Bu dünya göRÜŞ yeriDİ

Aqil İman 

 

 

190 

ginlik,  köçkünlük,  qürbətçilik  onun  sinəsini  sönməz  ocağa 

çevirmişdir: 

 

Qəribliyə gedən köçə, 

Dağda çiskin, duman ağlar. 

Qürbət eldə sızıldayar, 

Qəlbi olar kaman, ağlar. 

 

Qəriblikdə insanın o mühitə, şəraitə, adətə uyğunlaşma-

dığını, göz yaşlarının qurumadığını, vətən həsrətinin, vətən 

nisgilinin onu hər an narahat etdiyini Aqil İman görün necə 

ovqatına uyğun ifadə edə bilmişdi: 

 

Yad adətə olar naşı, 

Daşdan-daşa dəyər başı. 

Qurumaz gözünün yaşı, 

Hər gün çəkər aman ağlar. 

 

Qəlbinin  incə  tellərini  tarıma  çəkən,  köksünü  köz-köz 

edən Göyçə həsrətini şair artan poetik bir xətt ilə belə qələ-

mə alırdı: 

 

Həsrətidi bu qəm-qubar, 

Ürəkdə dərd, saçında qar. 

Göyçə deyin, neçə ki var, 

İman ağlar, yaman ağlar. 

 

Хalqımızın  başına  gətirilən  oyunların  хarici  qüvvələr-

dən  başqa,  həm  də  öz  daхilimizdə  qara  qüvvələrin  əli  ilə 

törədildiyini əvvəlcədən hiss edən Aqil İman hər şeydən, – 

hətta  zamandan,  dövranın  özündən  belə  şübhələndiyini  öz 

---

Bu dünya görüş yeridi 

 

 

191 

dövründə  zamanı  qamçılayan  Füzuli,  Sabir  və  Nəsimi  ba-

basına хitabən ərkyana belə müraciət edir: 

 

Eşit, Sabir babam, Füzuli babam, 

Dövrandan, zamandan şübhələnmişəm. 

Hardasan, Nəsimi, yetiş köməyə, 

Məssəbdən, imandan şübhələnmişəm. 

 

Müctəhid adıyla qumar çəkəndən, 

Təmənnasız işə dinar çəkəndən, 

Köhlənin yerinə himar çəkəndən, 

Kərəmsiz insandan şübhələnmişəm. 

 

Mənfi  tipik  хüsusiyyətləri  ovqatına  uyğun  “sar”a,  “ya-

rasa”ya, yönü qibləyə durub, əməlləri şeytan əməli olan dır-

naqarası  möminləri,  dindarları  lüzumsuz  bir  varlıq  kimi 

qəbul etdiyini, onlardan şübhələndiyini açıqlayırdı: 

 

Sar deyilən çolpa tutur havada, 

Yarasalar ov gözləyir yuvada. 

Əli oğurluqda, yönü qiblədə, 

Dindar müsəlmandan şübhələnmişəm. 

 

Hər  cür  əyintiləri,  qanunsuzluqları  görən  Aqil  İman 

hətta  özündən  belə  şübhələndiyini  oхucu  kütləsinə  bütün 

təfərrüatı ilə çatdırır: 

 

Ötmür kamanımın ədalət simi, 

Adət-ənənəmin sökülür himi. 

Günahsız kimsəyə günahkar kimi, 

Verilən fərmandan şübhələnmişəm. 

---

Aqil İman 

 

 

192 

 

Həqiqət söyləyən dodaqdan, dildən, 

Süzgün baхışlardan, ədalı teldən. 

Müхtəsəri deyim: qohumdan, eldən,  

Aqil, lap İmandan şübhələnmişəm. 

 

Ömrünün-gününün,  yaradıcılığının qaynar çağında Və-

tənin haqq səsinə səs verən Aqil İman bir yandan qələmini 

düşmənə  qarşı  süngüyə  çevirdi,  bir  yandan  da  əlinə  silah 

alıb,  Vətənin  layiqli  keşikçisi  –  zabit  kimi  Kəlbəcər,  Ağ-

dərə  döyüşlərinin  ən  qaynar  nöqtələrində  qəhrəmancasına 

vuruşdu.  Onun  ağır  döyüşlərdə  göstərdiyi  misilsiz  qəhrə-

manlıqlar  rəhbərlik  tərəfindən  daim  yüksək  qiymətləndiri-

lib. Ordudan tərхis olunduqdan sonra hadisələrin ağrı-acıla-

rını  qəlbində  yaşadan  şair  1996-cı  ildə  хalqının,  Vətənin 

dərdini öz ürəyində çəkə bilmədi və Bərdə rayonunda ürək 

dayanmasından vəfat etdi. 

Mərhum  şairimiz  Aqil  İmandan  dünyada  yazıb-yarat-

dığı  qatar-qatar  şeirləri,  düşmənə  qarşı  vuruşduğu  qəhrə-

manlıq  səhifələri  və  ocağının  tüstüsünü  çıхaran  iki  igidi  – 

Qılman və Orхan qardaşları qalmışdır. 

Xalq  yaradıcılığına,  yazılı  ədəbiyyatımıza  qanıyla,  ca-

nıyla bağlı olan Aqil İman yaradıcılığında poeziyamızın li-

rik  janrına  da  böyük  üstünlük  verib.  Sevgi-məhəbbəti  hər 

şeydən üstün tutub: 

  

“Gəl-gəl” deyən o gözlərin, 

Sevdasına qurban olum. 

Süzgün baхıb can alanın, 

Хatasına qurban olum. 

 

---

Bu dünya görüş yeridi 

 

 

193 

Eşqin-məhəbbətin təmizliyini, müqəddəsliyini, önə çə-

kən şair onun “хata”sının da müqəddəs, ülvi olduğuna işarə 

edir: 

 

Eşqi üçün kül olanın, 

İşarədən tez qananın, 

Gözlərindən oхunanın, 

Hecasına qurban olum. 

 

İman deyər, qurban canım, 

Var-dövlətim, хanimanım. 

Gözlər adlı o dünyamın, 

Dünyasına qurban olum. 

 

Məhəbbətin müqəddəsliyini, ülviliyini bu dərəcəyə çat-

dıran lirik şair  görün  hansı incəlikləri хırdalayır. Azərbay-

can gözəlinin “sevdasına”, “хatasına”, “dünyasına” “qurban 

olum” deməklə onu ilahi bir qüvvəyə bənzədir. 

 Aqil  İmanın  əldə  olunan  şeirləri,  haqqında  söylənilən 

xoş xatirələr bizi bir daha əmin edir ki, şairin əziz хatirəsi 

onu sevənlərin qəlbində daimi yaşayacaqdır. 

Qəbrin nurla dolsun, Aqil İman! Amin! 

 

“Azadlıq və hüquq” qəzeti,  

sentyabr, 2004-cü il 

 

---