204
Bah, bah! Böyük adamın arvadıdır! (Ə.Haqverdiyev.
Seçilmiş əsərləri, 49) – təəccüb, istehza.
Bah!.. Bah!.. Kişi! –deyə o, fərəhlə gülüb qoluma girdi
(İ.Əfəndiyev. Sarıköynəklə Valehin nağılı, 12).
Pəh/pah variantı
Pəh, pəh, maşallah, nə göyçək qızdır, -deyə Xankişi
Məlahətin alnından öpdü (S.S.Axundov. Təbrik, 14).
Pəh-pəh! Sağ ol! Afərin! (S.Qədirzadə. S.Ə, 44).
Pəh-pəh!..
Nə
ləzzətli qovurmadır! (M.Qocayev.
Gecələrin mahnısı, 34).
Misallardan göründüyü kimi, həmin nida üçün cümlənin
başında gəlmək daha xarakterikdir. Bununla yanaşı, o
cümlənin axırında da gəlir:
Bəli, Soltan bəyin qızı bir gədəyə aşıq olub, pəh-pəh-pəh!
(Ü.Hacıbəyov. Arşın mal alan, 604).
Pah, pah, gözünə dönüm, a hökumət! (Mir Cəlal. Ayaz,
281).
Qeyd etmək lazımdır ki, həmin nidanın tək yaxud
təkrarlanaraq işlənməsi müəyyən məqamlarda əhəmiyyət
kəsb edir. Belə ki, təklikdə o, etiraz, təəccüb, istehza
mənasında işlənir:
Pəh! Çox elə böyük adamsız! (B.Babanlı. Vicdan
susanda, 128).
Həmin qrupa o, oh, aha, oho nidalarını da aid etmək olar.
O! nidası
Təəccüb bildirən bu nida danışanlardan birinin o birisinin
sözünə qüvvət verməsi məqamında işlənir. Məsələn:
O! Faiq əfəndi ilə Hüseyn Minasazovun yazılarını mən də
əlahiddə bir həvəslə oxuyuram (B.Bayramov. Karvan yolu,
646).
Oh nidası
Həmin söz etimoloci cəhətdən, yəqin ki o və oho nidaları
ilə bağlıdır.
Oh, Şəmsiyyə xanım, darıxmaq nədir? Belə bir tanışlıq
üçün təşəkkür edirəm (M.İbrahimov. Gələcək gün, 242).
-Oh! “Qoç” lülə ürəyə qız keçməz! -deyə qəhqəhə ilə
güldü (Y.V.Çəmənzəminli. Qızlar bulağı, 29).
205
Mətndən göründüyü kimi, oh nidası etiraz məqamında
işlənmişdir, amma etiraz bir növ xoşagəlimli, dostluğa,
mehribançılığa xidmət edən etirazdır.
Oho variantı
Təəccüb bildirən bu nida mənşə etibarilə aha nidası ilə
bağlıdır.Biz burada mənşə etibarilə deyərkən bir sözün
şəkilçiləşmə yolu ilə başqa sözdən törəməsini deyil, sait və
samit dəyişməsi yolu ilə sözlərin müxtəlif variantlarının
meydana gəlməsini nəzərdə tuturuq.
Oho! Sən fəlsəfəyə keçdin, əmiqızı (İ.Əfəndiyev. Bahar
suları, 183).
Oho… Demək, məsələni sənə bu şəkildə çatdırıblar
(S.Qədirzadə. Ülkər Aytəkin, 190).
Oho,-Covanni ucadan dedi, -Martimonio?(H.Abbaszadə.
Uzaqdan gələn qonaq, 105).
Oho! heç inanmazdım ki, uzaq Berlində bakılı professorla
rəqs edəcəyəm (Z.Ağayev. Dünyanın düz vaxtı, 10).
Oho, lap qiymətini də bilir ki! (Ə.Hacızadə. dünyanı tanı,
253).
-Oho!.. -mən süni təəccüblə gözlərimi bərəltdim
(İ.Hüseynov. Tütək səsi, 115).
