Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
118 Hər kəs öz gücündən həyatdakı mübarizəsində tam istifadə edə bilərmi? Bu bir sualdır. Lakin bizim maddi aləmdəki varlıqlar üçün bu sualın yeganə bir cavabı var. Xeyr. Ona görə ki, bizim maddi aləmdəki bütün mövcudluqlar ən müxtəlif fiziki təsirlərə məruz- durlar. Deməli, ən müxtəlif fiziki təsirlərə məruz qalan varlıqlar birinci növbədə öz mövcudluqlarını varlıq kimi qoruyub saxlamaq üçün enerji sərf edirlər. İkincisi, hər hansı bir məqsəd uğrunda mü- barizə aparan insan öz məqsədi yolunda qarşılaşdığı ən müxtəlif səbəblərlə heç vaxt ideal mübarizə apara bilməz. Bizi əhatə edən maddi aləmdə hər şey nisbidir. Nisbilik bizi əhatə edən maddi aləmin doğurduğu hallara uyğun bir qanuni- likdir. Ona görə də insan bu maddi aləmdə heç vaxt öz gücündən həyatdakı mübarizəsində tam istifadə edə bilməz. Ancaq nisbətən öz gücündən daha yaxşı istifadə edənlər var ki, həyat belə kəslə- ri qiymətləndirir. Ən ali varlığın verdiyi qiymətdən artıq qiymət ola bilməz. Həyatda hər bir kəs öz imkanlarından yaxşı işlər üçün səmərəli istifadə etsə bəşəriyyət daha gözəl və xoşbəxt günlərini yaşayar. Hər bir varlıq labüd mövcudluq kimi həyatda müəyyən imkanlara malikdir, lakin Yer kürəsində ən çox imkanlara malik varlıq insandır. Yaşamaq – mövcud olduğun varlıq kimi sonuna yaxınlaşmaq deməkdir. Sən bu mərhələdə ölümdən sonrakı həyatın üçün bir şə- rait yarada bilmisənmi? Yaşamaq – sonuna çatana qədər hər gün yeni itkilərə məruz qalmaq, hər gün yeni səbəblər qəbul etmək deməkdir. Bu hal o vaxta qədər davam edir ki, artıq hər hansı bir mövcudluğun öz əvvəlki forma və məzmununu saxlamaq imkanı olmur. Yəni artıq müəyyən quruluşa malik mövcudluğun ilk təza- hürlərindən yaranan səbəbləri ilə son dağılma prosesini yaradan sə- bəblər arasında əlaqə olmur və beləliklə, hər hansı bir mövcudluq bir varlıq kimi öz forma və məzmununu itirir və sonuna çatır. Bu qarşısıalınmaz bir prosesdir. Bu, kainatın maddi aləm üçün sabit, daimi təkrarlanan bir halıdır. Həm də bu halın sonu yeninin yaran- ması deməkdir. Əslində yeninin yaranması iki cür qiymətləndirilir. Birincisi, materiyanın bir şəkildən digər şəklə düşməsi kimi, bu hə- 119 yatın mexaniki bir qanunudur. İkincisi, təkamül prosesi nəticəsində yeninin yaranması bu həyatın inkişaf qanunudur. İnsan da varlıq kimi mövcud olduğundan öz həyatı boyu bu hallardan hər ikisini yaşayır. Lakin insana ən ali varlıq tərəfindən bir üstünlük də verilmişdir, insan öz ruhunun varlığını dərk etmək imkanındadır. İnsan bilməlidir ki, onun ruhu ölümdən sonrakı hə- yatında insanın yalnız bir ömür çərçivəsindəki həyatı boyu fəa- liyyətindən yaranan halı yaşayacaqdır. Hər bir kəs öz əməlləri ilə ölümündən sonrakı ruhuna nə qoyub gedir, bu haqda düşünməlidir. Əks təqdirdə yaxşı olmayan əməl sahibinin ruhu amansız bir sıxıntı içərisində əzab çəkəcəkdir. Əgər hər hansı bir kəs yaxşı əməl sahibi olacaqsa, onun ruhu da bu əməlin rahatlığından doğan ləzzət ilə yaşayacaqdır. Ey insan, bütün həyatın boyu öz ruhunun xoşbəxtliyi üçün çalış. Əgər yaxşı əməl sahibi olsan, onda ən ali varlıq da sənə yardımçı olacaqdır. Ən ali varlığın yardımından da böyük köməklik yoxdur. Xüsusilə ekstrasenslər ən yaxşı əməl sahibi