çox digər sahələrinə aiddir. Belə bir nəticəyə gəlmək olar
ki, hətta inkişaf etmiş ölkələrin xarici iqtisadi siyasətində
liberallaşma himayəçilüdə uzlaşdınlır, hərçənd, bu əlaqə-
ləndirihnədə bİrinci üstünlük təşkil edir.
75
.
2
.
Açıq və qapalı iqtisadiyyat anlayışı
Açıq iqtisadiyyat - elə bir milli təsərrüfatdır ki, orada
xarİci təsərrüfatçılıq subyektləri üçün əksər bazarlara sahə
və sferalann əksəriyyətinə yol açıq; qapalı iqtİsadiyyatda -
bazarlann, sahə və sferalarm çoxuna bu yol bağhdır. In-
təhası, dünyada bir neçə kiçik dövlətlər istisna olmaqla,
tam açıq, yəni tamamüə liberallaşmış iqtisadiyyat demək
olar yoxdur. Buna görə, çox vaxt söhbət daha artıq, yaxud
daha az açıq İqtisadiyyatlardan gedir. Belə ki, əgər İdxal
maUanna tarif vergi normalanndan, idxal mallannm daxili
bazardakı paymdan, valyuta-hesablaşma münasibətlərİnin
liberallığından və digər göstəricüərdən yanaşılarsa, Rusiya
iqtisadiyyatı, Çininkinə nisbətən daha açıqdır.
Himayəçilik xarici iqtisadi fəalıyyətdə Uberallaşmanı
açıq-aydm üstələdiyi hallarda qapah iqtisadiyyat dilə gə-
tirilir. Dünyada belə İqtisadiyyatı olan ölkələr az qalmış-
dır. Bu, onunla izah olunur ki, dünya təcrübəsinin sübut
etdiyi kımi, xarici iqtisadi liberaüaşma İlə iqtisadi artım
sürətləri arasmda yuksək korrelyasiya mövcuddur. Dünya-
run 117 ölkəsi üzrə, Harvard universitetinin iqtisadçıları
tərəfındən apanlmış hesablamalar göstərmişdİr ki, əsrin
son çərəyində qapalı iqtisadİyyat siyasəti yeridilmiş yer-
lərdə əhalİnİn adambaşına ÜDM artımı 0,7% olmuş, açıq
iqtisadiyyat siyasətinə üstünJük verilmiş yerlərdə isə,
adambaşma ÜDM beş dəfə artıq olmuşdur.
75.3. X X -X X I əsrbrin qovuşuğunda dünya
iqtisadiyyaümn başlıca təmaülü (nəticələr)
1 - XX-X X I əsrlərin qovıışuğunda dünya iqtisadiyya-
tımn başlıca təmayülü postsənayeləşmə, yəni, sənaye cə-
miyyətindən postsənayeyə keçiddir. Həmin cəmiyyət is-
tehsal və istehlakda xidmətlərin üstiinlük təşkil etməsi,
təhsilin yüksək səviyyəsi, əməyə yeni münasibət, ətraf
mühitə artırılmış diqqət, iqtisadiyyatın adiləşməsi (sosial
yönümlü olması), cəmiyyətin məlumatlandınlması, kiçik
biznesin intibahı kİmi cəhətlərə malikdir.
2.
Postsənayeləşmə dünya təsərrüfatmda dərin dəyi-
şikliklərə aparır. Belə ki, xidmətlər payının artması hesa-
bına, dünya ÜDM-nun istehsal və istehlak strukturu dəy-
işir. Biliklərdən və əmək ehtiyatlarından istifadəyə, elm
tutumlu texnologiyalara keçidə xüsusi əhəmiyyət verİl-
məsi təbii ehtiyatlara tələbatı xüsusilə inkişaf etmiş ölkə-
lərdə ləngidir. Rabitə və nəqliyyat vasitələrinin ucuzlaş-
ması ilə birlikdə iqtisadi informasiya bolluğu və əlçatan-
lığı kapitalm beynəlxalq hərəkətinin qüdrətli stimuluna
çevrilmişdir.
