51
cavab vermişdir: "Allah yalnız müttəfiqlərdən qurban qəbul edər!"
İslamda Qurban bayramı İbrahim peyğəmbərin adı ilə bağlıdır. Qurani-
Kərimdən məlum olur ki, o, Allaha olan sədaqətini sübut etmək üçün oğlu İsmayılı
qurban vermək istəyir; bu zaman Allah Cəbrayıl vasitəsilə iki qoç göndərərək oğlunun
yerinə onları kəsməyi İbrahimə əmr edir. Məhz buna görə, bu qurbana "İsmayıl
qurbanı", "İsmayıl bayramı" da deyilir[32].
İslam dininin bu tarixi ayinə mütərəqqi xidməti ondan ibarətdir ki, onu
ümumxalq müsəlman bayramı səviyyəsinə qaldırmışdır. Lakin qurban kəsərkən əsas
qayə qan tökmək və ya ət yemək deyildir. Əsas məqsəd qurban kəsərkən həcc ibadəti
sayəsində müsəlmanın şeytana və öz nəfsinə qalib gələrək onları öldürməsi və
cəhənnəm əzabından xilas olmasıdır. Qurbanın kəsilməsi İbrahim peyğəmbərdən
qalmış Allaha xilaskarlıq ibadətinə əməl edilməsi deməkdir.
Bu müqəddəs bayram hazırda Azərbaycanda da ümumxalq bayramı kimi qeyd
olunur və bayram günü qeyri-iş günü elan edilmişdir. Qurban bayramı günü imkanı
olan hər bir müsəlman qurban kəsməlidir. Ənənəyə görə, qurbanlıq qoyun, keçi, dana
və dəvədən ibarət ola bilər. Qurbanlıq dəvədirsə - beşillik, danadırsa ikiillik, qoyun və
keçidirsə birillik, yaxud bu yaşlara yaxın olmalıdır. Dəvə və ya dananı yeddi ailə
birləşib qurban kəsə bilər.
Etnoqrafik materiallardan aydın olur ki, qurban kəsiləcək heyvanı xarici
əlamətlərinə görə başqalarından fərqləndirir, bayram ovqatı yaradılır, onun
boğazından gözmuncuğu, bəzək elementi kimi rəngbərəng sap və ya ipdən hörülmüş
qotaz asır, qoçun və ya qoyunun belinin ortasında qırxım vaxtı bir çəngə yun saxlayır
(buna xalq arasında kəkil deyirlər), belinə xına yaxır, rəng vururlar. Maraqlıdır ki, heç
kəs, hətta oğrular belə bu cür heyvana toxunmazdılar, onu oğurlamazdılar. İnama
görə, əks halda onlar Allahın qəzəbinə düçar olacaqlar[33].
Tədqiqatçılar yuxarıda sadalanan əlamətləri insanların Qurani-Kərimin
müvafiq ayəsinə istinadən qurbanlıq heyvanlara vurduqlarını düşünürlər. Belə ki, "əl-
Maidə" surəsinin 2-ci ayəsində buyurulur: "Ey iman gətirənlər! Allahın müəyyən
etdiyi mərasimə, haram aya, qurbanlara, boyunlarına nişan taxılmış qurbanlıq
heyvanlara, həmçinin Rəbbinin lütfünü və razılığını diləyərək Beytülharama üz tutub
gələnlərə hörmətsizlik etməyin!"
Adətə görə, Qurban bayramında nişanlı qızların adına oğlan evindən alnına,
ayaqlarına xına (həna) qoyulmuş, boynuna qırmızı parça bağlanmış, zınqırov asılmış
qurbanlıq qoyun gedir, sevinc payı yola salınır. Digər bayramlarda olduğu kimi, bu
bayramda da oğlan evindən qız evinə hədiyyələr, bəzəkli xonçalar göndərilir.
Qurbanlıq heyvanın bəzədilməsi Səməd Vurğunun yaradıcılığında öz əksini
tapmışdı:
Qurban bayramıydı, gülürdü dağlar,
Qonşumuz xınalı bir erkək kəsdi.
Qurbanlıq üçün heyvanın seçilib əvvəlcədən bəslənilməsini və bəzədilməsini
52
Hüseynqulu Sarabski də xüsusi vurğulayır: "Qurban ayına bir-iki həftə qalmış qoyun
alıb həyətə buraxardılar. Bayram günü bəslənib yemlənmiş, kökəlmiş qoyunu həyətə
çıxarıb, gözünə sürmə çəkər, sulayıb ağzına bir parça qənd verərdilər. Qurban duasını
oxuduqdan sonra qoyunu kəsərdilər"[34].
