C virus hepatitinin müalicəsi üzrə klinik protokol
Yüklə 233,31 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Uşaqların müalicəsi
- Dekompensasiyalı sirrozu olan pasiyentlərin müalicəsi
- Müalicəyə cavab verməyən pasiyentlərin terapiyası
22 çəkinin hətta az da olsa aşağı düşməsi zamanı qaraciyər steatozu əlamətlərinin zəifləməsi müşahidə edilir.
Uşaqlar üçün standart interferonlardan (Roferon-A, İntron-A) istifadə olunmaqla kombinasiya edilmiş VƏT-nin aparılmasına 2 yaşdan sonra icazə verilir. İnterferonun tətbiqinin doza və rejimi – 3 mln. BV/m 2 × həftədə 3 dəfə, yaxud 3 mln. BV × həftədə 3 dəfə (əgər bədən səthinin sahəsinə müvafiq olaraq hesablanmış doza 9 mln. BV/həftə-yə çatırsa). Ribavirin orta hesabla 15 mq/kq/sutka dozada təyin olunur. Pegilə olunmuş interferonlar böyüklərin müalicəsində “qızıl standart” kimi qiymətləndirilsə də, onlar 18 yaşdan kiçik uşaqlarda istifadə üçün qeydiyyatdan keçməyiblər. 3-18 yaşlı uşaqlarda XCH-nin müalicəsi zamanı pegilə olunmuş interferonların tətbiqinin effektiv olmasını göstərən ayrı-ayrı klinik tədqiqatlar mövcuddur (D). Lakin bu preparatların prepubertat/pubertat yaş dövründə istifadəsinin uzun müddətli təhlükəsizliyi (reproduktiv, endokrin sistemlərə və s. təsiri) barədə heç bir məlumat yoxdur. Uşaqlarda VƏT, yalnız onun zəruriliyinin ciddi şəkildə əsaslandırılması, valideynlərin və ya uşağın qanuni təmsilçilərinin yazılı razılığı olduğu halda təyin oluna bilər.
Pasiyentin yaşı virus əleyhinə terapiyanın aparılmasına mane olmamalıdır. Yaşı 65-dən yuxarı və ya klinik əhəmiyyətli yanaşı xəstəliyi olan pasiyentlərin müalicəsinə başlamaq qərarı ömrün uzunluğu barədə proqnozlara əsasən verilə bilər. ►
VƏT, pasiyentdə yanaşı gedən xəstəliklərlə əlaqədar ömrün proqnozlaşdırılmış uzunluğunu artırmayacağı təqdirdə təyin edilməməlidir (D). ►
VƏT, yanaşı gedən xəstəliklərə mənfi təsir riski yüksək olduğu hallarda da tətbiq edilməməlidir (D). Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 23 ►
Nisbi sağlam pasiyentlərin müalicəsi yaş həddindən asılı olmayaraq aparılmalıdır (D).
Qeyd olunan qrupa aid xəstələr üçün interferon (standart/pegilə olunmuş) və ribavirinin dozası fərdi qaydada təyin edilir. Kompensasiya edilmiş sirrozlu və neytrofillərin mütləq sayı 1,5×109/l, trombositlərin miqdarı 70×109/l-dən çox olan pasiyentlərin müalicəsi üçün alfa-peqinterferon və ribavirin standart dozalarda təyin edilə bilər, bir şərtlə ki, qanın ümumi analizinə ilkin mərhələdə hər həftə (4-8 həftə), daha sonra ayda 2 dəfədən az olmayaraq nəzarət olunsun. VƏT nəticəsində virus replikasiyası tam və sabit formada dayandırılmayan pasiyentlərə, fibrozun reduksiyası və
hepatosellyulyar karsinomanın inkişafının profilaktikası məqsədilə kiçik dozalarda uzunmüddətli saxlayıcı alfa-peqinterferon terapiyası məsləhət görülür.
Həyat üçün təhlükəli bakterial-infeksion ağırlaşmalar və qaraciyər funksiyasının dekompensasiyasının dərinləşməsi riskinin artması ilə əlaqədar, dekompensasiya olunmuş sirroz zamanı XCH- nin virus əleyhinə terapiyası əks-göstərişdir. Alfa-peqinterferon ilə terapiya kiçik dozalarla başlamalı və müalicə nəticəsində yaranmış sitopeniyanı korreksiya etmək üçün artım faktorlarının erkən təyini ilə müşayiət edilməlidir. Təyinat zamanı, xüsusilə böyrək çatışmazlığı olan xəstələrdə, ribavirindən kiçik dozalarda istifadə olunmalıdır. Lakin kreatininin 50 ml/dəq-dən az klirensi zamanı ribavirin əks-göstərişdir. ►
sirrozu olan pasiyentlər üçün seçim terapiyasıdır (C). ►
Dekompensasiya etmiş qaraciyər sirrozu olan pasiyentlərin əksəriyyəti üçün virus əleyhinə terapiya əks-göstərişdir (C). ►
miqdarı Child-Pugh<7 və MELD<18 olduğu halda Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
24 kombinasiya olunmuş interferon və ribavirin terapiyası nəzərdən keçirilə bilər. ►
İnterferonoterapiya kiçik dozalarla başlanmalı və müalicə nəticəsində yaranmış sitopeniyanı korreksiya etmək üçün artım faktorları təyin edilməlidir. ►
Kompensasiya olunmuş sirrozlu pasiyentlər virusoloji cavabın əldə edilməsi baxımından mötədil şanslı dəyərləndirilirlər və onlara VƏT, yanaşı təsirlərin daha ciddi monitorinqini aparmaqla təklif olunmalıdır. ►
ki, interferonoterapiya nəticəsində qaraciyərin histoloji xarakteristikası (fibrozun səviyyəsinin azalması) hətta DVC əldə olunmayan pasiyentlərdə belə yaxşılaşır.
HCV-yə qarşı anticisimlər proqram hemodializində olan pasiyentlərin əhəmiyyətli qismində aşkarlanır. HCV infeksiyası bu kateqoriyaya aid pasiyentlərdə letal nəticənin müstəqil risk faktorudur. ►
HCV-nin virus əleyhinə müalicə cəhdi xroniki böyrək çatışmazlığının terminal mərhələsində olan pasiyentlər üçün transplantasiyadan əvvəl tövsiyə olunmalıdır. Bu qrupa aid xəstələrdə VƏT-nin məqsədi virusun eradikasiyası və ya virus yüklənməsinin mümkün qədər aşağı salınmasıdır. ►
Böyrəklərin transplantasiyasından sonra orqanizmin transplantantı qəbul etməməsi riski ilə əlaqədar interferonoterapiya əks-göstərişdir . ►
Alfa-peqinterferon ilə virus əleyhinə müalicə böyrək xəstəlikləri olan pasiyentlərə yalnız kreatinin klirensindən asılı olaraq, dozanın korreksiyası aparılmaqla tövsiyə olunmalıdır (C). ►
Kreatinin klirensi 50 ml/dəq-dən aşağı olan pasiyentlər üçün ribavirinin təyini əks-göstərişdir.
►
İnterferon və/və ya ribavirin terapiyasından sonra residiv qeydə alınmış və müalicəyə cavab verməyən pasiyentlər üçün alfa- Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. Yüklə 233,31 Kb. Dostları ilə paylaş:
|