207
Ax, Aida, sən də buradasan? (M.İbrahimov. Madrid,
129).
Ax, nankor! (V.Babanlı. Vicdan susanda, 314).
-Ax, namərd, -deyərək, atından yerə sərildi (M.İsmayıl. İki
od arasında) – qəzəb, ağrı-acı məqamı.
Ax, bu nə bəladır, özümü saldım! (C.Cabbarlı. Solğun
çiçəklər, 61) – iztirab mənası.
Yuxarıdakı misallarda ax nidası az-çox ah nidasından
fərqli məqamlarda işlənmişdir. Ancaq onun ah nidası ilə tam
uyğun gələn məqamlarda işləndiyini də görürük:
Ax, nə yaxşı oldu, yamanca düşmüsən əlimə
(H.Seyidbəyli. İ.Qasımov. Cəbhədən-cəbhəyə, 41).
Ax, Turac, görəsən, doğrudur? (İ.Əfəndiyev. Bahar suları,
174).
Ax, nə ola, indi ikisini də atalar bayıra! (Ə.Əbdülhəsən.
Sədaqət, 234).
Ax, ləkfə gedib anama xəbər verəcək! (M.F.Axundov.
Hekayəti-müsyö Cordan, 27).
Ax, məlunlar! Yəqin, quldurdurlar, at qovub-gətirib,
keçirmək istəyirlər (M.F.Axundov. Hekayəti-mərdi xəsis).
Ox nidası
Belə düşünmək olar ki, həmin nida ax nidası ilə variantlıq
münasibətindədir. O, ah və ax nidalarından az işlənib, yeni
bir nidanın əmələ gəlməsində iştirak edir: oxqay.
Ox, onu öldürdülər (C.Cabbarlı. Oqtay Eloğlu, 229).
Məna etibarilə qeyd olunanlara yaxın olan məqamda eh
nidası da işlənir. Danışıq dilində onun əh variantına da
təsadüf olunur. Eh nidasının kədər, etiraz mənalarından
savayı, bezmə, bezikmə məqamlarında da işləndiyini
görürük. Məsələn:
Eh, neynirəm varı, ay bala, bir bığıburma ərim olsaydı,
onların hamısına dəyərdi! (İ.Şıxlı. Dəli Kür, 77).
Eh,
vallah, mən bir qəpik pula dəymərəm
(C.Məmmədquluzadə. Danabaş kəndinin əhvalatları, 311).
Eh, tanrının bir ucuz ölümü də yoxdur ki, ölək-qurtaraq!
(Y.V.Çəmənzəminli. Qan içində, 328).
Bütün bu misallarda eh nidası kədər, narazılıq
məqamlarında işlənmişdir. Aşağıdakı nümunələrdə isə o,
təəccüb, narazılıq, etiraz məqamlarında işlənir.
208
Eh! İnsanların təbiəti çox mürəkkəbdir! (S.Qədirzadə.
Ülkər Aytəkin, 138).
Eh, nə qoyub, nə axtarırsan?! (Ə.Babayeva. Anadil
ağlayırdı, 12).
Eh, kimdir onlara inanan? (Z.Ağayev. Beş günün intizarı,
32).
Eh nidası sırf təəccüb məqamında da işlənir.
Eh, məsələni, gör, haradan başlayıb, hara gətirdik?!
(V.Babanlı. Həyat bizi sınayır, 16).
Eh, necə axmaq işlər olur bu dünyada! (G.Fəzli. Yeddi
ulduzlu səma, 37).
Eh nidası emfatik məqamda da işlənir:
Ehh, doğrudan, qəribə adamsınız (V.Babanlı. Vicdan
susanda, 45).
Of / uf nidası
Bu nida həm fiziki, həm də mənəvi əzab, əziyyət, iztirab
bildirmək məqamlarında işlənir. Məsələn:
Of… bu zəhrimar yara məni lap öldürür (H.Mehdi.
Şöhrət).
Of, nə iş tuturam?.. (S.Vurğun. Vaqif).
