X HİSSƏ: XARİCİ TİCARƏT VƏ QLOBAL İQTİSADİ SİYASƏT
Konqres bu vəziyyətə 1985-ci ildə Qram-Rudman-Holinqs
defısitiazaltma qanunvericiliyini qəbul etməklə cavab verdi. Bu
qanun illik defısit azaltmalarına azaldılmış məbləği mütləq
xərcləmə yolu ilə tə’sir göstərməsi üçün imzalanmışdı. (Bu qanun
Ali Məhkəmə onun Konstitusiyaya uyğun olub-olmadığını
yoxladıqdan sonra möhkəmləndi və onun son istifadə müddəti
1990-cı illərin şişən defısitinə son qoyulduqdan sonraya müəyyən
edildi.)
İcra şaxəsi də dolların dəyərinin aşağı düşməsinə müntəzəm
qayğı göstərmək üçün tədbir görmüşdü. 1985-ci ildə Birləşmiş
Ştatlar xəzinədarlıq katibi Fransanın, Almaniyanın, Yaponiyanın,
Birləşmiş Krallığın maliyyə nazirləri ilə əsas ticarət partnyorlarınm
dönər puluna münasibətdə dolların qiymətinin tənzimli şəkildə
aşağı düşməsinə nail olmaq üçün görüşdü. Xarici mübadilə
bazarlarında mərkəzi bankın işə qarışması ilə dolların qiyməti
tədricən aşağı düşdü, 1985-ci ilin sentyabrı ilə 1988-ci ilin yanvarı
arasında dollar, demək olar ki, öz dəyərinin yansmı itirdi. 1988-ci
ildə dolların qiymətinin aşağı düşməsi Birləşmiş Ştatlarda
tənəzzülə uğrayan ticarət defısitinə təkan verdi.
AMERIKA
DOLLARI və
DÜNYA
İQTİSADİYYATI
1 Q Q A
^ ’ illərdə Amerika dolların həddən artıq yüksək
V y
O v/“ ^ i
qiyməti problemi ilə üz-üzə gəldi. Bir çox Amerika
mallanmn beynəlxalq və daxili bazarlarda qiymətini dollar
müəyyənləşdirir və Birləşmiş Ştatlar ticarət defısitini
genişləndirirdi.
Lakin qiymətləndirilməmiş dolların da Birləşmiş Ştatlar
iqtisadiyyatı üçün qiyməti var. Bu qiymətlər 1960-cı illərin
sonlarında Vyetnam Müharibəsi dövründə, nisbətən ucuz xarici
mallar üçün yüksək qiymət ödənildiyi və artmaqda olan xarici və
hərbi yardım zamanı xeyli dolların xaricə axınına səbəb oldu.
Dolları asanlıqla əldə etmək üçün, dolların dəyəri dünyanın xarici
mübadilə bazarlarında əhəmiyyətli dərəcədə aşağı düşdü.
Birləşmiş Ştatlar iqtisadiyyatçıları dolların dəyərinin belə aşağı
düşməsini dolların alıcılıq qabiliyyəti ilə bağlayırdılar, çünki dollar
inflyasiyanı gücləndirməyə meyl edirdi.
İnflyasiyanın öhdəsindən gəlmək problemləri və dollar
dəyərinin dəyişkənliyi, eyni zamanda dünya iqtisadiyyatının qeyri-
sabit təbiəti
0
yerə gətirib çıxardı ki, bir çox müşahidəçilər dünya
196
AMERIKA
İQTİSADİYYATININ
OSAS
CƏHƏTLƏRİ
pul və maliyyə sisteminin ya tənzim olunmasına, ya da islahatına
çağırdılar. İslahatla bağlı konkret cəhdlər 1944-cü ilin əvvəllərində
dünyanın aparıcı dövlətlərinin əksəri öz nümayəndələrini Nyu
Həmpşirin Breton Vuudz şəhərində keçirilən konfransa göndərəndə
başladı. Milli dönər valyutanı sabitləşdirmək məqsədi ilə Beynəlxalq
Pul Fondu (IMF) tə’sis edildi. Bu fond 8,8 milyard dollarla yaradıldı
ki, onun da təqribən 25 faizini Birləşmiş Ştatlar vermişdi.
Beynəlxalq Pul Fondu ödənc balansı borclarını ən’ənəvi
vasitələrlə ödəmək imkanından məhrum olan, adətən, inkişaf etmiş
ixracatı və uzunmüddətli borcları olan dövlətlərə qısamüddətli
kreditlər verir. Beynəlxalq Pul Fondu güman edir ki, onun borcları
qaytarılacaq və daim borclu dövlətlərlə məsləhətə girişərək, onlara
bordan geri qaytarmağın yollarını tövsiyə edə bilər.
Breton Vuudzda keçirilən konfrans eyni zamanda iki dövlət
arasında müəyyən mübadilə normalarını müdafiə üçün sazişlə
nəticələndi, lakin bu saziş həmin dövrdən unudulub. 1971-ci ildə
yüksəlməkdə davam edən Birləşmiş Ştatlar ticarət defısiti ilə
Birləşmiş Ştatlar Almaniyaya və Yaponiyaya təklif etdi ki, hər ikisi
müvafiq ödənc balansı ilə öz dönər valyutalarını qiymətləndirsinlər.
