407
Periferik qanda anemiya (eritrositlər 1-2*10
12
/1 və daha az, hemoqlobuliıı 40-50
q/1 və daha az), rəng göstəricisinin düşməsi (0,6-0,8), poykilositoz, anizo-sitoz, anizoxromiya
qeyd edilir. Leykopeniya (2-2,5* 10
9
/l və daha az), neytro-peniya (bəzən 10%-dək olur), nisbi
limfositoz, qranulositopeııiya, aqranulosi-toz, aneozinofıliya, trombositopeniya olur. EÇS kəskin
- 90 mm/saat-dək yüksəlir. Qanın laxtalanması və eritrositlərin rezistentliyi zəifləyir. Qlobulinlər
artır, albuminlər azalır.
Aqranulositozla əlaqədar kəskin leykopeniyanın inkişafı ağız boşluğunda,
əsnəkdə, badamcıqlarda, diş ətində xoralı-nekrotik dəyişikliklərə səbəb olur. Nadir hallarda
hemorragik sindrom - dəriyə, selikli qişalar qan sızmalar və hətta burundan, mədə-bağırsaqdan qan
axmalar ola bilər. Kəskin hepato-splenomeqaliya və qaraciyərdə inkişaf edən fibroz prosesi portal
hipcrtenziya-ya, assit və aşağı ətraflarda durğunluq əlamətlərinin meydana çıxmasına səbəb olur.
Qaraciyər, dalağın böyüməsi ilə əlaqədar diafraqma kupolu yuxarı qalxır, ürək
sağa doğru yerini dəyişir. Tonları karlaşır, taxikardiya (həm qızdırma, həm də temperatur normal
olduqda) olur. Qan təzyiqi düşür. Anemiya və intoksikasiya əlamətləri gücləndikcə ürək
çatmamazlığı əlamətləri artır. Bağırsaq pozğunluğu əlamətləri qeyd edilir, diareya baş verir.
Qadınlarda oliqo- və ya amenoreya, kişilərdə cinsi fəallığın zəifləməsi müşahidə edilir.
Hindistan, bəzən də Şərqi Arika visseral leyşmaniozunda (Kala-azar) xəstələrin
5-10%-də dəridə düyücüklər və ya ləkəli səpgilər şəklində leyşmano-idlər inkişaf edir. Dəri
leyşmanoidləri müalicədən 1-2 il sonra meydana çıxır və illərlə, hətta 10 illərlə saxlanıla bilər.
Həmin düyüncük və səpgilərdə leyşmani-yalar qaldığından xəstələr ətrafdakılar üçün
təhlükəlidirlər - infeksiya mənbəyidirlər. Hazırda xəstəliyin belə nəticə verməsi yalnız Hindistanda
qeyd edilir.
Xəstəliyin terminal dövründə kaxeksiya inkişaf edir, əzələlər tonusdan düşür,
dəri incəlir. Uzaqdan baxdıqda qarın divarında həddən artıq böyümüş qaraciyər və dalağın cizgiləri
görünür. Dəri mərməri - kaşını xatırladır, bəzən torpağa və ya mumabənzər rəng alır.
Aralıq dənizi - Orta Asiya visseral leyşmaniozu kəskin, yarım kəskin, xroniki ola
bilər.
Kəskin forma - az yaşlı uşaqlarda olur və nadir hallarda rast gəlinir. Ağır gedişi
ilə seçilir. Vaxtında müalicə aparmadıqda ölümlə nəticələnir.
Yarımkəskin forma - nisbətən tez-tez rast gəlir. Ağır gedişə malikdir. 5-6 ay
ərzində xəstəliyin əlamətləri proqressivləşərək, müalicə aparmadıqda ölümlə nəticələnir.
Xroniki forma - çox rast gəliııən forma olub, yuxarı yaş qrupundan olan uşaqlarda
və böyüklərdə qeyd olunur. Gedişi nisbətən xoş olub, davamlı re-missiyalarla xarakterizə olunur.
Vaxtında müalicə sağalma ilə nəticələnir.
Yoluxma bir sıra hallarda subklinik və latent formaların inkişafı ilə də nəticələnə
bilər.
Ağırlaşmaları. Pnevmoniya, enterokolit, nefrit, trombohemorra-gik sindrom,
qırtlağın ödemi, xoralı stomatit, diş ətində nekrotik-xoralı prosesin inkişafı kimi ağırlaşmalar ola
bilər.
