özünün fiziki-kimyəvi xassələrinə görə bir-birindən tamamilə
fərqlənən yerli mineral su mənbələrindən istifadə etməklə 1970-ci
illərdə muxtar respublikada iri sənaye sahəsi yaradıldı. Artıq
1980-ci illərin birinci yarısında Naxçıvan Azərbaycanın nəinki
təkcə mineral su istehsal edən əsas mərkəzinə çevrilmiş, eyni
zamanda Sovetlər Birliyinin müxtəlif müalicə suları istehsal edən
iri bölgələrindən biri kimi tanınmışdı. Badamlı və Sirab mineral
su mənbələri (müvafiq olaraq “Narzan” və “Barjomi” tipində)
əsasında tikilmiş zavodlarda 1940-cı ildə (Badamlı) 4,4 və 1970-ci
ildə 37 milyon ədəd yarım litrlik şüşə taralarda mineral su
istehsal olunmuşdur. 1985-ci ildə Sirab mineral su mənbəyi
əsasında ildə 200 milyon şərti butulka mineral su istehsal edən
zavod tikilib istifadəyə verildi. 1980-ci illərdə istehsal olunan
mineral suyun 60 faizdən çoxu muxtar respublikadan kənara
ixrac edilirdi. 1983-cü ildə istehsal olunmuş 134 milyon butulka
mineral suyun 80 milyon butulkası Sovetlər Birliyinin 150-dən
çox şəhərinə göndərilmişdi.
Naxçıvanda duz istehsalının həcmi mövcud ehtiyatla
müqayisədə həmişə az olmuşdur. Duzun hasilatında mövcud olan
çətinliklər, texniki bazanın zəifliyi və məhsulun daşınması
imkanlarının məhdudluğu üzündən uzun illər burada duz istehsalı
aşağı səviyyədə olmuşdu. Sonrakı illərdə duz mədəninin maddi-
texniki bazası genişləndirilmiş, daşınmanın nəqliyyatla təminatı
yaxşılaşdırılmış və nəticədə, duz istehsalı ildən-ilə tədricən
Naxçıvan Muxtar Respublikası – 90
artmışdır. 1940-cı ildə Naxçıvan duz mədənindən 45,5, 1970-ci
ildə 62,1, 1980-ci ildə 81,8 və 1983-cü ildə isə 104 min ton duz
çıxarılmışdı. 1983-cü ildə istehsal olunan duzun miqdarı 1940-cı
ilə nisbətən 2,3 dəfə çox idi.
Muxtar respublikada bu dövr ərzində yeyinti sənayesinin bir
sıra başqa müəssisələri də, o cümlədən bütün rayon
mərkəzlərində və Naxçıvan şəhərində fəaliyyət göstərən çörək
zavodları, Naxçıvan ət kombinatı, Tumbul pivə zavodu,
Naxçıvan dəyirman kombinatı, süd, pendir zavodları, əsasən,
yumurta istehsalı üzrə ixtisaslaşmış quşçuluq fabriki fəaliyyət
göstərmişlər .
Bu illərdə muxtar respublikada heyvandarlığın inkişafı
üçün kompleks işlər aparılmışdır. Həyata keçirilən tədbirlər
sırasında bu sahənin ixtisaslaşdırılması, mal-qara cinsinin
yaxşılaşdırılması,
təmərküzləşmə
və
təsərrüfatlararası
kooperasiyaların yaradılması xüsusi yer tuturdu. Bu tədbirlərin
nəticəsi
olaraq,
kollektiv
təsərrüfatlarda
heyvandarlığın
inkişafında müsbət dəyişikliklər baş verdi. 1970-ci ilə nisbətən
1980-ci ildə muxtar respublikanın kolxoz və sovxozlarında ət
istehsalı 1,5 dəfə, süd istehsalı 1,4 dəfə, yumurta istehsalı
2,1 dəfə, yun istehsalı 1,3 dəfə artmışdı.
Ötən dövr ərzində heyvandarlıq sahəsində hər il yüksək
artım əldə edilmişdir. 1971-ci ildə muxtar respublikada
iribuynuzlu mal-qaranın sayı 63,8, 1981-ci ildə 69, 1986-cı ildə
72,5 min baş, qoyun və keçilərin sayı isə müvafiq olaraq 254,8,
292,2 və 281,7 min baş olmuşdur. Bütün təsərrüfat
kateqoriyalarında əsas heyvandarlıq məhsulları, o cümlədən ət,
süd, yumurta, yun və barama istehsalı artmışdı.
Dostları ilə paylaş: |