Avtandil Ağbaba
35
v
ə ölümü kimi miflərdə qədim yunanların ibtidai görüşləri təsvir
olunur.
Yunanların mifoloji sistemində Homer mifologiyası xüsusi yer
tutur. Mü
əllifliyi müəyyən mübahisələr doğursa da, onun “İliada” və
“Odissey”
əsərlərində dünyanın yaranması haqqında müxtəlif məlu-
matlar mövcuddur. Homerin
əsərlərində kainatın ilkin vəziyyəti Oke-
an allahı və onun arvadı Tefida obrazlarında əks olunmuşdur. Home-
r
ə görə Okean ən qədim allah, yeraltı və səma arasında yerləşən yer
h
ərəkətsiz dairəvi müstəvidir. Homerin eposunda Okean həm də təbi-
ət hadisəsidir. Onun təsvir etdiyi Olimp allahları antropomorf səciy-
y
ə daşıyır. “Odissey”dəki allahlar “İliada” eposundakı allahlara nis-
b
ətən həm azdır, həm də mücərrəd xarakterə malikdirlər.
Ümumiyy
ətlə, Homerin əsərlərində allah, insan və təbiət qüv-
v
ələri daim bir-biri ilə vuruşur. Politeist mifoloji sistem kimi Homer
mi
fologiyası yunanların, eləcə də dünyanın bir sıra xalqlarının mifik
ba
xışlarının, fəlsəfi görüşlərinin, ədəbiyyat və mədəniyyətinin inkişa-
fına müsbət təsir göstərmişdir.
Q
ədim Alman-Skandinav mifologiyası və etiqadları haqqın-
da bir sıra mənbələr mövcuddur. Roma tarixçisi Tatsitin (b.e I əsr)
əsərinin “Almaniya” bölməsində, qotların tarixinə dair İordanın (b.e
VI
əsr) əsərində, Pavel Diakonun “Lanqobardların tarixi” əsərində
(VIII
əsr), Möhtərəm Bedin (VIII əsr) “Anql xalqlarının kilsə tarixi”
v
ə s. əsərlərdə Alman-Skandinav mifologiyası haqqında məlumatlar
mövcuddur. Bunlardan
əlavə “Böyük Edda”, “Kiçik Edda”, “Nibe-
lunq
lar haqqında nəğmə” və s. əsərlər yalnız Skandinav xalqlarının
deyil, ümumiyy
ətlə, alman dilində danışan bütün xalqların qiymətli
tarixi-m
ədəni irsi kimi tanınır.
A.Xos
ler, M.İ.Steblin, A.Y.Qureviç və başqa görkəmli alimlər
Alman-
Skandinav mifologiyasının tarınımış tədqiqatçılarıdır.
Alman-
Skandinav mifologiyasının allahlar panteonunda baş və
köm
əkçi, xeyri və şəri təmsil edən allahlar olmuşdur. Onların arasın-
da on iki as allah v
ə onlarla eyni qüdrətə malik olan arvadları xüsusi-
l
ə seçilir. Onların ən qüdrətlisi Odindir. Skandinav miflərində Odin-
dün
yanın başçısı, qədim qəbilə-tayfa hakiminin başlıca xüsusiyyətlə-
rini özünd
ə birləşdirən kralları təmsil edir. Odin arvadı Friqq ilə in-
san
ların taleyini həll edir. Skandinav mifologiyasında ali, baş allah
Odin alman allahı Bodenlə (Botanla) uyğunluq təşkil edir. Botan
Mifologiya
36
sehrbaz qüvv
ələrin funksiyasını yerinə yetirir. Bir çox alman tayfala-
rı ona etiqad etmişlər.
Od
inin baş səma allahına çevrilməsi həm hərbi ittifaqların
möhk
əmləndirilməsi (allah hərbi hami rolunda), həm də axirət dün-
ya
sı haqqında təsəvvürlərin dağılması, cəsur qəhrəmanlar üçün səma-
da ölül
ər səltənətinin yaradılması təsəvvürləri ilə bağlıdır. Alman-
Skan
dinav mifologiyasında baş allah Odin // Vodan çoxsaylı ad və
l
əqəblərlə (Alfyodr-“hamının atası”, Xar- “yüksək”, Xeryan- “döyüş-
çü, İqq-“qorxunc” və s.) tanınmışdır.
Q
ədim Alman-Skandinav mifoloji sistemində Asqard allahla-
rın məskəni kimi verilir. Odindən sonra allahlar panteonunda Tor
ikinci yerd
ə durur. O, məhsuldarlıq, tufan, şimşək allahı kimi məş-
hur
dur. As allahları içərisində Tyur, Braqi, Xed, Loki, Vali və s.
müxt
əlif funksiyalar daşıyırlar.
Skandinav allahlar panteonunda ilah
ələr də xüsusi yer tutur.
Baş ilahə Friqq ilə birlikdə onların sayı on dörddür. Saqa, Geeyon,
Eyr, Bar, Lovn, Syun, Xlin v
ə s. bu panteona daxildir. Bu adlar ayrı-
ayrı anlamı ifadə edir. Məsələn: Bar- “and”, Syun-“təkzib edən”,
Lovn-“icaz
ə” və s.
Alman-Skandinav m
ifoloji görüşlərində qəhrəmanlar haqqında
mifik m
ətnlər də geniş yayılmışdır. Bu mifologiyanın əsas cəhətlə-
rind
ən biri allahların da ölməsi hadisəsidir. Mifik qəhrəman Siqurd-
Ziqfrid obrazı mifoloji və nağıl motivlərini özündə birləşdirir. “Nibe-
lunq
lar haqqında nəğmə”də Siqurda aıd çoxlu mifoloji motivlər möv-
cuddur. Alman-
Skandinav mifologiyasında Xaddinq, Starkad və di-
g
ər qəhrəmanların da özünəməxsus yeri vardır.
Alman-
Skandinav xalqlarının qəhrəmanlıq eposunda hun
(türk) hökmdarı Atilla obrazı mühüm yer tutur. V əsrdən Avropada
geniş yayılan qəhrəmanlıq nəğmələrində Atilla əsas qəhrəmanlardan
biridir. “Tanrının qırmancı” ləqəbli Atilla haqqında Alman-Skandi-
nav eposunda başlıca olaraq iki sujet geniş yayılmışdır: 1) Hunların
Atil
lanın sərkərdəliyi ilə Reyn çayı yaxınlığında Birqund krallığını
darmadağın etməsi; 2) Atillanın ölümü. Hər iki gerçək hadisə eposda
birt
ərəfli və tanınmaz şəkildə öz əksini tapsa da, Alman-Skandinav
xalqları, macarlar Atilla haqqında əsrlər boyu nəğmələr, saqalar,
das
tanlar yaratmışlar.
Slavyan xalqlarının mifoloji mətnləri dövrümüzə gəlib çıx-
ma
mışdır. Ona görə də Slavyanların mifologiyasının əsas mənbələri-