4.
Əməli fərziyyələrin irəli sürülməsi.
5.
Tədqiqatın strateji planının hazırlanması.
6.
Respondentlərin seçilməsi planının tərtibi.
7.
Məlumatların toplanması metodlarının təsviri.
8.
Məlumatların təhlili sxeminin təsviri.
Proqramda nəzəri (metodoloji) və metodiki (prosedur)
bölmələri fərqləndirmək olar. Bunlardan birincisinə problemin
qoyuluşundan tutmuş respondentlərin seçilməsinə qədər olan
cəhətlər, ikincisinə isə məlumatların toplanması, işlənməsi və
təhlili aiddir. Birinci bölmə sosioloqdan əsaslı nəzəri hazırlıq
tələb edir. O, tədqiqat obyektini məntiqi təhlilə məruz qoymağı
bacarmalıdır.
Proqramın ikinci bölməsi ilkin sosial informasiyanın to-
planması metodlarının səciyyəsini müəyyən edir.
Sosioloji tədqiqat planının tərtibinə çox ciddi yanaşılması
tədqiqat prosesində və nəticələrin təhlili zamanı səhvlərdən yan
keçməyə imkan verir.
Sosioloji nəzəriyyənin işlənib hazırlanması və faktiki ma-
terialın toplanması bir-birinə paralel surətdə gedən proseslər
olmayıb üzvi vəhdət təşkil edir. Buna görə də sosioloji tədqiqat
proqramı aşağıdakı iki əsas suala cavab verməlidir:
1.Sosiologiyanın ilkin nəzəri müddəalarından necə konkret
tədqiqatlara keçməli və onları tədqiqat vasitələrinə çevirməli?
2.Toplanmış empirik materiallar əsasında yenidən elə
nəzəri ümumiləşdirmələr aparmalı ki, tədqiqat təkcə əməli tək-
liflərin irəli sürülməsi ilə kifayətlənməsin, həmçinin nəzəriyyənin
özünün sonrakı inkişafı üçün əsas rolunu oynasın.
Sosioloji tədqiqatlar üçün müəyyən edilən elmi problem
sosial sistemlərin fəaliyyəti və inkişafı prosesində meydana gələn
ziddiyyətləri, problemli sosial şəraiti bu və ya digər dərəcədə
dəqiq əks etdirməlidir.
Elmi problemdə cəmiyyətin müəyyən praktiki fəaliyyətə olan
tələbatı barədə məlumatlı olması ilə bu fəaliyyətin yolları və
vasitələrinin aşkara çıxarılması arasındakı ziddiyyət öz əksini
tapır. Elmi problemin qoyuluşu müəyyən sosial sahənin
51
öyrənilməmiş sferasının araşdırılmasını nəzərdə tutur. Sosial
problemlər o qədər rəngarəngdir ki, onların bir çoxunun həlli
məlum biliklər çərçivəsində mümkün olmur. Buna görə də
onların həlli müəyyən nəzəri (fundamental) və tətbiqi tədqi-
qatların həyata keçirilməsini tələb edir. Nəticədə elmi-nəzəri
ümumiləşdirmələr aparmaq və əməli tövsiyyələr irəli sürmək
mümkün olur. Bəzən nəzəri sosioloji tədqiqatlar çox tez əməli
təkliflər irəli sürməyə imkan vermədiyi üçün tətbiqi sosiologiya
praktiki tövsiyyələr hazırlamaq üçün köhnə biliklərin kö-
məyindən istifadə edir. Lakin çox vaxt köhnə biliklər kifayət
etmədiyi üçün sosioloji tədqiqatlar qarışıq xarakterli olur: o, həm
əməli, həm də elmi-nəzəri problemləri həll edir. Məsələn,
kadrların iş yerini tez-tez dəyişməsi problemi tədqiq olunarkən
sosioloji tədqiqatlar bir tərəfdən problemi yaradan səbəbləri
aşkara çıxarmağa, digər tərəfdən isə həmin səbəbləri aradan
qaldırmağa imkan verən yolları tapmağa yönəlmişdir. Birinci
halda diqqət mərkəzində problemin elmi aspekti, ikinci halda isə
onun praktiki aspekti dayanır.
