8
mütəxəssislərinin Ə.Cavad haqqındakı tədqiqatlarına geniş
şəkildə müraciət olunmuş və münasibət bildirilmişdir.
Qeyd etməliyik ki, İ.M.Yıldırımın «Selam Türkün Bayra-
ğına» kitabı bu tədqiqatda hərtərəfli elmi təhlilə
çəkilmişdir. Burada M.Oğuzun «Nisan ağlar mayısa»
romanındakı Ə.Cavad obrazı da təhlil olunur.
Əsərdə indiyədək Ə.Cavadın əsəri kimi təqdim
edilmiş, o vaxt Azərbaycan məktəblərində də tədris olunan
«Sərf və nəhv» («Morfologiya və sintaksis») dərsliyinin
əslində Türkiyədə Əhməd Cavad Əmrə (1876-1961)
adında görkəmli dilçi alimə aid olduğu faktı
aşkarlanmışdır.
Monoqrafiyada ictimaiyyətə təqdim olunan bir yenilik
də Ə.Cavadın məşhur türk ədibi Ə.Hamidin «Duxtəri-
Hindu» pyesinin çevirməsi olan «Hind qızı» əsərinin
arxiv sənədləri əsasında ilk dəfə elmi təhlilə çəkilməsidir.
Burada Ə.Hamidin əsərinin Azərbaycandakı başqa
yazıçılar tərəfindən çap edilməmiş tərcümə variantları da
aşkarlanmışdır. Ə.Cavadın «Duxtəri-Hindu» pyesinin bir
növ sərbəst çevirməsi olan «Hind qızı» əsəri ilk dəfə
başqa tərcümə variantları, əsərin orijinalı, şairin əlyazma
nüsxəsi və əsərin səhnələşdirilmiş şəkli ilə tutuşdurularaq
hərtərəfli tədqiq edilmişdir.
Əsərdə Ə.Cavad şeirlərinə Türkiyədə yazılmış
nəzirələr də tədqiq olunur.
İlk dəfə bu tədqiqat işində Ə.Cavadın 1928-ci ildə,
İstanbulda çıxan «İstiqlal uğrunda» adlı məcmuədəki
bütün şeirlərindən bəhs edilmişdir. Burada müəyyən
edilmişdir ki, Ə.Abidə aid olan «Ağla, gözəl gəlin» şeiri
yanlışlıqla Ə.Cavadın adına getmişdir.
Ə.Cavadın Türkiyədəki məşhurluğunu internetdəki
elmi xəbər və məlumatlardan da aşkar şəkildə görmək
9
mümkündür. Monoqrafiyanın bir yeniliyi də Ə.Cavada
dair bütün internet qaynaqlarının elmi süzgəcdən ke-
çirilməsindədir. Buradan M.K.Atatürkün imzalı kitabları
arasında Əhməd Cavadın «Qoşma» kitabının da olduğu
müəyyən edilmişdir.
Ə.Cavad adına və əsərlərinə yalnız bəraət aldıqdan
sonra ehtiyatla müraciət olunmağa başlanmış, onun yara-
dıcılığının əsas mahiyyəti xalqdan gizli saxlanılmağa
çalışılmışdır. «Əhməd Cavad və Türkiyə» mövzusu da
belə problemlərdəndir.
Ə.Cavad xalqımız üçün yalnız ədəbi yox, eyni
zamanda tarixi şəxsiyyətdir. İstiqlal şairinin yaradıcılığının
araşdırılmasında ardıcıllıq yalnız müstəqillikdən sonra
gerçəkləşmişdir. Lakin şairin ədəbi-tarixi fəaliyyəti bu
araşdırmaların davamı zərurətini tələb edir. Şairin fikir və
sənət tariximizdə yerinin müəyyənləşdirilməsi üçün bir
sıra problemlərə aydınlıq gətirilməsi lazımdır.
10
I FƏSİL
ƏHMƏD CAVAD YARADICILIĞINDA
TÜRKİYƏ MÖVZUSU
1.1. Ə.Cavadı Türkiyəyə və türkçülüyə gətirən yol
XIX əsrin sonlarından etibarən Azərbaycan ictimai
fikrində Türkiyə, daha doğrusu, Osmanlı ilə bağlı möv-
zular tez-tez səslənməyə başlayır. Bu, o dövrdə xalqların
milli mənlik şüurunun getdikcə formalaşması və onların
hər birinin öz müqəddəratını, gələcək taleyini və inkişaf
yolunu təyin etmək cəhdlərindən irəli gəlirdi. Həmin
vaxtlar müsəlman şərqi, o cümlədən türk xalqları Osmanlı
imperiyasına böyük ümidlə baxdığı üçün onun ətrafında
birləşməyə
çalışırdılar.
