31
Sənayedə institusional islahatların aparılması;
Mülkiyyət islahatlarının (özəlləşdirmənin) əsasən başa çatdırılması;
Müəssisələrin fəaliyyətinin bazar münasibətlərinə adaptasiyası;
Kapitalın sahələrarası axını mexanizminin hərəkətə gətirilməsi;
Resursların mobilliyinin təmin edilməsi;
Struktur dəyişikliklərinin sosial amillərinin nəzərə alınması (əmək məhsuldar-
lığı, əmək hüquqları, işçilərin peşə-ixtisas hazırlığı).
Sənaye-struktur siyasətinin iki tipi fərqləndirilir: ümumi-sistemli və seçmə.
Ümumi-sistemli sənaye siyasəti. İstehsalın inkişafına əlverişli şəraiti təmin
edən ümumi şərtlərin yaradılmasına istiqamətləndirilir. Belə tədbirlər hamı üçün
ümumi olan iqtisadi, institutsional, təşkilati və hüquqi mühit formalaşdıraraq bütün
bazar subyektlərinə bərabər təsir göstərir.
Ümumi-sistemli sənaye siyasətinin istiqamətləri aşağıdakılardır:
1. Sənayedə pozitiv struktur dəyişiklərinin baş verməsi üçün qanunverici və
institusional şəraitin formalaşdırılması:
Qanunun aliliyinə əsaslanan sabitliyin təmin edilməsi;
Dövlətə inam və etibarın artırılması;
Mülkiyyət hüquqlarının qorunması;
Müstəqil və ədalətli məhkəmə sisteminin qurulması;
Müqavilə öhdəliklərinin yerinə yetirilməsinin təminatı;
Çevik və ədalətli müflisləşmə və iflas prosedurunun yaradılması;
Əhalinin iqtisadi gözləntilərinin bədbinlikdən nikbinliyə, pessimizdən opti-
mizmə dəyişilməsinin təmin edilməsi, inkişaf üçün çox vacib olan milli ruh yüksə-
lişinin formalaşdırılması və s.
2. Səmərəli beynəlxalq və regional inteqrasiya siyasəti:
Ölkənin milli maraqlarına uyğun olan regional əlaqələrin genişləndirilməsi;
Beynəlxalq və regional təşkiltlarda və tədbirlərdə ölkənin milli maraqların və
yerli şirkətlərin mənafeləriin təmin edilməsi;
32
Tarif və qeyri-tarif tənzimləmə metodları və vasitələrindən səmərəli istifadə
etməklə daxili bazarın qorunması;
Daxili bazarın xarici məhsulların haqsız rəqabətindən və insan sağlamlığı
üçün təhlükəli mallardan qorunması;
Xarici bazarda milli məhsullarının rəqabətliliyinin gücləndirilməsi üçün belə
məhsulların beynəlxalq sertifikasiyasında dövlət dəstəyinin tətbiqi;
Xarici bazarlarda milli məhsulların satışını təşkil edən birgə müəssisələrin
yaradılmasına yardım göstərilməsi;
Sənaye məhsullarının ixracının artırılmasına siyasi və diplomatik dəstəyin
göstərilməsi
3. Yerli istehsal məhsullarının bazarının genişləndirilməsi:
Əhalinin alıcılıq qabiliyyətinin artırılması və başqa vasitələrlə ümumi tələbin
stimullaşdırılması;
Daxili bazarda yerli və xarici istehsal malları üçün rəqabət şərtlərinin bərabər-
ləşdirilməsi;
Milli məhsulların xarici bazarlara çıxışı üçün şərait yaradılması;
Tələbin öyrənilməsində və marketinq tədqiqatlarında müəssisələrə yardım
göstərilməsi;
Milli məhsulların alışına çağırış kampaniyaları və s.