Qurban adətlərinə görə, kəsiləcək heyvan sağlam, gümrah və əzaları təndürüst
olmalıdır. Kor, şikəst, xəstə, üstündə eybi olan (axtalanmış, buynuzu sınıq, quyruğu
kəsik, dişi yox, arıq) heyvanı qurban kəsmək olmaz. Xalq arasında qara qoyunun əti
daha yüksək qiymətləndirildiyindən, çox vaxt qurbanlıq üçün kəsiləcək erkəyin qara
və çəkil (ayaqlarında və başında ağ ləkələr) olmasına da xüsusi diqqət verilir.
Qurbanın kəsilməsi zamanı müəyyən qaydalara əməl olunur. Heyvan
kəsilərkən bədənində qan qalmamalı, axıb təmizlənməlidir. Tökülən qanın altına bir
qab tutulur, həmin qab sonra torpağa basdırılır.
Xalq etiqadına görə, qurbanı kəsərkən bıçağın ağzına Qurani-Kərimdən
götürülmüş xüsusi bir ayin oxutdururlar. "Mən Tovhidi iqrar edən müsəlman kimi
üzümü göyləri və yeri yoxdan vücuda gətirənə tuturam və mən müşriklərdən deyiləm.
Həqiqətən namazlarım da, ibadətlərim də, diriliyim də, ölümüm də aləmlərin Rəbbi
Allahındır. Onun şəriki yoxdur. Bu mənə əmr edilib və mən özünü Allaha təslim
edənlərdənəm. Ya Allah, bu Səndəndir və Sənədir. Allahın adıyla və Allah böyükdür.
İlahi, məndən bu qurbanı qəbul eylə".
Qurban kəsərkən niyyət tutanlar belə deyirlər: "Bismillah, bu qurbanı kəsirəm
qürbətən illəllah", yəni bu qurbanı Allahın adı ilə, Allaha yaxınlıq və Allahın
buyurduqlarına əməl etmək üçün kəsirəm. Qurbanlıq heyvan üzü qibləyə (Məkkədəki
müqəddəs Kəbənin səmti) tərəf kəsilir. Bu isə xalqın Yaradana, ulu Tanrıya böyük
məhəbbətindən, sədaqətindən irəli gəlir. Üzü qibləyə kəsilməmiş heyvanın əti haram
hesab olunur. Şəriət qanunlarına əməl edən adamın heyvan kəsməsi məqbul sayılır.
Üzü qibləyə və Allahın adını zikr etməklə kəsilmiş heyvanın ətini yemək və paylamaq
olar. Bu barədə Qurani-Kərimdə deyilir: "...Ətindən özünüz də yeyin, [yanınızda olub
utandığından] əl açmayana [lakin verilənə etiraz etməyənə] və dilənçiyə də yedirdin.
Onları [qurbanlıq heyvanları] sizə belə ram etdik ki, şükür edəsiniz bəlkə
[nemətimizə]" (Qurani-Kərim, əl-Bəqərə 22, Həcc, 36).
H.Sarabskinin yazdığına görə, vaxtilə Abşeron kəndlərində, xüsusilə Bakıda
"qurban tikəsinin müqabilində" "ət payı" alınarmış. Qurbanlıq ət, "Qurban tikəsi"
adətə görə, təmənnasız olaraq yeddi qapıya paylanır ki, imkanı olmayanlar da o günü
bir tikə ət yesinlər. Belə pay adətən daha çox fəqir-füqəraya, yoxsullara, əlsiz-
ayaqsızlara verilir. Qurbanlıq ətdən qismən də ailənin bayram süfrəsi üçün işlədirlər.
Məhəmməd Peyğəmbərin (s) bir hədisində buyurulur: "İldə bir neçə dəfə rahat
yatıram. Onlardan biri də Qurban bayramı günüdür. Bilirəm ki, ümmətimdən elə bir
adam tapılmaz ki, həmin gün qurbanlıq ətindən faydalanmasın".
İnama görə, keçmişlərdə bir sıra xüsusi ayinlərin icrasından sonra qurbanlıq
heyvanın sümüklərini yığıb bir qaba qoyar və müqəddəs sayılan ağacdan asardılar.
Anadoluda Qurban bayramında qurban kəsilən heyvanın sümükləri təmiz bir yerdə