3. Müasir dünyada dünya Ölkələri və regionları ara-
sında sosial-iqtisadi inkişaf səviyyələrindəkİ fərq qalma-
qdadır (və qalacaq), ancaq inkişaf səviyyəsinə görə geri-
də qalan və liderlik edən ölkələrin tərkibi dəyişir. Özü də,
bəşəriyyət tarixində rekord iqtisadi inkişaf sürətlərinin
əldə edildiyi XX əsrin ikinci yarısında bu proses daha
yüksək olmuşdur. Nəticədə, Yaponiyanın ardınca Cənu-
bi Koreya, Sinqapur və Tayvan inkişaf etmiş ölkələr cə-
rgəsinə çıxmış, gələcəkdə isə mümkün kİ, digər yeni sə-
naye ölkələri və təxminə görə Çin də çıxacaq. Eyni za-
manda Rusiyanın və MDB-nin üzvü o]an digər ölkələrin
sosial-iqtisadİ İnkişaf səviyyəsinin fəaliyyətli tənəzzülü
müşahida olunur.
4. Əgər əw əlki yüzilliklərdə dünyada Qərb ölkələrİ-
nin, sonradan isə, Rusiya və Yaponiyamn iqtisadi qüdrə-
ti artırdısa, XX əsrin son onilliklərində əks proses gedir -
dünya ÜDM-da inkişaf edən ölkələrin və Çinin payı ar-
tır. İnkişaf etmiş ölkələr qrupu daxilində ABŞ, AB və
Yaponiyadan ibarət “üçlük” təşəkkül tapmışdır. İnkişaf
edən ölkələr arasında Öz İqtisadi dinamikasına görə yeni
sənaye ölkələrinİn fərqləndİyi halda, daha az inkişaf et-
miş ölkələr getdikcə geriləyir. Keçid iqtisadiyyath ölkələr
qrupunda iqtisadi qüdrətinə görə başhca dövlət yerini
Çin tutmuşdur, İri Asiya-Sakit okean makroregionunun
mərkəzinə çevrilməkda olan Şərqi və Cənub Şərqi Asiya
ölkələri diinyamn İqtisadi özəyi ola bilər.
5. Ölkənin dünya təsərrüfatında, onun təsərrüfat həy-
atının beynalmiləlləşməsi adlanan iştirakının güclənməsİ
bir sıra göstəricilər, birinci növbədə ixrac kvotası, xarici
mallarm daxilı bazardakı payı, mal və xidmətlərin əhali-
nin adambaşma ixrac həcmi, xarici kapital qoyuluşlarının
ölkənin ÜDM-na nisbəti, onun illik investisiyalarmda
onlann payı, məşğulların ümumi sayında xarici işçi
qüwəsinin payı, ölkədə qeydiyyatdan keçirilmiş patent və
lisenziyalann ümumi saymda xarici patent və lisenziyala-
n n payı İlə ölçülür.
6. Beynəlmiləlləşmə səviyyəsinin qabtması, sayı əsas
etibarilə və təsərrüfatçılıq vüsəti xüsusilə XX əsrin ikinci
yansmda sürətlə artan TM K -ın fəaliyyəti ilə müəyyən-
ləşdirilir. Onların fəaliyyəti xarici fıliallar formasmı alan
birbaşa investisiyalara əsaslanır.
7. TMK-ın fəaliyyəti dünya təsərrüfatmı getdikcə
malların, xidmətlərin, işçi qüwəsi və kapitalın vahİd ba-
zanna çevirir. Bu cür prosesi mahiyyətcə beynəlmiləlləşmə-
nin daha yüksək pilləsi olan qloballaşma adlandınrlar.
8. Qloballaşma hər şeydən öncə, ölkənin xarici iqtisa-
di əlaqələrinin öz və qonşu regionlara səmtləndiyi region-
laşma vasitəsilə həyata keçirilir. Regionlaşma əsasmda
beynəlxalq iqtisadi inteqrasiya, başqa sözlə, şirkətlərinin
arasmdakı dərin və dayanıqlı iqtisadi əlaqələr əsasında
qonşu ölkə iqtisadiyyatlarının vahid regional təsərrüfat
kompleksində qovuşması prosesi gedir. Belə ki, iştirakçı
Dostları ilə paylaş: |