olmalıdırlar. Bu həm də onun üçün vacibdir ki, ekstrasenslərə müraciət edənlər ondan faydalana bilsinlər. Yaxşı əməl sahibi olmaq hər bir ekstrasensə vacib olan bir hökmdür. Əks halda yaxşı əməl sahibi olmayan ekstrasens ən ali varlığın etimadını doğrultmadığı üçün ən ali varlıq tərəfindən amansız cəzalandırılacaq. Ekstrasens öz qabiliyyətinin səviyyəsini bilməlidir. Əgər ekstra- sens öz səviyyəsini bilməsə gec tez özünü nüfuzdan salar, əvvəlki hörmətini də itirər. Ekstrasens o demək deyildir ki, hər şeyi bilsin, ona hər şeyi bilmək tələbi ilə yanaşmaq düzgün deyildir. Çünki hər ekstrasensin yalnız bir və ya bir neçə sahədə müəyyən qabiliyyəti ola bilər. Hər bir ekstrasens də öz qabiliyyəti səviyyəsindən çıxış etməli, edə bilmədiyi işə girişməməlidir. Elə etməlidir ki, başladığı işi bacarmadığı üçün ona irad tutmasınlar. Çünki hər kəs edə bilə- cəyi işin öhdəsindən bacarıqla gələr. Yalnız belə ekstrasenslər ən ali varlığın etimadını doğrulda bilər. Ekstrasens əsil insana xas olan bütün simaları özündə cəmləşdirməyə çalışmalıdır. Yalnız belə 120 olan təqdirdə onlar xalq içərisində müəyyən müsbət mövqeyə və nüfuza malik ola bilərlər. Ekstrasenslərdə ümumiyyətlə, əsl insana xas xüsusi bir mədəniyyət olmalıdır. Çünki ona müraciət edənlər ən müxtəlif xarakterli şəxslər ola bilər və öz mədəniyyəti ilə eks- trasens onların ən məhrəminə çevrilməlidir. Əslində mədəniyyət bütün insanlara xas olan ən gözəl cəhətlərdən biridir. Şüurlu var- lıqsansa, ən azı elementar mədəniyyətin olmalıdır. Həm də qeyd etmək lazımdır ki, mədəniyyət ağıllı varlığa xas olan xüsusiyyətdir. Çünki yalnız ağıllı varlıq öz hissiyyatı üzərində hökmranlıq edə bilər ki, bu da mədəniyyəti doğuran əsas amillərdən biridir. Mədəniyyət – ağılla hissiyyat üzərində hökmranlıq etmək bacarı- ğıdır. Ekstrasens adını üzərinə götürən hər bir kəsdə mədəniyyə- tin olması hökmdür. Əks təqdirdə o ekstrasens deyildir. Düzdür, burada nisbilik nəzərə alınır, lakin ekstrasens üçün mədəni səviy- yənin ən aşağı göstəricisi, ümumi şüur səviyyəsinin qəbul etdiyi hal olmalıdır. Ağılla qəbul edilmiş hər hansı bir qərar haradasa çoxlarına xoş gəlməyə bilər, lakin hər bir insan, xüsusən də ekstrasenslər, həqiqə- tin kiməsə xoş gəlmədiyi üçün danışılmamasına qarşı mübarizə aparmalıdırlar. Həqiqət – varlıqların bir-birinə münasibətdə hadisə yaradan labüd hal yaşantısıdır. Kim həqiqəti ört-basdır etməyə çalı- şırsa, o hər hansı bir hadisənin labüd hal yaşantısını gizlətməyə səy edir ki, bu da mümkün olan hal deyil. Çünki hər hansı bir həqiqət hadisələrin labüd hal yaşantısı kimi, keçən zaman müddəti ərzində həyatda öz izini qoyur. Hər hansı bir kəs həqiqət uğrunda mübarizə aparan bir kəsin, uğrunda mübarizə apardığı təsdiqin, nə vaxtsa aşkar olacağını bil- məlidir. Ola bilsin ki, təsdiqi uğrunda mübarizə aparılan həqiqət o vaxt üçün təsdiq edilə bilinməsin, lakin bir vaxt onun təsdiqlənə bilmək ehtimalı həmişə var. Həqiqətin sərt üzü nə qədər acı olsa da o hadisələrə münasibətdə labüd hal yaşantısı olduğu üçün onun tarixdə izinin varlığı hökmdür. Ona görə də həqiqəti təsdiq etməyə çalışan hər bir kəsə qar- şı kimsənin apardığı mübarizə onun səviyyəsizliyini göstərir. Bu, Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|