işlədikləri mədənlərə qaytarılması məsələsi sovet hökuməti
qarşısında irəli sürülmüşdür. Dövlət Müdafiə Komitəsi onun
təşəbbüsü əsasında neftçilərin ordudan geri çağırılması haqqında
xüsusi qərar qəbul etmişdir. Bilavasitə onun rəhbərliyi altında
Bakı neftçiləri 1941-1945-ci illər Böyük Vətən müharibəsi
dövründə cəbhə üçün 130 növ müxtəlif silah, döyüş sursatı,
hərbi texnika hazırlamış, SSRİ-də istehsal olunan neftin 75%-ni,
aviasiya benzininin isə 85-90%-ni istehsal etmişdilər.
Azərbaycan xalqı müharibədən sonra – 1946-cı ilin
fevralında SSRİ Ali Sovetinə keçirilən ilk seçkilərdə
M.Bağırovun deputatlığa namizədliyini irəli sürmüşdür. O,
1946-cı il fevralın 2-də Bakı şəhərində öz seçiciləri ilə görüşü
zamanı respublikanın müharibədən sonrakı inkişafından geniş
danışaraq demişdir: «Siz ikinci dəfədir ki, məni SSRİ Ali Soveti
deputatlığına namizəd göstərirsiniz. Mən öz tərəfimdən sizi
əmin edə bilərəm ki, … sizin göstərdiyiniz bu yüksək etimadı
doğrultmaq üçün var qüvvəmi sərf edəcəyəm.
Bu beşillikdə biz hamımız neft hasilatını müharibədən
əvvəlki səviyyəyə çatdırmalı və onu ötüb keçməliyik. Buna
müvəffəq olmaq üçün qazma işlərini olduqca genişləndirmək və
kəşfiyyata xüsusi fikir vermək lazımdır. Biz, Azərbaycan neft
sənayesi üçün qüvvətli ləvazimat – texniki mənbələr yaratmaq
haqqında… qərarı həyata keçirməliyik. Bu o deməkdir ki, biz bir
neçə zavod, o cümlədən Sumqayıtda böyük boru zavodu
tikməliyik.
Biz, neft sənayesinin və ümumiyyətlə, respublika xalq
təsərrüfatının elektrik qüvvəsinə olan və getdikcə artan
tələblərini tamamilə yerinə yetirməliyik. Bunun üçün bir neçə
elektrik stansiyası, o cümlədən Mingəçevir su elektrik stansiyası
kimi böyük bir müəssisə tikməliyik.
Bu beşillikdə Zaqafqaziyada metallurji mənbə yaradılır,
bunun üçün biz hamımız Daşkəsənin tikintisini başa çatdırılma-
sını təmin etməliyik».
66
Sovet ordusu 1941-ci ildə İran sərhədlərini keçib Cənubi
Azərbaycana girdi. Bu dövrdə M.Bağırov Cənubi Azərbaycanın
müxtəlif şəhər və kəndlərində partiya, sovet, təsərrüfat,
mədəniyyət, hüquq müdafiə və s. təşkilatların yaradılmasında,
onlara kömək üçün azərbaycanlı kadrlarının göndərilməsində
xeyli iş görmüşdür. Eyni zamanda Cənubi Azərbaycan
zəhmətkeşlərinə qənd, taxıl, neft məhsulları, parça və s.
məhsullar göndərilməsini təşkil etmişdir.
1941-1945-ci illərdə sovet qoşununun əksəriyyəti azərbay-
canlılardan olan əsgər və zabitlərin köməyi ilə Cənubi Azərbay-
canda demokratik hərəkat güclənməyə başladı. O, SSRİ
hökuməti ilə Cənubi Azərbaycan şəhərlərində fabrik, zavod və s.
müəssisələr açılmasını, neft kəşfiyyatı işlər aparılmasını razılaş-
dırmışdı. Cənubi Azərbaycan məsələlərini həll etmək məqsədilə
dəfələrlə Moskvaya getmiş, İ.Stalinlə və b. dövlət rəhbərləri ilə
danışıqlar aparmışdır. M.Bağırov Bakı, Naxçıvan və Culfada
Cənubi Azərbaycan demokratik hərəkatının rəhbərləri ilə
görüşmüş və onlara bir sıra məsləhətlər vermiş, neçə hökumət
qurmaq haqqında fikir mübadiləsi aparmışdır. 1945-ci il
dekabrın 12-də Azərbaycan Milli hökumətin yaradılmasını
M.Bağırov böyük sevinclə qarşılamış və onun möhkəmlənməsi,
tezliklə bütün zəhmətkeşlərin hakimiyyətinə, mənafelərinin
müdafiəçisinə çevrilməsi sahəsində xeyli əmək sərf etmişdir. O,
bu dövrdə İ.Stalinə yazdığı məktubda yeni yaranmış hökumətin
dövlət idarəetmə təcrübəsi olmadığını qeyd edir və onlara
kömək üçün öz adamlarımızdan məsləhətçilər göndərilməsini
xahiş edirdi.
1946-cı ilin ortalarında sovet qoşunu Cənubi
Azərbaycandan çıxarılmağa başlamışdı. Bundan istifadə edən
İran hökuməti öz qoşunlarını Cənubi Azərbaycan torpaqlarına
yeritmiş və qanlı vuruşmalar başlamışdı. Yenə də M.Bağırov
müdafiə işlərini təşkil etmək məqsədilə İ.Stalinə müraciət
edərək Azərbaycan ordusunun saxlanmasını, Təbrizə
azərbaycanlı məsləhətçilər göndərilməsini xahiş etmişdir.
67
Cənubi Azərbaycan Milli hökuməti yıxıldıqdan, İran şah
qoşunları Təbrizi və Cənubi Azərbaycanın başqa şəhər və
kəndlərini işğal etdikdən sonra sovet sərhədinə çoxlu insan axını
toplanmışdı. M.Bağırov İ.Stalinə sərhəddin açılması və qa-
çqınların Şimali Azərbaycanda yerləşdirilməsi haqqında
müraciət edir. İ.Stalindən razılıq alan M.Bağırov Cənubi
Azərbaycan qaçqınlarının Şimali Azərbaycanın müxtəlif şəhər
və rayonlarında yerləşdirilməsinə nail olur. Onların tezliklə işlə,
mənzillə, ərzaq məhsulları ilə təmin olunmasına çalışır.
1945-ci il noyabr ayının axırlarında M.Bağırov ÜİK(b)P
MK katibi G.Malenkovdan bir məktub alır. Məktubda göstərilir
ki, Ermənistan K(b)P MK katibi G.Arutunov ÜİK(b)P MK-da
DQMV-in Ermənistan SSR-yə verilməsi məsələsinə baxılmasını
təklif etmişdir. G.Malenkov Ermənistandan gələn məktubu
M.Bağırova göndərmişdi. M.Bağırov məktubla tanış olduqdan
sonra G.Malenkova 1945-ci il dekabrın 10-da cavab məktubu
göndərmişdi. Məktubda DQMV yaradılması prosesi tarixi ətraflı
göstərilməklə yanaşı qeyd olunurdu ki, DQMV Ermənistan SSR
ilə həmsərhəd deyil, Ermənistan SSR ilə DQMV arasında
əhalinin əksəriyyəti azərbaycanlılar olan Qubadlı, Kəlbəcər,
Laçın, Dəstəfur (indiki Daşkəsən) rayonları yerləşir. M.Bağırov
məktubda yazır: «Eyni zamanda ÜİK(b)P MK nəzərinə çatdır-
mağı lazım bilirik ki, DQMV-in Ermənistan SSR-in tərkibinə
qatılması məsələsinə baxarkən, Azərbaycan SSR ilə bitişik və
əhalisinin əksəriyyəti azərbaycanlılardan ibarət olan Ermənistan
SSR-nin Əzizbəyov, Vedi, Qarabağlar rayonlarının Azərbaycan
SSR-yə verilməsi məsələsinə də baxılmalıdır… Eyni zamanda
Gürcüstan SSR-in Borçalı rayonunun Azərbaycan SSR-in
tərkibinə qatılması məsələsinə də baxılmalıdır. Çünki əhalisi
tamamilə azərbaycancanlılardır və Azərbaycan SSR-lə bilavasitə
yanaşıdır.
Nəhayət, biz xahiş edirik, Dağıstan MSSR-in Dərbənd və
Qasımkənd rayonları ərazisinin də Azərbaycan SSR tərkibinə
daxil edilməsi məsələsinə də baxılsın. Keçmişdə Azərbaycanın
bir hissəsi olmuş və Bakı quberniyasının tərkibinə daxil idi. Bu
68
Dostları ilə paylaş: |