Aşağıdakı nümunələrdə qeyd olunan modal məna ilə
yanaşı, darılma, bezikmə çalarının da ifadəsini görürük.
Uf, nə istidir… Uf, lənətə gələsiniz. Uf, əl çəkməzlər. Çarə
yoxdur (M.F.Axundov. Hekayəti-Molla İbrahim Xəlil).
Qorxu, təlaş modal mənası ilə əlaqədar olan nidalara vay,
aman/ay aman/, haray/ay haray/, vaxsey sözləri aiddir.
Vay nidası
Həmin nida mənşə etibarilə vay ismi ilə bağlıdır. Müq.et:
Toyda oynamaz, vayda ağlamaz (Zərb məsəl).
Vay ismi matəm, hüzn təsəvvürləri ilə assosiasiya
yaradır. Həmin məna çaları modal mənalarda da qalır. Vay
nidası qorxu, təlaş, ağrı, əzab, nifrət, ikrah kimi modal
mənalarla əlaqədar olaraq işlənir. O həm tək, həm də
təkrarlanaraq işlənə bilir.
Vay nidası aşağıdakı modal mənaları müşayiət edir.
1. Əzab, ağrı, iztirab modal mənasını.
Vay!.. Vay! Bədənim başladı gicişməyə (İ.Əfəndiyev.
Sarıköynəklə Valehin nağılı, 232).
209
Vay, yeriyə bilmirəm. Ayaqlarım tutulub, başım
gicəllənir (Ə.Hacızadə. Dünyanı tanı, 267).
2. Qorxu, təlaş modal mənasını.
Vay, qoymayın, müsəlmanlar! (M.Cəlal. Dirilən adam,
43).
Vay,dədəm
vay!
İlahi, bu nə müsibətdir?!
(M.Süleymanov. Fırtına, 200).
Verilmiş nümunələrdən göründüyü kimi, vay nidası
işləndiyi mətndə müvafiq situasiyanı bildirən sözlərlə
müşayiət olunur. Vay nidası azərbaycanlılar, xüsusən də
azərbaycanlı qadınlar tərəfindən işləndikdə müvafiq
cestlərlə, əl hərəkətləri ilə (dizə vurmaq, başa vurmaq və s.)
də müşayiət olunur. Məsələn:
-Vay! -deyə Sevinc dizlərinə vurdu (O.Salamzadə.
Gqapısı, 110).
Başa, dizə vurmaq hərəkəti sonsuz qəm, kədər
bildirməyə xidmət edir.
3. Rəhmetmə, mərhəmət modal mənasını.
Vay, yazıq yetim! (V.Babanlı. Vicdan susanda, 310).
4. Təəccüb, heyrət, etiraz modal mənasını.
Vay, Allah səni yox etsin, gör nə murdar səsi var!
(S.S.Axundov. Nurəddin, 28).
Vay, köpək oğlu, gör, necə and içdi! Yox, bu,
düşmənçilikdir! (N.Nağıyev. Həsrət, 175).
Vay, iraq olsun, bu nədir? (S.Qədirzadə. Ülkər Aytəkin,
188).
5. Nifrət, hədə-qorxu modal mənasını.
Vay, Allah səni öldürsün! Bu nə sözdür! (A.Şaiq. Bir saat
xəlifəlik).
Vay, Ala pişik, Vay, Qara pişik! (Uşaq şeri).
Vay nidası dədə, nənə, qardaş və s. sözlərlə birbaşa
əlaqədə işlənir.
Vay, dədəm vay, ay şah, başına dönüm, sənə qurban
olum, mənə yazığın gəlsin! (Ü.Hacıbəyov. Yuxuda, 494).
Artıq qeyd etdiyimiz kimi, vay nidası təkrarlanaraq da
işlənir.
Vay-vay-vay! A kişi, bu nə üst-başdır, bu nə əl-ayaqdır?!
(H.Sarabski. Köhnə Bakı, 194).
Dostları ilə paylaş: |