4. Dövlət infrastruktur siyasəti:
İstehsal infrastrukturunun (nəqliyyat, rabitə, kommunikasiya xətləri, enerji
təminatı) yenidən qurulması və beynəlxalq standartlar səviyyəsinə çatdırılması;
Bazar infrastrukturunun formalaşdırılması və inkişafının təmin edilməsi;
Sığorta bazarının inkişafı;
Sosial infrastrukturun təkmilləşdirilməsi;
Özəl pensiya fondlarının inkişafı.
5. Təbii inhisarların islahatı, habelə inhisar fəaliyyətinin və haqsız rəqabətin
qarşısının alınması və azad rəqabətin inkişafı
Təbii inhisarların restrukturizasiyası;
33
Dövlət büdcəsindən subsidiyalaşdırma sisteminin aradan qaldırılması;
Təbii inhisarların mal və xidmətlərinin qiymətlərinin dövlət tərəfindən tənzi-
mlənməsi sistemi və metodlarının təkmilləşdirilməsi;
İnhisar fəaliyyətinin və haqsız rəqabətin qarşısının alınması.
6. Ətraf-mühitin mühafizəsi və ekoloji tarazlığın təmin edilməsi və s.
Seçmə sənaye siyasəti bazar subyektlərinin müəyyən qruplarına (ayrı-ayrı
sahələrə və istehsal növlərinə, regional və s.) məqsədəuyğun təsiri nəzərdə tutur. Belə
siyasət əsasən mikroiqtisadi xarakter daşıyır. Belə siyasət də hökumətin tənzimləyici və
idarəedici fəaliyyəti, real sektora münasibətdə onun fəal müdaxiləsi daha qabarıq nəzərə
çarpır. Bununla belə, istehsalın seçmə qaydasında dəstəklənməsi yalnız o halda daha
səmərəli olur ki, bazar subyektlərinin normal fəaliyyəti üçün makroiqtisadi, infrastruktur
və hüquqi mühitin formalaşdırılmasına olan zəruri tələblər mümkün maksimum
dərəcədə yerinə yetirilmiş olsun. Əgər belə şərait yaradılmayıbsa, onda seçmə sənaye
siyasəti bir çox hallarda gözlənilməz nəticələrə gətirib çıxara bilər.
Respublikamızda yürüdüləcək sənaye siyasətinin əsas istiqamətlərindən bir də
texnoloji və texniki siyasətin həyata keçrilməsidir. Müasir dövrdə respublikamızda
mövcud olan istehsal fondlarıın çox hissəsi fiziki və mənəvi cəhətdən köhnəlmişdir.
Bununla əlaqədar texniki və texnoloji siyasətin həyata keçirilməsi zəruridir. Bu siyasəti
həyata keçirmək məqsədilə külli miqdarda maliyyə vəsaiti lazimdır. Respublikada
sənaye müəssisələrin mövcud vəsaitlərin texniki baxımdan modernləşdirilməsi üçün
mərhələli sistemdən istifadə edilə bilər. Bu sistemin əsas mahiyyəti ondan ibarətdir ki,
ilk növbədə istehsal vəsitələri istehsal edən müəsisələrdə zəruri avadanlıqlar modernləş-
dirilir. Maliyyə mənbəyi kimi neftdən gələn gəlir, xarici investisiyalar və digər daxili
mənbələrdən istifadə oluna bilər sonraki mərhələlərdə isə zəncirvari bir-biri ilə əlaqədə
olan sənaye müəssisələrində texniki və texnoloji yeniləşmə aparılır.
Texniki və texnoloji siyasət sənaye siyasətinin ən mühüm komponnentlərindən
biridir. Ona görə də sənaye siyasəti hazırlanarkən bu problem daha dərindən təhlil
olunmalı, respulika sənayesində əsas fondların texnki səviyyəsi texnoloji proseslərin
dünya bazarında rəqabət qabiliyətli məhsular istehsal etmək imkanları məhz nəzərə
alınmalıdır
Dostları ilə paylaş: |