108
Əfəndiyev isə bu anlayışı qarşılıqlı fəaliyyətdə olan tərəflərin bir
- birinə zidd məqsədlərinin, mövqelərinin, görüşlərinin toq-
quşması kimi xarakterizə edir
147
.
Hələ XX əsrin ortalarında D.M.Çeçot, İ.Q.Pobirçenko
hüquqi mübahisəni hüquq münasibəti iştirakçıları arasında fikir
ayrılığı kimi qiymətləndirərək göstərirdilər ki, hüquqi mübahisə
tərəflərin öz subyektiv hüquq və vəzifələri barədə fikirlərini
ziddiyyətli edir
148
. Onların bu yanaşması bir çox alimlər tərə-
findən tənqid olundu. Məsələn, A.N.Kojuxar yazırdı ki, “hüquqi
mübahisə” anlayışına dar məna verməklə onu tərəflərin çə-
kişmədə olduğu vəziyyətə aid etmək olmaz. Belə ki, inzibati
orqan cavabdeh qismində çıxış edərkən iddiaçının tələblərini
inkar etməyərək öz aktının əsaslı olduğunu sübut etməklə özünə
haqq qazandırmağa çalışmaya da bilər. Lakin, bununla yanaşı öz
vəzifələrini yerinə yetirməyərək iddiaçıya öz hüquqlarını həyata
keçirməkdə maneə də yarada bilər. Belə olan halda da hüququn
məcburi həyata keçirilməsini təmin etmək üçün məhkəməyə
müraciət etmək zərurəti meydana çıxır. A.N.Kojuxarın bu
barədə fikrincə, hüququn mübahisəliyi cavabdehin iddia tələbi
ilə əlaqədar verdiyi hansısa izahatlarda yox, onun səlahiyyətli
şəxs tərəfindən həyata keçirilə bilməməsində ifadə olunur
149
.
M.A.Qurviç hüquq haqqında mübahisəni müstəsna olaraq
prosessual kateqoriya hesab edirdi
150
. M.D.Matiyevski də hüquq
haqqında mübahisəni və onun məzmununu prosessual baxımdan
147
Əfəndiyev M.Ə. Sosiologiya. Bakı: Bakı Universiteti nəşriyyatı, 2009, s. 447
148
Чечот Д.М. Судебная защита субъективных прав и интересов // Советское
государство и право, 1967, № 8, c. 48; Побирченко И.Г. Хозяйственная
юрисдикция. Киев, РИО МВД УССР, 1973,c.27
149
Кожухаръ А.Н. Наличие спора о праве гражданском как предпосылка права
на предъявление иска. Кишинев: Штиинца, 1970, c. 19-23
150
Гурвич М.А. Право на иск. М., Л.: Изд-во АН СССР, 1949, с. 142
109
şərh edirdi. Müəllif hüquq haqqında mübahisəni hüquqi cə-
hətdən maraqlı şəxslərin öz subyektiv hüquq və vəzifələrini
hüquq mühafizə orqanının qərarı olmadan realizə edə bilməməsi
ilə əlaqədar olaraq qanunla müəyyənləşdirilmiş qaydada irəli
sürdükləri iddianın əsasını təşkil edən fikir ayrılığı kimi qiymət-
ləndirirdi
151
.
Hüquqi mübahisənin mühüm ünsürü olan fikir ayrılığı
hüquq subyektlərinin hüquqi mövqelərinin arasındakı fərqi,
uyğunsuzluğu ifadə edir. Bəzi müəlliflərin fikrincə, hüquqi
münaqişə tərəflərin – yəni, dövlət və onun orqanlarının, ictimai
birliklərin, vətəndaşların hüquq subyektlərinin hüquqi vəziy-
yətinin və statusunun qanuna zidd şəkildə dəyişdirilməsi məq-
sədilə yaranan qarşıdurması kimi də müəyyən olunur
152
.