Lakin onlar hərəkətə gələrkən çox az və çox gec idi. Dolların müəyyən
edilmiş dəyəri kənara qoyuldu və ona «özü üçün üzmək» icazəsi
verildi, yə’ni, başqa dönər valyutalara münasibətdə tərəddüd etsin,
dəyişsin - öz dəyərini təklif və tələblə müəyyənləşdirsin. Birləşmiş
Ştatlarda qiymətlər və maaşlar bir müddət donduruldu və idxal
mallarına 10 faiz əlavə vergi tə’yin edildi. Məqsəd Avropanı və
Yaponiyam inandırmaq idi ki, onlar Amerika məhsuluna ticarət
maneəsini azaltsinlar.
Köhnə sistemi dirçəltməyə çalışmaq məqsədilə Vaşinqtonda
Smitson İnstitutunda ümumdünya konfransı çağırıldı. Dollar rəsmi
olaraq öz qiymətini itirmişdi və yapon yeni və alman markasının
dəyəri qalxmışdı. 1972-ci ildə Birləşmiş Ştatlarin ticarət vəziyyəti
hələ də kifayət dərəcədə yaxşılaşmadıqda, dolların dəyərinin düşməsi
rəsmi şəkil aldı və dünya yenə də tərəddüd edən mübadilə normasına
qayıtdı.
Bir sıra iqtisadiyyatçılar sübut etməyə çalışırlar ki, uzunmüddətli
və dərin ticarət uyğunsuzluqlarmı qaydaya salmaq üçün daha
inandırıcı metodlardan istifadə olunmalıdır. Çox geniş yayılmış
fikirlərdən ikisi müəyyən dərəcədə çevik mübadilə
w
X HİSSO: XARİCİ TİCAROT VO QLOBAL İQTİSADİ SİYASOT
normaları və Xüsusi Almaq Hüquqlanndan (SDRs) ibarətdir. Müəyyən
dərəcədə çevik mübadilə normaları sabit (və, adətən, köhnəlmiş)
mübadilə normaları günləri ilə Smitsondan sonra təklif və tələb dönər
valyutanın dəyərinə fövqəladə sabitsizliyə səbəb ola biləcək sərbəst
tərəddüd edən vəziyyət arasinda banşıq təmsil edir. Müəyyən dərəcədə
çevik mübadilə normaları sistemi üçün bir təklif «plan zonası» tə’sis
etməyə çağırır. Burada hər bir dönər valyuta maksimum müəyyən
məbləğ vasitəsilə tərəddüd edə bilərdi - güman ki, ildə 1 faiz və ya 2 faiz.
Xüsusi Almaq Hüquqları (SDRs) «kağız qızıl» adı ilə tanınır. Dünya
pul ehtiyatına münasibətdə məhdud qızıl ehtiyatı, dolların dəyərinin
düşməsi ilə yanaşı (dünyanın ən sabit dönər pulu kimi, beynəlxalq
pul-mal sövdələşmələrini ödəmək üçün dollar istifadə olunurdu) bunu
əvəz etmək üçün başqa bir vahidin tapılması ehtiyacını ortaya qoydu.
Beynəlxalq Pul Fondu razılıq verdi ki, kağız qızıl yaradılsın və üzv olan
dövlətlər arasımda bölüşdürülsün. Bölüşdürmə Beynəlxalq Pul Fonduna
dövlətlərin qoyduqları pulların məbləğinə nisbətlə müəyyənləşdirilsin.
Bir sıra nisbətən kasıb dövlətlər güman edirlər ki. Beynəlxalq Pul Fondu
onlara da Xüsusi Almaq Hüquqları (SDRs) hesabından pay almağa icazə
verəcək, bu isə onların ehtiyacları əsasında ola bilər. Bu pay həmin
nisbətən kasıb dövlətlərin Beynəlxalq Pul Fondundakı iqtisadi
mövqeyinin nisbətindən kənardır.
İNKİŞAF "TJ reton Vuudz Konfransı eyni zamanda Dünya Bankı tə’sisi ilə
YARDIMI XJ nəticələndi. Çoxşaxəli müəssisə olan Beynəlxalq Bankın
vəzifəsi dünya bazarında iştirak etmək üçün zəruri fondları qaldırmaq iqtidarı
olmayan dövlətlərə borc vermək yolu ilə dünya ticarəti və iqtisadiyyatının
inkişafına təkan vermək idi. Dünya Bankı öz kapitalını üzv olan ölkələrdən
alır, bu ölkələr isə öz növbəsində özlərinin iqtisadi imkanlarından çıxış edərək,
müvafiq nisbətdə kapital verir. Dünya Bankının ilkin kapitallaşdırılması 9,1
milyard dollar idi ki, onun da təqribən 35 faizini Birləşmiş Ştatlar qoymuşdu.
Dünya Bankı üzvləri ümid edirlər ki, onlar banka qoyduqları pulları tam
məbləğdə öz zəif iqtisadiyyatını gücləndirmək üçün aldıqları borcu ayn-ayrı
dövlətlər banka qaytardıqdan sonra alacaqlar. Güman olunur ki, zaman
keçdikcə bu ölkələr o dərəcədə inkişaf etmiş olacaqlar ki, onlar da daha çox
198
Dostları ilə paylaş: |