Proqnozu. Ağır və ağırlaşmış gedişlər zamanı və müalicənin vaxtında
aparılmadığı hallarda proqnozu ciddidir. Yüngül formaların özbaşına sağalması mümkündür.
downloaded from KitabYurdu.org
408
Diaqnozu. Xəstəliyin kliniki diaqnozu endemik ocaqlarda bir elə çətinlik
törətmir. Laborator diaqnoz qoyulması leyşmaniyalarm qandan götürülmüş yaxmada və ya qalın
damlada tapılması ilə qoyulur. Daha dəqiq üsul sümük iliyi punktatmın müayinəsidir. Sümük
iliyindən hazırlanmış preparatın müayinəsində leyşmaniyalar 95-100% hallarda aşkar edilir. Bəzən
qaraciyərin, dalağın, limfa düyünlərinin biopsiyası aparılır. Sümük iliyini NNN aqara əkməklə
törədicilərin kulturasıııı da almaq mümkündür.
Köməkçi müayinə üsulu kimi seroloji müayinə üsullarından KBR, qeyri-düz
immunofluoressensiya reaksiyası, İFM, LAR və digərləri istifadə edilir. Laborator hevanların
yoluxdurmaqla bioloji sinaq da qoymaq olar. Leyşmani-yaların müxtəlif növlərindən alınmış
allergenlərlə dəri sınağı da qoyulur. Re-konvalessentlərdə leyşmaninlə dəri daxili sınaq
- Monteneqro reaksiyası müsbət olur.
Visseral leyşmanioz brusellozdan, qarm yatalağından, vərəmdən, sepsis-dən,
leykozdan, limfoqranulomatozdan differensasiya edilməlidir.
Müalicəsi. Etiotrop müalicə vasitəsi kimi 5-valentli sürmə preparatları,
pentamidin-izotionat tətbiq edilir. Sürmə preparatlarından solusurmin işlədilir. Preparat 20%-li
məhlul şəklində 10 ml-lik ampulalarda buraxır. Yaşdan və xəstəliyin ağırlığından asılı olaraq hər
kq çəkiyə 0,1-0,15 q olmaqla təyin edirlər. Preparatın yeridilməsi 3 dəfə az dozadan başlayaraq
tədricən artırılır, 3-4 inyeksiyaya tam dozaya çatdırılır. Gündəlik doza böyüklərə 1
dəfəyə, uşaqlara 2 dəfəyə, səhər - axşam təyin edilir. Müalicə hər gün, fasilə
verilmədən aparılmalıdır. Müalicə kursu 15-20 gün çəkir. 5 yaşadək uşaqlara solusurminin 10%-
li məhlulu kürək nahiyyəsinə dəri altına təyin edirlər. Yuxarı yaşlı uşaqlara və böyüklərə 20%-li
məhlul vena daxilinə vurula bilər. Kliniki nəticə əldə edildikdə müalicə kursu 10-15 günə endirilə
bilər. Ağır hallarda 25-30 günədək uzatmaq olar. Əgər xəstələr yaxşılaşdıqdan sonra residivlər baş
verərsə müalicə kursu təkrar edilir.
Sürmə preparatları effekt vermədikdə (xüsusən Şərqi Afrika leyşmonio-zunda)
pentamidin-izotionat hər kq çəkiyə 4 mq olmaqla 10-15 inyeksiya, hər gün və ya günaşırı, əzələ
daxilinə təyin edilir.
Cənubi Amerika visseral leyşmaiozunda digər sürmə peraratı qlükantim işlədilir.
Gündəlik doza hər kq çəkiyə 0,06 q olmaqla I gün - 1/4 doza, II gün -1/2, III gün - 3/4, IV gündən
tam doza təyin edilir. Əzələ daxili yeridilir. Kurs müalicəsi 10-15 inyeksiya, 4-6 həftədən sonra
müalicə kursu təkrar edilir.
Hindistan visseral leyşmaniozunda (Kala-azar) pentostam (solustibozan)
istifado edilir. Preparat 6 ml (600 mq) olmaqla hər gün vena və ya əzələ daxilinə yeridilir. Müalicə
kursu 7-10 gündür. 5 yaşadək uşaqlara 2 ml, 8-14 yaşlarda isə 4 ml təyin edilir. Kala-azarda
neostibozan da işlədilə bilər. I gün 0,1 q, II gün 0,2 q, sonra 8 gün 0,3 q olmaqla vena daxilinə
vurulur.
Spesifik müalicə apararkən işlədilən preparatlara olan əks göstərişlər və yanaşı
təsirləri nəzərə almaq lazımdır.
Spesifik müalicə ilə yanaşı patogenetik müalicə və II bakterial infeksiya-nın
profilaktikası da aparılmalıdır.
downloaded from KitabYurdu.org