İnzibati orqanların fəaliyyəti prosesində idarə olunan
obyektə göstərilən təsir onun mənfi yaxud müsbət reaksiyasına
səbəb olur. Mənfi reaksiya isə əksər halda hüquqi mübahisənin
meydana çıxmasına səbəb olur. Lakin, bu mübahisə yalnız
inzibati xarakterli olduğu təqdirdə inzibati məhkəmə icraatının
predmeti olur. Qeyd edək ki, mübahisənin təbiətinin düzgün
müəyyənləşdirilməsi və aidiyyət, nəzarət meyarlarının dəqiqləş-
dirilməsi inzibati prosesin başlanması üçün həlledici məqam
kimi çıxış edir.
İnzibati mübahisələri ifadə etmək üçün ədəbiyyatlarda
müxtəlif terminlərdən (“inzibati hüquqi mübahisə”, “inzibati
hüquqa dair mübahisə”, “idarəçilik mübahisəsi”, “idarəetmə
sahəsində mübahisə” və s.) istifadə olunur. E.Q.Lukyanova isə
dövlətin müdaxiləsini tələb edən təzahürləri səciyyələndirmək
151
Матиевский М.Д. Спор о праве в советском гражданском процессе. Автореф. дисс. ...
канд. юр. наук. М., 1978, c. 21
152
Тихомиров Л.В., Тихомиров М.Ю. Юридическая энциклопедия. М., 1997, с. 213
110
üçün “hüquqi anomaliya” terminindən istifadə edir. Onun
fikrincə, hüquqi anomaliya hüquq pozuntularından və hüquqi
mübahisələrdən ibarətdir
153
.
Ədəbiyyatda daha dar mənalı kateqoriya kimi idarəetmə
prosesində hakimiyyətin həyata keçirilməsi ilə əlaqəli yaranan,
həm hüquqi, həm də qeyri-hüquqi xarakterli münaqişəli münasi-
bətləri ifadə etmək üçün “idarəetmə mübahisəsi”anlayışından da
istifadə etmək təklif olunur
154
. Qeyd edək ki, idarəetmə sahə-
sində yaranan mübahisənin təbiəti inzibati məhkəmə icraatının
mahiyyətini müəyyənləşdirən bir sıra alimlər tərəfindən əsas
meyar kimi qəbul olunur. Bunlara M.D.Zaqryatskov,
155
İ.T.
Tarasov
156
, A.İ.Yelistratov
157
A.Ş.Gözüböyük
158
, A.İ.Uyanık
159
,
N.Q.Salişeva, L.A. Nikolayeva. D.M.Çeçot
160
, D.N. Baxrax,
A.T. Bonner
161
kimi alimləri aid etmək olar.
Y.B. Luparev haqlı olaraq yazır ki, dövlət idarəetməsində
mübahisələr hüquqla tənzimlənən idarəetmə hərəkətlərinin
153
Лукьянова Е.Г. Теория процессуального права. М.: НОРМА, 2003, с. 62-66
154
Зеленцов А.Б., Яхин Ф.Ф. О предмете административно-правового спора.
http://www.lawmix.ru/comm/3494
155
Загряцков М.Д. Административная юстиция и право жалобы. М.: Кооперативное изда-
тельство, 1924, с. 3
156
Тарасов И.Т. Краткий очерк науки административного права. Т. 1. Ярославль: Тип. Г.
Фалька, 1888, с. 359
157
Елистратов А.И. Основные начала административного права. М.:
Издание Г.А.Лемина,
1917, с. 8-9
158
Gözübüyük A.Ş. Yönetim Hukuku. Ankara, 1989, с. 274
159
Uyanık A. İdari yargıda iptal davalarının değerlendirilmesi / Mevzuat dergisi, yıl 6, sayı 61,
Ocak 2003. http://www.mevzuatdergisi.com/
160
Чечот Д.М. Административная юстиция. Теоретические проблемы. Л., 1973, с. 13
161
Салищева Н.Г. Административный процесс в СССР. М.: Юридическая
литература, 1964, с. 137 ; Николаева Л.А. Судебный надзор за законностью в
социалистическом государственном управлении. Л., 1973, с. 10, 18; Бахрах Д.Н., Боннер
А.Т. Административная юстиция: развитие и проблемы совершенствования // Советское
государство и право, 1975, № 8, с. 13-14
Dostları ilə paylaş: |