Diqlossiya və onun müasir Ərəb dilinin funksional-üslubi bölgüsünə təsiri
37
РЕЗЮМЕ
Диглосси́я и её влияние на функционально стилистическую
стратификацию современного арабского языка
В статье говорится о наличии в современном арабском языке двух
различных по структуре и функциональности форм-художественно
литературная и разговорная. Сообщается, что то языковое явление широко
распространённая в арабских странах называется диглоссией. Отмечается, что
в нынешних условиях ни литературный языке, ни диалекты в отдельности не
способны полностью удовлетворить социально-языковые нужды тех или иных
коллективов.
SUMMARY
Diglossia and its impact on functional-stylistic division of modern
Arabic language
According to the article, Arabic embraces two different-colloquial and literary
varieties, those are differ from each other for structural and functional aspects. This
widespread language phenomenon is called diglossia. It is also noted that, in the
current situation neither literary language nor dialects are separately able to cover all
social-language needs of any society.
Fəzlur Rəhmana görə klassik İslam təhsil sistemi: xüsusiyyətləri, problemləri və islahat zərurəti 39
UOT-28
FӘZLUR RӘHMANA GÖRӘ KLASSİK İSLAM TӘHSİL SİSTEMİ:
XÜSUSİYYӘTLӘRİ, PROBLEMLӘRİ VӘ İSLAHAT ZӘRURӘTİ
i.f.d., dos. Mübariz Camalov
BDU İlahiyyat fakültəsi
İslam elmləri kafedrasının müdiri
mubarizcamal@hotmail.com
Açar sözlər: Fəzlur Rəhman, dini təhsil, mədrəsə, islahat
Keywords: Fazlur Rahman, religious education, madrasah, reform
Ключевые слова: Фазлур Рахман, религиозное образование, медресе,
реформа
İslam təhsil sisteminin hədəfi insanın yaradılış məqsədinə uyğun biliklərin öyrənilmə-
sidir. Bu biliklər Allahın Peyğəmbər vasitəsi ilə bildirdiyi ilahi əsaslardır. İslamın ilk dövr-
lərində təhsil sisteminin əsasını Qur`anı öyrənmək və təbliğ etmək olmuşdur. İslamın
Məkkə dövründə dinin təbliği məhdud və gizli idi. Müsəlmanları adətən Әrqamın evində
toplaşardılar. Buna görə də sistemli təhsil fəaliyyəti Mədinəyə hicrətdən sonra başlamışdır.
O dövrün təhsil mərkəzləri məscidlər idi. İslam tarixində ilk təhsil mərkəzi hesab olun
əshabı-süffə də Mədinədəki məscidi-nəbəvidə açılmışdır. Әslində əshabı-süffə əksəriyyəti
mühacirlərdən meydana gələn, ev-eşiyi olmayan və maddi vəziyyəti ağır olan səhabələr
üçün sığınacaq məqsədi ilə hazırlanmış kölgəlik sakinləri deməkdir. Məscidi-nəbəviyə
bitişik olan bu məkan bir müddət sonra təhsil mərkəzinə çevrilmişdir. Burada yaşayan
səhabələr bütün vaxtlarını Peyğəmbərin yanında keçirdiklərinə görə dini bilikləri
öyrənmək üçün xüsusi fürsətə sahib olmuşdurlar. Hətta Mədinədə ev-eşiyi olan bir çox
insan bu fürsətdən istifadə etmək üçün əshabı-süffəyə qoşulmuşdur. Nəticədə İslamın ilk
təhsil müəssisəsi meydana gəlmişdir. Mənbələrdə əshabı-süffədə təhsil alan səhabələrin
sayının yüzdən artıq olduğuna dair qeydlərə rast gəlmək mümkündır. Hətta İslamın
yayılmasında və sonrakı nəsillərin yetişməsində əshabı-süffədən çıxan İslam alimlərinin
xüsusi rolu olmuşdur. Bu günə qədər İslam dünyasının müxtəlif yerlərindəki mədrəsələrin
əsasını buradan aldığı düşünülür. Sonrakı dövrlərdə şəraitə uyğun olaraq beytul-ilm,
i.f.d., dos. Mübariz Camalov
40
beytul-hikmə ve darul-ilm kimi adlandırılan təhsil qurumları bunun davamını və inkişafını
təmsil etmişdir.
