səmərəliliyinin, operativliyinin və fəallığının təmin edilməsinin
mühüm şərtlərindən biri sosioloji materiallardan geniş istifadə
olunmasıdır. Məhz sosioloji tədqiqatların nəticələrini öyrənməklə
ictimai həyat fəaliyyətinin problemlərinin potensial
ziddiyyətlərini, çatışmazlıqlarını vaxtında görmək və qarşısını
almaq mümkün olur.
İctimai rəy və ictimai şüur mürəkkəb qarşılıqlı əlaqə və
münasibətdədirlər. Bəzi alimlərin fikrincə ictimai şüur real
ictimai varlığı, tarixi prosesi əks etdirən baxışların, ideyaların,
nəzəriyyələrin məcmusudur. Buna görə də ictimai şüurun
strukturu çox mürəkkəbdir. Buraya siyasi ideyalar, hüquqi şüur,
elm, incəsənət, din, fəlsəfə, ekologiya və s. daxildir. Bu
formalardan hər biri öz inkişafına, gerçəkliyi əks etdirmə üsuluna
və s. görə bir-birindən fərqlənirlər. Buna görə də ictimai rəyi
ictimai şüurun formalarının heç biri ilə eyniləşdirmək olmaz.
Çünki ictimai rəy sosial birliklərin ictimai həyatın problemlərinə
münasibəti olub əvvəlcə özünü emosiyalarda və mühakimələrdə,
sonra isə fəaliyyətdə biruzə verir. Bununla belə ictimai şüurun
müxtəlf formaları ictimai rəyin formalaşmasına müxtəlif
aspektlərdən təsir göstərir.
Sosioloqlar tərəfindən kütləvi şüur aşağıdakı dörd aspekt
üzrə nəzərdən keçirilir:
1.
İntellektual aspekt. Ölkənin beynəlxalq və daxili həyatı
haqqında məlumatlı olmaq.
2.
Emosional aspekt, yəni sosial proseslərə, hadisələrə, da-
xili və beynəlxalq problemlərə münasibət bildirmək,
qiymət vermək.
3.
İradə aspekti, yəni müəyyən fəaliyyət növü ilə məşğul
olmağa, hər bir konkret halda konkret addım atmağa hazır
olmaq.
4.
Davranış aspekti, yəni real hərəkət, iş və davranış
nümayiş etdirmək.
Kütləvi şüur haqqında tam təsəvvür yalnız yuxarıda gö-
stərilən aspektləri öyrənməklə formalaşa bilər. Onlardan hər hansı
birinin ideallaşdırılması və ya əhəmiyyətinin azaldılması düzgün
61
olmayan ümumiləşdirmələrə və nəticələrə gətirib çıxara bilər.
Şüurun və fəaliyyətin vəhdəti prinsipinə əsaslanan yanaşma isə
əksinə düzgün nəticələrə gəlməyə və qiymət verməyə şərait
yaradır.
İctimai rəyi və kütləvi şüuru tədqiq etməklə sosiologiya
belə bir informasiya əldə edir ki, cəmiyyətdə baş verən obyektiv
proseslər insanların şüurunda necə inikas edir. Sosial statistikanın
məlumatlarını təhlil etməklə sosioloqlar proseslərin özü haqqında
təsəvvür əldə edirlər. Təbliğat işinin təşkilinin daimi vəzifəsi
onun səmərəliliyinin yüksəldilməsi, adamların şüuruna, sosial
davranışına və fəaliyyətinə onun real təsirinin yüksəldilməsindən
ibarətdir.Təbliğatın səmərəliliyinin vacib şərti həm təbliğatın təsir
etdiyi obyektin, həm də təbliğatın subyektinin öyrənilməsidir.
Konkret sosioloji tədqiqatlar auditoriyanın şüurunun
elementlərinin təsir obyektini, onun fikrini,təsəvvürlərini,
tələbatlarını, sosial-demoqrafik xarakteristikasını öyrənməyə
imkan verir. Bu isə ictimai rəyin formalaşdırılmasında təbliğatın
səmərəliliyini xeyli yüksəldir. Bu cür tədqiqatların köməyi ilə
təbliğatın subyektini-təbliğat işi ilə məşğul olan kadrları da
öyrənmək mümkün olur. Təbliğat işinin səmərəliliyi və ideya -
nəzəri səviyyəsi məhz həmin kadrlardan asılıdır. Təbliğat sistemi
elementlərinin sosioloji tədqiqi təcrübəsi təbliğatın
sosiologiyasının ayrı-ayrı tərəflərini öyrənməyə imkan verir.
