166
Buxovları qıran
həqiqətlə təqdis et. Sənin sözün həqiqətdir» (Yəhya 17:17). «Biz
belimizə həqiqəti kəmər kimi bağlamaqla» (Efes. 6:14) özümüzü
müdafiənin birinci vasitələri ilə təmin edirik.
Sizi Allahın həqiqətindən yayındırmağa cəhd göstərən və öz ya-
lanlarına inandırmaqla aldadan şeytanın üç ilkin vasitəsi var: özü-
nü aldatma, yalançı peyğəmbərlər, müəllimlər və aldadıcı ruhlar.
Əgər biz hər bir düşüncəni əsir edərək Məsihə itaət etdirməsək,
onda biz şeytanın yalanlarına məruz qalacağıq (2 Kor. 10:5).
Ö
zünü aldatmadan ehtiyatlı olun
Bizim özümüzü aldada bildiyimiz bir neçə yollar var:
Biz Kəlamı eşidib ona əməl etməyəndə özümüzü aldadırıq
(Yaqub 1:22; 1 Peter 1:13). Mən dəfələrlə özlərinin etdikləri
günahlara qarşı vəz edən və öyrədən pastorlar, müjdəçilər və
Müqəddəs Kitab müəllimləri ilə qarşılaşmışam. Allahın Kəlamını
öyrətməyə və ya vəz etməyə çağırılmış bizlər əvvəlcə həmin
Kəlamı birinci özümüzə tətbiq etməliyik. Biz Allah qarşısında
dizlərimizi qatlamalıyıq və: «Rəbbim, öyrətmək istədiyim şeyi
mən həyatımda edirəmmi?» — deyə, soruşmalıyıq. Əgər belə
deyilsə, bizi dinləyənlərə səmimi olaraq belə deməliyik: «Mən
arzu edərdim ki, bu hissə üçün daha yaxşı nümunə olum, amma
belə olmadığıma baxmayaraq, Allah Kəlamının bu hissəsini də
vəz etməliyəm. Hər birimizin həqiqətə uyğun yaşaya bilməyimiz
üçün sizin üçün dua etdiyim kimi siz də mənim üçün dua edə
bilərsinizmi?» Allah Kəlamını həyatımızda icra etmədiyimiz halda,
onu
icra etdiyimizi bəyan ediriksə, onda özümüzü aldadırıq.
Əgər Kəlamı qəbul edən bizlər onu tətbiq etməsək, özünü al-
datmanın təhlükəsinə məruz qalarıq. Biz vəzə və ya dərsə qu-
laq asırıq və: «Əla! Necə böyük həqiqətdir!» — deyirik və onu
ətraflı düşünmədən və həyatlarımıza tətbiq etmədən başqa adamla
bölüşürük. Yaqub deyir ki, Kəlamı eşidib onu tətbiq etməyənlər
özlərini aldadırlar (1:22).
Aldanma
təhlükəsi
167
Həyatlarımız Kəlamla mükəmməl şəkildə uyğunlaşmayanda
niyə onu etiraf etməyə qorxuruq? Biz bağışlandığımızı və Allahın
bizi necə varıqsa, elə qəbul etdiyini bilmirikmi? Onun şərtsiz sev-
gisi və qəbul etməsi necə varıqsa, elə olmağımız üçün bizi azad
edir. Allahın məhəbbətini və qəbul etməsini əməllə qazanmağa
sürüklənənlər tələbkar olmağa meyl göstərəcək və uğursuzluğu
etiraf edə bilməyəcəklər. Amma biz həyatımızda kamilliyi göstərə
bilmərik; biz yalnız
artımı göstərə bilərik. Ətrafımızdakı insanlar
bilməlidirlər ki, biz Məsihə bənzəmək prosesində olan adi insanla-
rıq. Onlar həm bizim uğuru necə qarşıladığımızı, həm də uğursuz-
luğu necə qarşıladığımızı görməlidirlər. Biz məsihçi cəmiyyətində
səmimiyyətin belə bir nümunəsini yaradarkən aldadanın dayaq
nöqtəsini əldə etmə ehtimalını olduqca azaldırıq.
Biz günahımızın olmadığını deyəndə özümüzü aldadırıq
(1 Yəhya 1:8). Kəlam bizim günah olduğumuzu söyləmir; o, bizim
günah edə bildiyimizin və fani bədənlərimizdə günahın yaşamasının
mümkün olduğunu deyir (Roma. 6:12). Biz günahsız müqəddəslər
deyilik; biz günah edən müqəddəslərik. Uğursuzluğumuzu səmimi
şəkildə etiraf etmək və gündəlik çarmıxımızı götürmək vacibdir. Biz
Məsihdə olan kimliyimiz ilə davranışımız arasında fərqdən xəbərdar
olanda onu etiraf etməliyik və onu yoluna qoymalıyıq. Belə günahlı
fərqləri inkar etməklə və onların yığılmasına icazə verməklə özünü
aldadan insan yıxılmağa doğru gedir.
Zəlzələyə meyilli olan Kaliforniyanın cənubunda yaşayan in-
sanlar qaçılmaz «böyük zəlzələ» haqqında tez-tez eşidirlər. Kiçik
zəlzələlər həmin ərazinin sakinlərini narahat edə bilər, amma on-
lar çox az ziyan vururlar. Bu kiçik təkanlar yeraltı qatların yerini
dəyişdiyini və təzyiqi azaltdığını bildirdiyi üçün cənubi kaliforniya-
lılar onları xoşlayırlar, çünki tez-tez baş verən xırda dəyişikliklər
daha yaxşıdır. Əgər onlar baş verməkdə davam edərsə, ola bilsin
ki, «böyük zəlzələ» heç vaxt baş verməz.
Bu şey bizim üçün də eynidir. Əgər biz «mənim heç bir gü-
nahım yoxdur» deməkdə davam etsək, çatışmazlıqlarımızı etiraf
etməsək, insanlar və Allah ilə ünsiyyətlərimizi bərpa etməsək,