Sosioloji tədqiqatların nəzəri, yaxud tətbiqi xarakter daşıması
onun məqsədi ilə müəyyən olunur. Buna görə də proqram
aşağıdakı suala dəqiq cavab verməlidir: tədqiqat hansı problemin
həllinə və hansı nəticələrin əldə olunmasına həsr olunmuşdur?
Sosioloji tədqiqatların məqsədi tədqiqatçılara və yaxud
sifarişçi müəssisəyə tam aydın olmadıqda tədqiqatın yekunları
barədə fikir ayrılıqları meydana gələ bilər. Buna görə də,
münaqişədən yan keçmək və sosioloji tədqiqatların kompleks
xarakterini qoruyub saxlamaq üçün əsas və ikinci dərəcəli və-
zifələri müəyyən etmək lazımdır. Əsas vəzifələr tədqiqatın
məqsədlərinə, ikinci dərəcəli vəzifələr isə gələcək tədqiqatların
hazırlanması, metodiki vəzifələrin həlli, əməli fərziyyələrin
yoxlanması işinə xidmət edir.
Sosioloji tədqiqatların obyektini - insan birlikləri, onların
sosial institutlar tərəfindən təşkil olunan fəaliyyəti və bu fəa-
liyyətin həyata keçdiyi şərait təşkil edir. Obyekt tədqiqatçıdan
asılı olmayaraq müstəqil şəkildə mövcud olduğu halda tədqiqatın
52
predmeti əksinə, tədqiqatçı tərəfindən formulə edilir. Predmet
obyektin öyrənilmək üçün ayrılan tərəfinə deyilir. Sosioloji
nəzəriyyə və sosial praktika nöqteyi-nəzərindən obyektin mühüm
tərəfini təşkil edən cəhət ön plana çəkilməlidir. Deməli, hər bir
obyekt müxtəlif tədqiqat predmetlərinə malikdir. Bu isə, onun
obyektin hansı tərəfini əks etdirməsindən, məqsədindən, hansı
problemin həllinə yönəlmiş olmasından asılıdır.
Məsələn, miqrasiya proseslərinin tədqiqi zamanı tədqiqatın
obyekti kimi müxtəlif ərazi vahidləri seçilə bilər. Tədqiqatın
predmeti isə əhalinin bir yerdən başqa yerə köçməsi – miqrasiya
prosesidir. Tədqiqat məqsədi – miqrasiya proseslərinin
optimallaşdırılmasından ibarətdir. Vəzifə isə, bu optimallaşmanın
yollarının tapılması (tətbiqi tədqiqatlar) və
əhalinin
miqrasiyasının qanunauyğunluqlarını müəyyən etməkdir (nəzəri
tədqiqatlar).
Sosioloji tədqiqatlarda eyni bir obyekti müxtəlif cür təsvir
etmək mümkündür. Bu, hər dəfə tədqiqatın problemi və məq-
sədləri ilə müəyyən olunur. Hansı elementlərin və əlaqələrin
aşkar olunmasından asılı olaraq onların qeydə alınması vasi-
tələrinin seçimi baş verir, yəni məlumatların toplanması və
təhlili metodikası və texnikası müəyyən olunur.
Tədqiqatlar nəticəsində əldə olunmuş empirik məlumatlar
reallıq haqqında yeni biliklər verir. Empirik məlumatlar dərk
olunur, sosioloji nəzəriyyəyə daxil edilməklə onu təkmilləşdirir.
Sosioloji tədqiqatlarda fərziyyələr sosial obyektlərin
strukturu, bu obyektləri yaradan element və əlaqələrin xarakteri,
onların fəaliyyəti və inkişafı haqqında əsaslandırılmış elmi
gümanlardan ibarətdir. Elmi fərziyyə öyrənilən obyektin ilkin
təhlili əsasında irəli sürülə bilər. Fərziyyələrin doğru, yaxud
yanlış xarakter daşıması yalnız empirik sosioloji tədqiqatlar yolu
ilə aşkara çıxarılır. Aparılan təcrübələr fərziyyəni təsdiq etdikdə
o, nəzəriyyənin tərkib hissəsinə çevrilir.
Nəzəri və tətbiqi tədqiqatlar arasında kəskin səddlər qoymaq
olmaz. İstənilən nəzəri tədqiqatı tətbiqi tədqiqatlar səviyyəsinə
53
Dostları ilə paylaş: |