Namiq Abbasov, Rəhim Həsənov
~ ~
60
Mümkün varlıqda səbəb və nəticə əlaqəsinin periodik
fırlanmasına inanmayaraq, onların ilk səbəbdən, vacib
varlıqdan yaranması ideyasını irəli sürürlər. Bütün mümkün
varlıqlar mövcud olması və fəaliyyət göstərməsi üçün ilk
səbəbə möhtacdırlar. Və elə bu möhtaclıq da onların
nəticəyə çevrilməsinə biganə qalmır. Vahid olması bütün
peripatetik filosoflar tərəfindən tərəddüdsüz qəbul edilən
vacib varlıqdan törəyən ilk mümkün varlıqların sayı
mübahisə mövzusuna çevrilmişdir. Bu mövzuda fikir
ayrılığı yaradan peripatetiklərin hər biri öz mülahizəsinin
doğru olması qənaətinə gəlmişlər.
Nəsirəddin Tusi isə öz növbəsində gerçək vahiddən
emanasiya prosesində yalnız vahid nəticə törəməsi fikrini
müdafiə edir. Lakin, N.Tusi vahid varlıqdan vasitəçilik
yolu ilə çoxlu şeylər törəyə bilməsi fikrini «Problemlərin
həlli» adlı əsərində irəli sürür. Bu mövzu barədə uzun
müzakirələr aparan filosof dolayı sübutlardan sonra
Fərabinin «həqiqi vahiddən yalnız vahid çıxar» tezisi ilə
razılaşır.
Mümkün varlığa izah verən Tusi, materiya, forma,
cisim, əql və nəfsi mümkün varlığın substansiyası kimi
qəbul edir. Öz baxışlarına görə şiə peripatetiki kimi tanınan
filosof mümkün varlığı gerçək olan aləm hesab edirdi. Od,
su, hava, torpaq adlı dörd sadə ünsürdən mürəkkəb cisimlər
yarandığını qeyd etmişdik.
Əsas Şərq dünyagörüşündən qaynaqlanan bu dörd ün-
sürdən də minerallar, bitkilər və heyvanlar kimi mürəkkəb
cisimlər yaranır. Tusiyə görə Yer üzərində heç bir sadə
cisim yoxdur, təbiətin əsasını təşkil edən bu üç mürəkkəb
maddə arasında bir yaxınlıq da vardır. (50, səh.244).