8
"Rus-slavyan Cəmiyyəti" üçün Azərbaycan Parlamentində 5 deputat yeri ayrılır. Buna cavab olaraq 1918-ci
il dekabrın 4-də Rus Milli Şurası göstərilən cəmiyyətlə bütün işgüzar əlaqələrini kəsmək haqqında qərar qəbul
edir. Lakin Azərbaycanda yaşayan rus əhalisinin təzyiqi ilə Rus Milli Şurası 1919-cu il yanvar ayının 31-də
Parlamentin işində iştirak etmək haqqında qərar qəbul etməyə məcbur olur.
Rus Milli Şurasının bu şovinist böyük dövlətçilik ideyalarının "Böyük Ermənistan" xülyaları ilə yaşayan və
tarixin onlara verdiyi əlverişli şəraitdən öz xeyirlərinə maksimum dərəcədə istifadə etməyə çalışan Erməni Milli
Komitələri tərəfindən də müdafiə olunur. Onlar da Azərbaycan Parlamentinin açılışına öz nümayəndələrini
göndərmirlər. Onlar Azərbaycanın Müstəqilliyi ilə heç cür razılaşmaq istəmirdilər.
Ermənilərin Azərbaycan Parlamentində iştirak etməmək taktikası iki aydan çox davam edir. Nəhayət onlar
da Parlamentdə iştirak etmək haqqında qərar qəbul edirlər. Onlar Azərbaycan Parlamentində iki fraksiya -
erməni və "Daşnaksutyun" fraksiyalarını yaradırlar. Parlamentdə onların sonrakı fəaliyyətləri göstərdi ki,
ermənilərin Azərbaycan Parlamentində iştirak etmələrinin başlıca səbəbi Azərbaycan dövlətçiliyinin
yaranmasına, Azərbaycan iqtisadiyyatı və mədəniyyətinin inkişafına xidmət etmək üçün deyil, özlərinin şovinist
separatçı "Böyük Ermənistan" ideyalarının təbliği məsələlərinə yeni bir tribuna əldə etmək olmuşdu.
Azərbaycan Parlamenti yarandığı ilk gündən öz işlərini demokratik cümhuriyyətlərə xas təşkilati prinsiplər
əsasında qurur. Onu da qeyd edək ki, Parlamentin təşkili haqqında qəbul edilmiş qanunda Parlamentin 120
nəfərdən ibarət olması nəzərdə tutulmuşdursa da müxtəlif səbəblərdən heç vaxt Parlamentdə bu sayda deputat
olmamışdır.
[15 - 16]
Artıq 1919-cu ilin axırına yaxın Parlamentə II müxtəlif partiya fraksiyası və qrupunu cəmi 96 deputat təmsil
edirdi. Parlamentdəki siyasi partiyalar və qrupların qüvvələr nisbəti aşağıdakı kimi idi: "Müsavat" və birtərəflər
fraksiyası (39 nəfər), "İttihad" (13 nəfər), "Əhrar" (6 nəfər), sosialistlər bloku (13 nəfər), partiyasızlar (4 nəfər),
müstəqillər (3 nəfər), erməni fraksiyası (5 nəfər), daşnaksutyun fraksiyası (6 nəfər), azlıqda qalan millətlər
fraksiyası (4 nəfər).
Azərbaycan Parlamentinin ilk iclaslarında onun işində iştirak edən partiya fraksiya və qrupları özfəaliyyət
proqramları haqqında bəyanatlar verirlər. Bu bəyanatlarda ümumi bir məqsəd diqqəti cəlb edirdi - gənc
Azərbaycan Cümhuriyyətinin müstəqilliyi və ərazi toxunulmazlığını, milli və siyasi hüquqlarını qoruyub
saxlamaq Azərbaycan xalqının və hökumətinin digər xalqlar və hökumətlərlə, xüsusilə qonşu hökumətlərlə
dostluq əlaqələrini yaratmaq və möhkəmləndirmək, respublikada hüquqi-demokratik dövlət quruluşunu bərqərar
etmək, geniş sosial islahatlar həyata keçirmək, ölkəni müdafiə edə biləcək güclü ordu yaratmaq.
