90
İmam Əbu Hənifə
Əli də onun və nəsli üçün xeyir-dua etmişdir.
İbn Məin, Əbu Hənifə üçün “O etibarlı insandır”, − de-
mişdir.
İbn Hubeyra qazılıq təklifini qəbul etmədiyinə görə onu
qamçılatmış, buna baxmayaraq o yenə də bu təklifi qəbul
etməmişdir.
Zufər ibn Huzeyl Əbu Hənifədən bunları eşitdiyini deyir:
“Əvvəllər kəlam elmi ilə məşğul olurdum. Və bu elmdə
barmaqla göstəriləcək səviyyəyə çatmışdım. (Məsciddə)
Hammad ibn Əbi Süleymanın dərs halqasına yaxın bir
yerdə oturmuşduq. Bir gün bir qadın yanıma gəldi və:
− Bir nəfərin kənizi var. Onu sünnəyə uyğun olaraq
boşamaq istəyir. Neçə talaqla boşamalıdır? − deyə
soruşdu. Nə cavab verəcəyimi bilmədim. Ona Hammadan
soruşmağı və cavabını mənə də söyləməyi tapşırdım.
Hammad qadının sualına belə cavab verir:
−
Qadını aybaşı deyilsə intim əlaqədə olmadan bir
talaqla boşamalıdır. Sonra iki aybaşı keçənə qədər qadına
yaxınlaşmamalıdır. Qadın bundan sonra qüsl almalıdır.
Artıq onunla evlənmək halaldır.
Qadından Hammadın cavabını eşitdikdə, öz-özümə
“Bun dan sonra mənə kəlam elmi lazım deyil”, − deyərək
onun dərslərinə getməyə başladım. Onun dərslərini diq-
qət lə dinləyir, danışdıqlarını yadda saxlayırdım. Ertəsi
gün danışdıqlarını təkrarladırdı. Mən dediklərini yadımda
saxlayır, tələbələri isə unudurdular. Buna görə Hammad:
− Dərs halqasının baş tərəfində − mənimlə eyni səviy-
yə də Əbu Hənifədən başqa heç kim oturmasın”, − de-
di”.
163
10 il onun yanında olandan sonra öz dərs halqamı
qur maq fikrinə düşdüm. Bu məqsədlə bir gecə evdən
çıxdım. Məscidə girib müəllimimi görəndə ondan
163. Xatib Bağdadi, “tarixu Bağdad”, Xııı, 332-3.
91
İslam alimlərinin gözü ilə hədis elmində
ayrılmağa könlüm razı olmadı. Gəlib yenidən yanına
oturdum. An caq müəllimim həmin gecə Bəsrədəki bir qo-
hu munun və fatı xəbərini aldı. Vəfat edən şəxsin ondan baş -
qa varisi yox idi və geriyə xeyli mal-dövləti qalmışdı. Bu-
na görə də müəllimim mənə öz yerində oturmağı əmr
edərək özü . Bəsrəyə getdi. O, Bağdaddan gedəndən son-
ra insanlar mənə heç vaxt ondan eşitmədiyim mövzularda
suallar verməyə başladılar. Verilən suallara cavab verir və
ver diyim cavabları da yazırdım. Nəhayət iki ay sonra
müəllimim gəldi. Təqribən 60-a yaxın suala verdiyim
cava bı ona ərz etdim. Bunların iyirmisi haqqında mənim-
lə razılaşmadı. Bundan sonra ölənə qədər onun yanından
ayrılmayacağıma and içdim”.
İbnul-Mübarək deyir ki, Allah Əbu Hənifə və Süfyanla mə-
nə kömək etməsəydi heç nə öyrənə bilməzdim.
Hucr ibn Əbdülcəbbar nəql edir:
“Qasım ibn əl-Məsudiyə:
− Əbu Hənifənin tələbələrindən olmaq istəyər- din? −
deyə soruşdular. Belə cavab verdi:
− İnsanlar Əbu Hənifənin məclisindən daha faydalı
bir məclisdə oturmayıb».
İmam Şafei nəql edir: Malikə:
− Əbu Hənifəni gördün? – deyə soruşdular. Belə cavabı
verdi:
− Bəli. O elə bir insandır ki, əgər bu sütun qızıldandır
desəydi, dediyini dəlillərlə sübut edərdi.
İbn Ravh nəql edir: “Hicri 150-ci ildə İbn Cureycin
yanındaydım. Əbu Hənifənin vəfatı xəbərini eşidəndə
“İnnə lilləh...” − deyib, kədərləndi və “Elm öldü”, − deyə
köks ötürdü”.
Dirar ibn Surad nəql edir: “Yezid ibn Haruna:
92
İmam Əbu Hənifə
− Əbu Hənifə yoxsa Sufyan daha fəqihdir? − deyə
soruşdular. O da:
− Süfyan hədisi daha yaxşı bilir. Əbu Hənifə isə fiqh
elmini, − cavabını verdi”.
İbnul-Mübarək deyir ki, “Fiqhdə Əbu Hənifə kimi insan
görmədim. Süfyan və Əbu Hənifə bir xüsusda həmfikir
olduqda, kim onlara qarşı gələ bilər?”
