78
ÖZGÜR İLDEŞ
şiir” (antolojik şiir) yazmayı yeterli saymıştır. Genel olarak hoşa giden, insanların
“duygu ortalamasını” yakalayabilen, alışıldık ve güzel (estetik) kabul edilen şiirler
üretebilmeyi başarmak, pek çok şairi mutlu etmeye yetmiş görünmektedir. Bunun-
la birlikte pek az şair, şu soruyu gerçekten sorabilmiştir: “Yazdığım şiir, ne kadar
özgündür? Şiir literatürüne ne getirmektedir, mevcut literatürü hangi bakımlardan
sarsmaktadır; bilindik şiire nasıl bir “yeni” yol açmakta ya da açmayı “denemekte-
dir?” Bu soruyu kendine sorup, “yeni”yi arayan her şairin onu bulamayacağı elbette
ortadadır, ama bir şekilde yeniyi bulacak olanların yalnızca “arayan”lardan çıkacağı
bir gerçektir. Bir şairin “yeni” şeyler üretmeyi başaramamış olması, belki yetenek
eksikliği vs. dolayısıyla bazı durumlarda hoş görülebilir; ama bir şairin yeni şeyler
üretmeye hiç yönelmemiş olması ya da özgünlük meselesinin önemini yeterince
kavrayamamış olması, herhalde bir şair adına önemli bir zafiyet olarak değerlendi-
rilmek durumundadır.
7
Şiirde Özgünlük Meselesi ve Cemal Süreya’ya Göre
Büyük Şiir, Cins Şiir Ayrımı
Şiirde özgünlüğün, yaratıcı düşünme ve yaratıcı imgeleme ile ilişkili olduğu
muhakkaktır. Literatürde Edward de Bono’nun ortaya attığı “yanal düşünme” (la-
teral thinking) ya da bir başka biçimde söylersek “yaratıcı düşünme”, edebiyatta
harcıâlem şiir üretimi ile “cins” şiir üretimini birbirinden ayıran bilişsel farklılık-
ları ortaya koymaya imkan verebilecek bir kavramsal çerçeve ortaya koymaktadır.
Bono’ya göre, yanal düşünme, problemlerin endirekt ve yaratıcı bir bakış açısıyla,
hemen ilk bakışta belirmeyen ve geleneksel adım adım mantık yöntemleri ile elde
edilemeyen bir takım gerekçeler kullanılarak çözümüdür.
8
Özgün şiirsel imgelerin
üretimi de geleneksel düşünme ve hissetme biçimleri ile değil, yanal düşünme ya
da
“yanal imgeleme” (yaratıcı imgeleme) ile mümkün olabilmektedir.
9
Piyasada
geleneksel imgeleme biçimleri, mazmunlar, semboller ya da popüler olmuş imge-
ler hazırda dururken ve o kadar rağbet görürken, bir şair “yanal imgelemeye” ya
da insanlara yer yer itici ya da yaban(cı) gelebilecek olan şiirsel tasarımlara neden
girişir? Bu soru elbette sorulabilir, zira yanal imgeleme ya da özgün imge üretimi,
7
Sanatta ve şiirde özgünlük meselesi için bkz. Joy, “Origins of Originality: Innovation Motivation and
Intelligence in Poetry and Comics”, s. 195-213.
Dostları ilə paylaş: