190
zamanda Konstantinopola (
İstambula-E.T.) məlumat üçün çapar göndərdi.
Bundan sonra onlar biz
imlə münasibətdə çox nəzakətlidirlər» (161,206).
İrəvanda 4 gün qaldıqdan sonra Paskeviç burada Krasovskinin
rəhbərliyi ilə Müvəqqəti hökumət təşkil etdi. Bu hökumətin tərkibinə
az
ərbaycanlıların qatı düşməni olan arxiyepiskop Nerses də daxil idi
(221,259; 126,34-35; 78,231-232). Müv
əqqəti hökumətin tərkibinə daxil
olan Nerses rus nümay
əndələrinin inamından istifadə edərək azəri türklərini
incidir v
ə onlara qarşı ədalətsizlik edirdi (221,259-260).
İrəvanın işğalından sonra rus qoşunu cənub istiqamətində yürüşə
ba
şlayaraq, Xoy, Mərənd, Səlmas, Marağa və digər yerlər də daxil olmaqla
Təbrizə qədər əraziləri işğal etdi. Rus qoşununu paytaxta yürüş edəcəyindən
qorxan
şah hökuməti danışıqlara başlamağa məcbur oldu. Uzun danışıqlar-
dan sonra 1828-ci il fev
ralın 10-da Təbriz yaxınlığında Türkmənçay
kəndində Rusiya ilə İran arasında 16 maddədən ibarət müqavilə imzalandı.
Bu müqav
ilənin üçüncü bəndinə əsasən, Azərbaycanın İrəvan və Naxçıvan
xanlıqları Rusiyanın tərkibinə keçdi (419,252; 126,44-45; 22,277-283).
Tü
rkmənçay sürh müqaviləsindən sonra Rusiya yeni işğal edilmiş
xanlıqlarda inzibati ərazi bölgüsü həyata keçirdi. 1828-ci il martın 21-də
çarın verdiyi fərmana əsasən, İrəvan və Naxçıvan xanlıqları ləğv edildi və
əvəzində hər iki xanlığın daxil olduğu ərazidə «Erməni vilayəti» yaradıldı
(400,278).
Beləliklə, Azərbaycanın ən uzunömürlü xanlıqlarından biri olan
İrəvan xanlığı Rusiya imperiyası tərəfindən işğal olundu. Rusiya bu xanlığı
işğal etmək üçün 23 ildən çox gözləməli olmuşdu. Azərbaycanın ayrı-ayrı
kiçik feodal
qrumlarına parçalanması, onların bir-birinə olan torpaq id-
dia
ları, baş verən ara müharibələri, xarici müdaxilələr xanlıqların, o
cü
mlədən, İrəvan xanlığının zəifləməsinə gətirib çıxarmışdı. İrəvan xanlığı
uzun mü
ddət müstəqilliyini xarici müdaxilədən qoruyub saxlaya bilmişdi.
Lakin
hərbi cəhətdən daha güclü olan və dövrün müasir silahlarına malik
Rusiya
çətinliklə də olsa bu xanlığı işğal edə bildi. İrəvan xanlığı ləğv olun-
du v
ə onun ərazisində Rusiya imperiyasının tərkibinə daxil olan «Erməni
vilay
əti» yaradıldı. Nəticədə, Osmanlı imperiyası və İranla sərhəddə bufer
zona yaradan Rusiya Az
ərbaycanın bu qədim ərazisini «xristian-
laşdırmağa»-erməniləşdirməyə başladı. Beləliklə, ermənilər çoxdan arzu
etdikləri məqsədə- Rusiyanın köməyi iləAzərbaycan ərazisində dövlət
yaratmaq
istəyinin birinci mərhələsinə nail oldular.
2.6.
Görkəmli İrəvan xanı Hüseynqulu xanın (1806-1827) şəxsiy-
y
əti və fəaliyyəti haqqında
191
Az
ərbaycan xalqı müxtəlif tarixi dövrlərdə ağıllı, igid, vətənpərvər dö-
v
lət xadimləri yetirmişdi. XVIII əsr xanlıqlar dövrü bu baxımdan xüsusilə
fərqlənir. Azərbaycan xanlarından Şəki xanı Hacı Çələbi, Quba xanı Fətəli
xan, Urmiya
xanı Fətəli xan Əfşar, Qarabağ xanları Pənahəli xan və
İbrahimxəlil xan, Xoy xanı Əhməd xan Dünbülü, Gəncə xanı Cavad xan
haqqında məlumatlar tarixi ədəbiyyatda öz əksini tapmış və onların şəxsiy-
y
ətinə müəyyən qədər qiymət verilmişdir. Bu dövrün görkəmli şəxsiy-
y
ətlərindən biri də məşhur İrəvan xanı Hüseynqulu xan Qacardır. Fəaliyyət
v
ə bacarığına görə yuxarıda adı çəkilən xanlardan heç də geri qalmayan,
hətta onların bəzisindən yüksəkdə duran Hüseynqulu xan uzun illər
diqqətdən kənarda qalmış və onun şəxsiyyətinə qiymət verilməmişdir. İlk
dəfə olaraq bu monoqrafiyada onun şəxsiyyətinə qiymət verməyə
çalışacağıq.
Hüseünqulu xan Qacar (1806-1827) 21 il
İrəvan xanlığını idarə
et
mişdi. Bu dövr ərzində o, yorulmadan və inadla İrəvanı zəif xanlıqdan
siyasi v
ə iqtisadi cəhətdən güclü bir xanlığa çevirmişdi. Hüseynqulu xan
kimdir v
ə onun İrəvan xanlığı tarixində nə yeri vardı? Bu suala cavab ver-
mək üçün mənbələrə müraciət edək. İlk növbədə qeyd etmək lazımdır ki, bu
şəxsiyyətin hansı ildə anadan olması haqqında məlumata rast gəlmədik. O,
Qəzvində anadan olmuş və burada onun ata-baba mülkləri vardı (129,50).
Hüseynqulu xan
gənc yaşlarından özünü bacarıqlı hərbiçi kimi göstərmiş və
bu keyfiyy
əti onun həyatında böyük rol oynamışdı. Mənbənin verdiyi
məlumata görə, Hüseynqulu xan İəvana gəlməmişdən əvvəl Xorasanda 10 il
sərhəd qoşunlarının başçısı kimi xidmət etmiş, yalnız Əhməd xan öldükdən
sonra 1806-
cı ilin sonlarında İrəvana xan təyin olunmuşdu (293,548;
415,167).
Onun hakimiyy
ətə gəlməsi ilə İrəvan xanlığı tarixində yeni bir dövr
başlamışdı. Rusiya-Qacar İranı arasında müharibənin qızışdığı bir dövrdə
hakimiyy
ətə gəlməsinə baxmayaraq, Hüseynqulu xan tez bir zamanda
görkəmli dövlət xadimi kimi özünü göstərə bilmişdi. Onun yeritdiyi daxili
v
ə xarici siyasət xanlığın möhkəmlənməsinə yönəlmişdi.
Az
ərbaycanlı Qacarlar tayfasından olan Hüseynqulu xan Fətəli şah
Qacarla qohum idi. Heç bir savada malik olmayan Hüseyinqulu xan igid v
ə
qorxmaz, dü
şmən qarşısında əyilməz bir şəxs kimi özünü göstərmişdi. Onun
bu
şəxsi keyfiyyətinə toxunan A.Y.Sokolov yazırdı ki, «O, özünün
təkəbbürlüyü ilə şahdan aşağı heç kimin qarşısında ayağa durmurdu, ancaq
salam v
erməklə yaxud baş əyməklə kifayətlənirdi» (403,37; 129,42). Lakin
rus
mənbələri xanı savadsız adlandırsalar da, onun dövlət xadimi kimi
Dostları ilə paylaş: |