Onlardan hər biri özündə xarakterindən və ümumilik
dərəcəsindən asılı olaraq müəyyən bilikləri cəmləşdirir. Bu, hər
şeydən əvvəl təbliğat sisteminin bu və ya digər elementinin
mahiyyətini, onun yerini və digər elementlərlə əlaqəsini, sosial
amillərdən və şəraitdən asılılığı xarakterini açan anlayışların
məcmusudur.
İctimai rəyin formalaşmasında xüsusi rolu olan təbliğatın
sosiologiyası əhalinin müxtəlif qruplarının şürunda və fəaliyyətində
baş verən dəyişiklikləri qeydə almaqla təbliğat formalarından
hansıların müasir tələblərə cavab verdiyini və əksinə hansıların
vaxtının keçirmiş olduğunu müəyyən edir. Bununla belə təbliğatın
sosiologiyası inkişafda olan bir istiqamət olduğu üçün o, toplanmış
62
materialın təhlili əsasında sosioloji tədqiqatların metodologiyası və
metodikasını işləyib hazırlayır.
Təbliğat fəaliyyətinin öyrənilməsinin başlanğıc prinsipi
bundan ibarətdir ki, o, həyata keçdiyi sosial şəraitlə sıx qarşılıqlı
əlaqədə nəzərdən keçirilir. Bu və ya digər sosial təbəqənin,
(sinfin, qrupun, kollektivin) ictimai varlıq spesifikası, həyat
tərzinin fərdlərin şüruna göstərdiyi təsir və s. bu kimi amillər
nəzərə alınmadan çıxarılan nəticələr, gəlinən qənaətlər, irəli
sürülən təkliflər düzgün hesab edilə və təbliğat işinin elmi əsası
rolunu oynaya bilməz.
Bu metodoloji prinsip təbliğatın sosiologiyasının cə-
miyyətinin sosial və milli strukturunu, həyat tərzini, kütlələrin
əmək və ictimai-siyasi fəallığını, mənəvi həyatını öyrənən digər
sahələri ilə üzvi vəhdətini və qarşılıqlı əlaqəsini şərtləndirir.
Konkret sosioloji tədqiqatların proqram və metodikasında həmin
metodoloji prinsip konkretləşdirilir. Bu tədqiqatların isə
predmetini təbliğat prosesinin müxtəlif tərəfləri (onun struktur
elementləri, formaları, vasitələri, səmərəliliyi, bu və ya digər
sosial şəraitə əks təsiri və s.) təşkil edir. Qeyd etmək lazımdır ki,
təbliğatın sosiologiyasının istifadə etdiyi metodlar sosiologiyanın
digər sahələrinin (elmin, mədəniyyətin, təhsilin və s.)
sosiologiyası ilə anologiya təşkil edirlər. Bu metodlar
aşağıdakılardan ibarətdir;
1)
problemin müəyyənləşdirilməsi və tədqiqat vəzifələrinin
formalaşdırılması mərhələsində istifadə olunan metodlar: analiz,
sintez, deduksiya, induksiya, operasionallaşdırma və s.
2)
ilkin sosioloji informasiyanın toplanması ilə bağlı olan
metodlar: sənədlərin öyrənilməsi, müşahidə, müxtəlif sorğu
növləri- intervyü, anket sorğusu və s.
3)
ilkin sosioloji informasiyanın işlənməsi metodları:
qruplaşdırma, ranqlaşdırma, korrelyasiya və faktor analizi.
4)
Əldə olunmuş məlumatların interpetasiyası metodları-
ümumiləşdirmə, modellərin qurulması, tipologiya və s.
Artıq qeyd etdiyimiz kimi təbliğatın sosiologiyası sosioloji
biliklərin spesifik sahəsi olub öz məzmununda təbliğatın
63
Dostları ilə paylaş: |