Bu
birləşmə
fikrinin
intensivləşməsinin bir səbəbi də Avropa ölkələrində
yaranan yeni ittifaqlar və Qərbin türk xalqlarına qarşı
təzyiqləri, Şərqə qarşı işğalçılıq siyasəti ilə bağlı idi.
Aparıcı Avropa dövlətlərinin və Rusiyanın türk birliyinə,
Osmanlı imperiyasına qarşı təzyiqlərinin günbəgün daha
da artdığı illərdə Azərbaycanın qabaqcıl ictimaiyyətinin
Osmanlı Türkiyəsinə, onun tarixi, iqtisadi, siyasi və
mədəni problemlərinə olan maraq və diqqəti daha da
qüvvətlənirdi.
Tarixi-ictimai
proseslərin
Osmanlı
Türkiyəsi ətrafında get-gedə gərginləşməsi ölkə daxilində
milli hərəkatın da genişlənməsinə özünün müsbət təsirini
göstərirdi. Belə vəziyyət təkcə gərginləşən tarixi-siyasi
proseslərlə bağlı deyildi. Türk xalqlarının etnik və mədəni-
mənəvi birliyi onlar arasındakı ədəbi və mədəni, sosial-
tarixi bağları daim qoruyub saxlamış, həlledici dönəm-
lərdə bu xalqların biri digərinə arxa, dayaq olmağa daxili
11
bir ehtiyac duymuşdur. Odur ki, XIX əsrin sonları və XX
əsrin əvvəllərində Azərbaycanla Osmanlı Türkiyəsi arasında
ədəbi-mədəni, tarixi-siyasi əlaqələrin sıxlaşmasına
təsadüfi hal kimi baxmaq düzgün olmazdı. Osmanlı Türki-
yəsində Tənzimat və Sərvəti-fünunla bağlı yeniləşmə hərə-
katı, ədəbi-mədəni intibah Azərbaycanda da rəğbətlə
qarşılanır, böyük diqqətlə izlənilirdi. Ədəbiyyatda baş-
lanan milliyətçilik də Azərbaycanda zamanında təqib olu-
nurdu. N.Kamal, Ə.Hamid, M.Ə.Rəcaizadə, T.Fikrət,
M.Akif Ərsoy, R.Tofiq, M.Ə.Yurdaqul və başqa şairlərin
vətənpərvərlik və istiqlal ruhlu şeirləri Azərbaycanın
M.Hadi, M.Ə.Sabir, H.Cavid, Ə.Cavad, S.Mənsur və
başqa şairlərinin poeziyasında tez-tez anılır, hətta yeri
gəldikcə onlardan iqtibaslar da edilir, misraları, beytləri,
təkrirləri şeirlərə salınırdı. M.Ə.Sabirin Türkiyədəki milli
azadlıq hərəkatına həsr etdiyi çağırış və istiqlal ruhlu
şeirləri, M.Hadinin gənc türklərə əməli kömək göstərmək
niyyəti ilə 1910-cu ildə Türkiyəyə getməsi, H.Cavidin bəzi
dramlarında coğrafi məkan kimi Osmalı ərazisindəki
yerləri seçməsi, hadisələri məhz o torpaqlarda cərəyan
etdirməsi kimi faktlar Azərbaycan ədəbi ictimaiyyətində
Türkiyəyə maraq və diqqətin nə dərəcədə olduğunu
təsəvvür etməyə imkan verir.
Azərbaycanda Türkiyə ruhunun və təsirinin güclü ol-
masına şərait yaradan hallardan biri də, Azərbaycan
məktəblərinin bir çoxunda türk müəllimlərinin, Osmanlı ədib
və şairlərinin və yaxud da Türkiyədə təhsil almış
ziyalıların dərs deməsi idi. Çünki bu pedaqoq ədiblər
özləri ilə Azərbaycan ictimai fikrinə Türkiyədəki yeni dü-
şüncə ab-havasını, Türkiyə ədəbi örnəklərini də gətirib
təbliğ edirdilər. Bundan başqa, Azərbaycanın bəzi zəkalı
gənclərini o zamankı imkanlı və qabaqcıl görüşlü şəxslər
Dostları ilə paylaş: |