BəXTİyar vahabzadə seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ İKİ Cİlddə 2/2 CİLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
________________Milli Kitabxana______________ 144 Böhtanlar atıldı, damğa vuruldu Andı Vətən olan vətəndaşlara. Bu nədən belədir? Bir hakim oldu Həmişə boş başlar dolu başlara. Nədən qarşı qoydu "mənəm" deyənlər, Cılız mənliyini yüz-yüz minlərə? Bu nədən belədir düşünməyənlər Bir düşmən kəsildi düşünənlərə?.. Sual yerindədir. Cavabı: Qorxu! Boş başlar şübhəylə, qorxuyla dolu! Zoru bu dünyada haqq sayanların Ən böyuk silahı iftira, böhtan. Öz nahaq işini anlayanların Həmişo üşümuş canı qorxudan. Vuruşmuş, döyüşmüş onlar müttəsil, Zülmü hədələyən haqqın səsiylə, Zora güvənənlər, ağılla deyil, Düşünmüş həmişə əzələsiylə. Haqqa deyiniblər: - Deyəsən, sənin Yemin bir balaca artıq olubdur. Doğru danışanın, doğri deyənin Papağı həmişə yırtıq olubdur. Vətəni hamıdan çox sevdiyindən Vətənin düşməni dedilər ona. Vətən zindan olub dövrü-qədimdən Vətənin ən böyük oğullarına. ________________Milli Kitabxana______________ 145 QARA-AĞ Cərrah Kr. Bernard ikinci ürək köçürmə əməliyyatını diş həkimi Blayberqin üzərində aparmışdır, Blayberq indi bir zəncinin ürəyi ilə yaşayır. İndi deyirsən ki, insandır hamı, Bəs onda?.. Blayberq, de, yadındamı; -Dişimi çək! - deyə sənə yalvaran, Zəncini evindən qovdun o zaman. Dedin: -Çəkilməsə dişi zəncinin Günəşmi sönəcək, Aymı batacaq? Ayrıdır millətin, ayrıdır dinin, Mənim pasientim ağlardır ancaq. O sənə yalvardı, Rədd elədin sən. Dedin: - Zəhləm gedir dilənçilərdən. O getdi... Sübhədək çəkib əl-aman, Gözünü qırpmadı diş ağrısından... Ağlını itirir insan az qala Zamanın dolaşıq keşməkeşində. Ağrıyan zəncinin dişiymi?.. Əsla! Zaman ağrıyırdı onun dişində. Ancaq... heç bilmədin, heç bilmədin sən Dünyada çox böyük bəlalar da var. Çoxları azlara məhkum eyləyən Zamanın da yaman oyunları var. İllər düyün-düyün ötüşdü... Bir gün, Ürək ağrısından yatağa düşdün. Sən onda umdun ki, yer üzündəki Həkimlər tək səni düşünüb ansın. ________________Milli Kitabxana______________ 146 Yalvardın hamıya əl açıb, təki Bir az da, bir az da ömrün uzansın. Bir günlük ömürçün kim bilir, bəlkə Sən qurban verərdin ciyərparanı. Qarşına çıxartdı taleyin yenə Qapından qovduğun həmən qaranı. Qapından qovduğun həmən zəncinin Ürəyi döyündü köksündə sənin... Zəncinin əməyi, Duzu, çörəyi, Böyük duyğularla vuran ürəyi Sizə gərəkmiş! Hamının ürəyi, demə, ürəkmiş!.. İndi deyirsən ki, insandır hamı, Blayberq, Blayberq, bəs yadındamı, Qapından qovduğun o qara zənci?.. İndi özün de, Sənmi dilənçisən, omu dilənçi? Zəncinin ürəyi sənin sinəndə Vurandan bəri, Sevməyə başladın, de, bəlkə sən də, O böyük ürəkli qara üzləri?.. Dəblər Restorana gəlmişəm, Yeyəm, İçəm, Həzz alam. İtmi boğuşdururlar, Bu nə səsdir, ay balam?.. Orkestr haray salıb, Yöndəmsiz gurultular ________________Milli Kitabxana______________ 147 Bir-birindən seçilmir. Vallah, ağız deyəni Qulaq eşidə bilmir. Bəlkə... Geri qalmışam – Əsr çox qabaqdadır, Mənə uzaqdan baxır?.. Neyləyim ki, bu yönsüz, eybəcər gurultular Beynimə mismar çaxır. Biz bu kəlmə səslərə - Bu uydurma, Bu saxta, Bu düzəlmə səslərə Əsrin səsimi deyək? Mən bilmirəm, özgənin Qabağından qalanı, Axı, niyə gövşəyək? Məgər yenilikmidir, Özünü bəyənməyib, Özgəni doğma tutmaq? Geyib özgə çəkməsi, Yerişini unutmaq? Başa salın bir məni, Gözəl nəğmələrimiz var ikən nədən ötrü Yamsılayaq özgəni!.. Yenilikmi? Bağışla! Yamsılamaq - ən böyük Köhnəlikdir, köhnəlik! Bizi hara aparır Bu "yenilik" ədası? Həndbolun, Futbolun Hakimlik iddiası? ________________Milli Kitabxana______________ 148 Hara olur qoy olsun, Çörək çıxartdığım yer Vətənimdir - deyənlər – Vətənin qeyrətini Ömründə çəkməyənlər, Futbol oyunlarında Dönür vətənpərvərə. Öyünür əbəs yerə!.. Onun Vətən qeyrəti Özü kimi saxtadır Qeyrətinin siqləti Ayaqlarda sürünən Futbol ağırlıqdadır. Nədir bu əyləncələr? – Dərk edə bilmirəm mən. Adamlar usanıbmı Dərin düşüncələrdən?.. Deyirlər, Amerikada Alimlər baş sındırıb İnsan üçün cürbəcür Kokainlər, Tiryəklər, Əyləncələr düşünür. Neçin? İnsan fikirdən. Qayğıdan, Düşüncədən Bir az ayrılsın deyə. Bu dünyadan üzülüb Özünə dalsın deyə... LSD - təzə tiryək. Nəşələnməkçün insan Ağlın itirsin gərək. ________________Milli Kitabxana______________ 149 Bircə günlük kef üçün, Bəzən insan əl çəkir Ağlından da büsbütün. Dərdə bax! Əl götürür Düşüncədən, ağıldan, Ağıl əsrində insan!.. Nəyə gərək düşünmək? Gül, Hırılda, nəşələn! Özünü dərdə salır Çox düşünən, Çox bilən! Əsr buramı gəlmiş?.. İnanmıram buna mən! Bu gün bu dəb, sabah o dəb. Bu dəb gedir, o dəb gəlir. Paltarımız köhnəlməmiş dəb köhnəlir. Dəb dəyişir, biz açmamış gözümüzü Bu dəblərə Uyğunlaşa-uyğunlaşa İtiririk özümüzü. Nəğmədə də, şeirdə də təzə dəblər... Dəyişdikcə bu qaydalar, bu ölçülər, bu ədəblər, İnam itir Təqlid gəlir, zövq alçalır. Özümüzdən bəs nə qalır? Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|