1
İslam dini hicrətdən sonra sürətlə yayılmağa başladı. Həzrət Peyğəmbər də
İslamı qəbul edib, ancaq Mədinədən uzaqda yaşayanlara dinlərini öyrətmək üçün
müəllimlər göndərirdi. Raşidi xəlifələr dövründə də davam edən bu ənənə ilə
məscid-mədrəsə şəklindəki təhsil sistemi İslam dünyasının hər yerinə yayılmış və
günümüzə qədər İslam dünyasının bir çox yerində də mövcudiyytəini davam etdirir.
2
İslamın ilk dövrlərində məscidə bağlı olan mədrəsələr zaman keçdikcə
məsciddən ayrılaraq müstəqil təhsil müəssisəsi olmuşdur. Çünki İslam torpaqlarının
genişləməsi və buna bağlı olaraq müsəlmanların yeni elm sahələri ilə tanış olmaları
nəticəsində mədrəsələrin dərs proqramları da dəyişmiş və inkişaf etmişdir. X əsrdə
ən parlaq dövrünü yaşayan mədrəsələr Səlcuqlu dövlətinin məşhur siyasi xadimi və
elm adamı Nizamülmülk tərəfindən dövlətin xüsusi nəzarətinə alınaraq
sistemləşdirilmişdir. Bu dövrdə mədrəsənin ən mühüm xüsusiyyəti tədris
proqramının müəyyən qəliblərə salınmaması və müəllim mərkəzli olmasıdır. Yəni
mədrəsələrdə sinif anlayış deyil, dərs anlayışı vardı. Beləliklə, bir mədrsədə təhsil
almaq istəyən tələbə istədiyi müəllimi seçmə haqqına sahibdir. Bundan əlavə bir
mədrəsədə təhsil alan tələbə istərsə başqa bir mədrəsədə təhsilinə dabam edə bilirdi.
Mədrəsələrdə dini elmlərlə yanaşı əqli elmlər də tədirs olunurdu. Adətən dini
elmlərə keçmədən əvvəl məntiq, bəlağat, dilçilik, həndəsə, riyaziyyat, fəlsəfə, tarix
və coğrafya kimi fənlər öyrənilirdi.
3
İslam cəmiyyətində mərkəzi xüsusiyyətə sahib olan və sistemli bir şəkildə
çalışan mədrəsələrdə XVI əsrdən etibarən tədris keyfiyyətinin azaldığı, mədrəsələrin
əvvəlki gücünü itirdiyi müşahidə olunur. Bunun ilk ağla gələn səbəbi İslam
dünyasının zəifləməsi və mədəniyyətin çökməyə başlamasıdır. Çünki, bütün
mədəniyyətlərin inkişafı təhsil sistemlərinin vəziyyəti ilə sıx əlaqəlidir. Ancaq
1
İslam Ansiklopedisi: 44 cilddə, XXXVII c. , İstanbul, 2009, s. 469; Kırkız M. Medreseler
ve Ezher’de İslami İlimler (Medrese Müfredatıyla Ezher’in Müfredatının Karşılaştırılması)
/ Medrese ve İlahiyat Kavşağında İslami İlimler, Bingöl, 2013, s. 60; Söylemez M. İslam'ın
Erken Döneminde Eğitimve ÖğretimFaaliyetleri // Dini Araştırmalar, 2002, №13, s. 59-60;
Ayhan H. İslam Tarihindeki ilk Eğitimve Öğretim Müesseseleri // İslam Medeniyeti, 1973,
№ 30, s. 8.
2
Dündar M. Erken Dönem İslamii Eğitim // Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, № 32,
s. 293-294.
3
Hızlı M. Osmanlı Medreselerinde Okutulan Dersler ve Eserler // Uludağ Üniversitesi
İlahiyyat
Fakültesi Dergisi, 2008, № 1, s. 29.