Muhəmməd ibn Bişr nəql edir: “Əbu Hənifə və Sufyan
əs-Sevrinin yanına gedirdim. Əbu Hənifənin yanına ge-
dəndə “Kimin yanından gəlirsən?” − deyə soruşar, mən
də “Sufyanın yanından gəlirəm”, − deyərdim. O da “Elə
bir şəxsin yanından gəlirsən ki, əgər Əlqamə və Əsvəd
yaşasaydılar onun yanına gedərdilər”, − deyərdi. Süfyanın
yanına gedəndə “Kimin yanından gəlirsən?”, − deyə
soruşar, mən də “Əbu Hənifənin yanından”, − deyərdim.
O, da “Dünyanın ən fəqif insanının yanından gəlirsən”, −
deyərdi.
Məkki ibn İbrahim “Əbu Hənifə öz dövrünün ən fəqifi
idi”, – demişdir.
Yəhya ibn Səid əl-Kəttan isə, «Əbu Hənifənin rəyindən
da ha məqsədəuyğun rəy eşitmədim”, − deyir
Şafei: “İnsanlar fiqhdə Əbu Hənifəyə möhtacdırlar. Fiqh-
də dərinləşdirmək istəyən Əbu Hənifəyə, məğazidə
164
İbn
İshaqa, təfsirdə Muqatil ibn Süleymana möhtacdır. Şeirdə
dərinləşmək istəyən isə Zuheyr ibn Əbu Süleymana
möhtacdır”, − demişdir
Əsəd ibn Amr nəql edir: “Rəvayətə görə, Əbu Hənifə 40 il
yatsı namazının dəstəmazı ilə sübh namazını qılmışdır. Qu-
ra nın hamısını gecə namazda oxuyardı. Gecələr ağladığını
eşidən qonşuların ona yazığı gələrdi. Yenə nəql edildiyinə
164. Savaşlar, müharibələr. Hz. peyğəmbərin həyatından bəhs edən siyər
elminin bir bölməsidir. Hz. peyğəmbərin savaşlarını əhatə edən kitablara dey-
ilir.
93
İslam alimlərinin gözü ilə hədis elmində
görə, vəfat edənə qədər Quranı 70.000 dəfə xətm etmişdir”.
Bu rəvayət haqqında fikrimi bildirmək istəyirəm: Bu rə-
va yət münkərdir.
165
Çünki ravilərindən tanınmayanlar var.
Fəqif Abdullah ibn Muhəmməd ibn Yaqub əl-Harisi Buxari
bunu Əhməd ibn Hüseyn əl-Bəlxi-Hammad-Əsəd vasitəsilə
rəvayət etmişdir.
Oğlu Hammad ibn Əbu Hənifə deyir: “Atam vəfat edəndə
Həs ən ibn Umarədən cənazəsini yumağı xahiş etdik. O da
is tə yimizi yerinə yetirdi. Yuyub qurtardıqda dedi ki:
− Allah sənə rəhmət eləsin! Səni bağışlasın! 30 ili oruclu
keçirdin. 40 ildir ki, başın yatmaq üçün yastığa dəymədi.
Özündən sonra gələnləri, (qoyduğun elmi dərk etmə
yönündən) çətin vəziyyətdə qoydun”.
Əbu Yusif nəql edir:
Bir gün Əbu Hənifə ilə birgə gəzərkən bir adam digərinə:
“Bura bax! Bu gedən gecələr heç yatmayan və ibadətlə ke-
çi rən Əbu Hənifədir”, − dedi. Əbu Hənifə gecələrini namaz
qılmaqla, dua və niyazlarla keçirərdi.
Misar nəql edir: “Bir gecə məscidə girdim. Gördüm ki, bir
adam namaz qılır. Quranın yeddidə birini oxudu. İndi rüku
edər deyə fikirləşdim. Sonra Quranın üçdə birini, sonra da
yarısını oxudu. Beləcə Quranı xətm etdi. Diqqətlə baxanda
Əbu Hənifə olduğunu gördüm”.
Xaricə ibn Musab belə demişdir: “Bir namazda Quranı xətm
edərək namaz qılan dörd nəfər var: Hz. Osman, Təmin əd-Dari,
165. Münkər hədis haqqında iki fikir var. Birinci fikrə görə, münkər hədis,
zəif ravinin siqa raviyə müxalif olaraq rəvayət etdiyi hədisdir. alimlərin çoxu-
nun qəbul etdiyi tərif budur. İkinci fikrə görə isə, münkər kəlməsi daha geniş
mənada istfadə edilmişdir. Belə ki, siqa raviyə müxalif olmasa belə, bir ravi-
nin təkbaşına rəvayət etdiyi hədislərə münkər hədis deyilir. Münkər hədisin
hökmü: Birinci tərifə uyğun olaraq münkər hədis zəifdir. onunla əməl etmək
olmaz. Çünki ravisi zəifdir. Həmçinin siqa ravilərin rəvayətinə də zidddir.
Dostları ilə paylaş: |