Verilmiş bütün misallarda oho nidası təəccüb, heyrət
məqamında işlənmişdir. Aşağıdakı misalda həmin məna
qalmaqla yanaşı, yüngülcə məzəmmət mənasında öz əksini
tapmışdır.
Oho! Nə böyük yerdən yapışıb sənin bu qızın?!
(Ə.Hacızadə. Dünyanı tanı, 253).
Aha nidası
Bu nidanın işləndiyi modallıq kontekstinin növləri çoxdur.
O, təəccüb, heyrət, sevinc, istehza, yadasalma (xatırlama)
və s. kimi məqamlarda işlənir. Məsələn:
Aha, budur birisi əlindəki qazançanı yellədə-yellədə gəlir
(C.Əlibəyov. Vida görüşü, 260) – təəccüb mənası.
Aha, deməli belə! Yəqin, bunlar çoxdan dost imişlər
(N.Nağıyev. Həsrət, 133) – zənn, güman mənası.
Aha! deməli, Vüqar Şəmsizadə? (V.Babanlı. Vicdan
susanda, 19) – zənn, güman mənası.
Aha, dayanın, dayanın, yadıma gəldi. Mən ondan
soruşdum ki, nə vaxtdan Ərəstun qız adı olub?
206
(H.Seyidbəyli. Cəbhədən-cəbhəyə, 77) – xatırlama,
yadasalma mənası.
Narazılıq, kədər modal mənasını ifadə edən nidalar:
Bura ah, ax və eh sözlərini aid etmək olar.
Ah nidası
-Ah, dovşan, - deyə içini çəkib, yerində hərləndi, -tüfəng
olsaydı, atardıq, -dedi (Y.V.Çəmənzəminli. Studentlər, 151).
Burada ah nidasının işlənməsi tüfəngin olmaması ilə
bağlıdır. Danışanın əhval-ruhiyyəsi onun içini çəkməkdən də
bilinir. Ancaq nidanın işlənmə məqamı heç də həmişə bu
cür aydınlıqla mətndə öz əksini tapmır. Məsələn:
-Ah, Rüstəm bəy! –deyə Rüstəm bəylə görüşdü
(Y.V.Çəmənzəminli. Studentlər, 153).
Ah, yuxuya qalmısınız (Y.V.Çəmənzəminli. Studentlər,
24).
Hə, yazmaq lazımdır, yox, ah, ilahi, dəli olacağam, dəli
olacağam (Z.Ağayev. Beş günün intizarı, 93) – iztirab
mənası.
Ah, bu nə deməkdir, ilahi?!. Mənə nə olub?! (G.Fəzli.
Yeddi ulduzlu səma, 7) – heyrət, təşviş, iztirab mənası.
Ah, bu farsçılıq, bu farspərəstlik, -dedi, -nə çirkin bir
fikirdir! (M.İbrahimov. Gələcək gün, 300) – narazılıq, qəzəb
mənası.
Ah, mənim Yusifdən xoşum gəlir (Z.Ağayev. Dünyanın
düz vaxtı, 12) – məmnunluq, həyəcanlanma mənası.
Bizim materiallar içərisində ah nidasının müəyyən fono-
semantik çalarla işlənməsinə də təsadüf olunur. Bu, iki
şəkildə özünü göstərir: a saitinin uzun tələffüz olunması və h
samitinin sürəkli, davamlı tələffüz olunması şəklində. Bunlar
modallığın fonetik ifadə vasitələri hesab oluna bilər.
Yadımıza salaq ki, bu qəbildən olan nümunələrə bir qədər
yuxarıda da rast gəlmişik.
Rəis sərin kompotu birnəfəsə başına çəkib, ürəkdən bir
“ aaah” elədi, dodaqlarını yalayıb, ortalığa dedi (Z.Ağayev.
Beş günün intizarı, 3).
Ahhh! Mən də deyirəm, nəyə işarə eləyirsiniz
(Y.V.Çəmənzəminli. Studentlər, 136).
Ax variantı
Həmin nida da narazılıq, iztirab məqamlarında işlənir.
Dostları ilə paylaş: |