Azərbaycan Cümhuriyyəti Parlamentində fəaliyyət göstərən partiya fraksiya və qrupları onun iclaslarında
həm də öz partiya və qruplarının mənafeyi və ideologiyası istiqamətindən çıxış edirdilər. Onların arasında ən iri
və aparıcı partiya Azərbaycan xalqının Milli mənafelərinin daşıyıcısı və parlamentdə əksəriyyət çoxluğu təşkil
edən "Müsavat" partiyası idi.
Bu partiya fraksiyası demokratik bitərəflər qrupu ilə demək olar ki, Parlamentin və hökumətin fəaliyyətinin
əsas istiqamətlərini müəyyən edirdi. "Müsavat" partiyası Parlamentdə çoxluq təşkil etməsinə baxmayaraq
respublikanın ümumi mənafeyini nəzərə alaraq həmişə çalışırdı ki, digər partiya fraksiyaları və qrupları ilə
təmas və koalisiyada işləsin.
Parlamentdə "Müsavat"dan sonra çoxluğu "İttihad" fraksiyası təşkil edirdi. Özünü Azərbaycanda İttihadi-
İslam tərəfdarı hesab edən bu fraksiya 1919-cu ilin dekabrına qədər daimi hakim milli-demokratik cərəyana
qarşı müxalifətdə olmuş və hökumət təşkillərində iştirak etməmişdir. Parlamentdə
[16 - 17]
hökumətin
fəaliyyətini daim tənqid edən fraksiyalardan biri də "İttihad"olmuşdur.
Azərbaycan Parlamentində son dərəcə solçuluq istiqamətində fəaliyyət göstərən fraksiyalardan biri də Sosial-
demokrat oriyentasiyalı nümayəndələri özündə birləşdirən sosialistlər bloku idi. Buraya hümmətçilər,
menşeviklər və eserlər daxil idi. Parlament iclaslarının stenoqrafik hesabatlarından da göründüyü kimi özlərini
zəhmətkeşlərin, ilk növbədə isə fəhlə sinfi və yoxsul kəndlilərin mənafelərinin müdafiəçisi elan edən sosialistlər
fraksiyası Parlament tribunasından və hökumətdə iştiraklarından maksimum dərəcədə öz siyasi məqsədləri üçün
istifadə etməyə çalışmışlar. Bu müddət ərzində onlar həmişə Sovet Rusiyasının xeyrinə işləmiş və Azərbaycanın
Sovet Rusiyasına birləşdirilməsi, yalnız Qızıl Ordunun Azərbaycana həqiqi azadlıq gətirə biləcəyini, iqtisadi və
sosial sahədə islahatların yalnız sosializm quruluşu şəraitində mümkün olacağını təbliğ etmişdilər. Parlamentdə
iştirakları müddətində onlar yalnız 1919-cu ilin yayında Azərbaycanın Denikin könüllü orduları tərəfindən işğal
ediləcəyi təhlükəsi yarandıqda "Müsavat" və digər milli partiyalarla birlikdə çıxış etməyə məcbur olmuşdular.
Parlamentdə "Əhrar" partiyasının fraksiyası əsasən kəndlilərin mənafelərinin müdafiəçisi kimi çıxış etmiş,
digər partiyalara nisbətən daha çox "Müsavat"a yaxın olmuşdur.
Yuxarıda deyildiyi kimi Parlamentdə ermənilər iki fraksiya - erməni və "Daşnaksütyn" fraksiyaları adı
altında fəaliyyət göstərsələr də əslində onlar həmişə eyni mövqedən — Azərbaycan Parlamentində Ermənistan
Ararat Respublikası və ermənilərin Azərbaycana qarşı ərazi iddialarına haqq qazandırmaq mövqeindən çıxış
etmişlər. Parlamentin ilk iclaslarında əsas siyasi partiyaların fraksiyaları və qrupları öz bəyanatlarında gələcək
fəaliyyət proqramlarını, habelə Parlament və hökumətə öz münasibətlərini bildirirlər.