Ağacdələn boynunu büküb yumurtadan çıxacaq
balaları üçün yalvarmağa davam etdi:
- Düz eləmirsən ilan qardaş! Üç şeyi unutma! Bir:
Qarşısındakı quş da olsa xor görmə. İki: Zalimin zül-
mü varsa mazlumun Allahı var.Üç: Həm də bu yuva
sənə görə deyil, sabah qış gələndə sular çoxalacaq....
Qara ilan birdən başını qaldırıb şimşək kimi
ağacdələnin üstünə atıldı. Sözü yarımçıq qalan
ağacdələn son anda canını qara ilanın əlindən qur-
tardı.
Bu hadisəni ağacdələn bir an belə unutmadı. İnti-
qam almaq üçün yaxşı bir plan hazırladı. İlan oradan
uzaqlaşınca yuvanın olduğu budağın başına gəlib,
alt tərəfdən budağı dimdiyi ilə didməyə başlayırdı.
Günlərcə bu şəkildə çalışdı. Buna baxmayaraq işi
gec irəliləyirdi.
- Balalarımın intiqammı alacağam- deyərək bu
dağı dimdikləmyə davam edirdi.
Çalışmaqdan qan-tər içində qaldığı bir gün, bil
gin bayquş onun yanına gəldi. Ağacdələn başma
gələnləri ona danışdı. Onu dinləyən bilgin bayquş:
- Bu şəkildə böyük bir budağı gövdəsindən
ayırman çox çətin olacaq. Hətta deyək ki, buda
ğı gövdəsindən ayırdın. O zaman sənin ondan nə
fərqin olar?
Ağacdələn hirslə soruşdu:
- Necə yəni ondan nə fərqim olur?
-
4 5
-
- Elədir#nə fərqin qalar? Yamanlığa yamanlıqla ca-
vab vermiş olarsan.
Ağacdələn özünü itirərək:
- Yamanlığa qarşı bundan başqa nə edə bilərəm
ki?
- Səbirlə bu işin öhdəsindən gələ bilərsən. Həm
də bir az əvvəl sən özün qara ilana demədinmi "Za
limin zülmü varsa, mazlumun da Allahı var".
Bilgin bayquşun sözlarinin haklı olduğunu görən
ağacdələn səbirli olmağı qərara aldı. Bir neçə ay keç-
di. Yarpaqlar qanad açıb sarı quşlar kimi uçdu. Qı,ş
qapını kəsdi. Gecə gündüz yağış yağır, gün keçdikcə
sular yüksalirdi. Qara ilanı soruşacaq olsanız, o da
qış yuxusuna getmiş, mışıl-mışıl yatırdı.
Bir geca göy guruldadı, buludlar dağıldı. Bir yağış
başladı ki, tut ucundan çıx göya. Çaylar daşdı, dalğa-
lar yüksaldi.Qara ilan mışıl-mışıl yatırdı.Ağacdələn
ağlayaraq:
- Zalimin zülmü varsa, mazlumun da Allahı var!
Ağacdalanin göz yaşları yağış suyna qarışdı.
Şimşak çaxdı, göy guruldadı.... Çay ela coşdu ki...
Dalğalar ilan dili kimi qıvrıldı. Dalgalar bir-birini
qovarkan yuvanın olduğu budaq suyun altında qal-
dı...Qara ilan, azğın dalğalar arasında çırpınırdı.
OXUYAQ VƏ ÖYRƏNƏK
1. Ağacdələn harda yaşayırdı?
A) Sarayda
B)Birıada
QMeşədə
2. Ağacdələni kim güclə yuvasından çıxarmışdı?
A) Külək
B) Qara ilan
QTısbağa
3. Bilgin bayquşa görə yamanlıq edənə qarşı nə
etmək lazımdır?
A) Yaxşılıq
B) Pislik
QSəbirli olmaq
4. Aşağıda verilən cümlədəki boşluğu doldurun.
Zalimin zülmü varsa, məzlumun d a ..... ....var.
5. Ağacdələn sizdən kömək istəsəydi neyləyərdi-
niz?
-
4 7
-
YAĞMUR QUŞQ
QARANQUŞUN N AĞILI
Hamınıza sevgilər, hamınıza salamalar. Xeyirli ax-
şamlar.
Qaranquşam süzərəm. Sizlər kimi gözələm. Ki-
çik qanadlarımda ancaq bir nağıl gətirə bilərəm.
Əgər bəyənərsəniz sabah yenə gələrəm. Nağıllarım
sîzindir,hamsi da çox gözəldir. Hazırsızsa dinləyin.
Əhməd qardaş, Ayşə bacı Nağılbaz gəldi, nağılbaz...
-
4 8
-
ƏKİZ DOVŞANLAR
Biri varmış, biriyoxmuş. Narçoxmuş, karyoxmuş.
Kar necə olsun? Bütün gözəllikləri ilə meşəyə bahar
gəlmişdi. Arılar çiçək çiçək gəzib bal toplayır, dov-
şanlar kök axtarırdı. Xoşbəxtlik günəşi parlaq şüaları
ilə bütün meşəni bürümüşdü. Bu meşədə ana və üç
baladan ibarət bir dovşan ailəsi yaşayırdı. Sevincləri
sel olub daşardı. Günəş işıqdan bir ələklə günləri,
həftələri ələyərdi. Baxaq görək ana dovşan Allah-
dan nə istədi?
-
Böyük Allahım! Ataları olmasa da Yanquyruqla
Canquyruq sənin köməyinlə böyüdülər. Onların da
-
4 9
-
gözəl balaları olsun, könülləri fərəhlə dolsun...
Ana dovşan çalışdı Allah da kömək etdi. Əkiz
qardaşlar eyni gündə evlənib, yuvalarına getdilər.
Rahat yaşamaları üçün bağçasının yarısını onlara
verən ana dovşan:
- Mənim can əkizlərim! Vaxşılıqda yarışın, əl-ələ
verib çalışın, əkib-becərdiyiniz kökləri də ata malı
kimi bölün- deyir.
İki qardaş gecə gündüz çalışır, Sonquyruq və ana
dovşan da onlara kömək edirdilər. Ay doğdu günəş
batdı. Günlər həftələrin əlindən tutur. Biçin zamanı
gəlib çatır. Yetişmiş kökləri toplayıb bir tərəfə yığırlar.
Sıra bölüşməyə ğəldi. Kiçik və yumşaq pəncələriylə
biri sənin, biri mənim, deyərək bölüşürlər. İlk kök
Canquyruğa, ikinci kök Canquyruğa, üçüncü kök
Yanquyruğa düşür... Axırda köklər iki yerə bölünür.
Yanquyruq etiraz edir:
- Sən böyük kökləri seçdin, hiylə işlətdin- deyərək
çox hirslənir.
- Xeyir, sən hiylə etdin- deyir Canquyruq.
İkisi də quyruqlarını qaldırıb, bığlarını büküb və
biri-birinə qışqırmağa başlayırlar. Bu vaxt Yanquy
ruq, yerdən bir kök götürüb Canquyruğa atır. O da
qardaşına atır... Dalaşmağa başlayırlar. Köklər göydə
uçuşur, qarışqalar yuvalarına qaçır.
Bütün bu olanları məyusluqla izləyən Sonquyruq,
ana dovşanı qucaqlayaraq:
-
5 1
-
Dostları ilə paylaş: |