“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
204
maskalanmağın əvəzini sonra artıqlaması ilə çıxdığını deyirdi. Culiyanın fikrincə, kiçik
qaydalara əməl etmək böyük qaydaları pozmağa imkan yaradırdı. O, Uinstonu da dilə tutub bir
axşamını ictimai-könüllü işə qurban verməyə razı salmışdı. Nəticədə Uinston ən təəssübkeş
Partiya üzvləri kimi hərbi sursat hazırlığında iştirak edən könüllülərin siyahısına yazılmışdı. İndi
həftədə bir dəfə canını dişinə tutub axşam saatlarını içərisində yel vurub yengələr oynayan, hər
tərəfi bürümüş çəkic taqqıltıları ilə teleekranın aramsız musiqisi biri-birinə qarışan yarıqaranlıq
emalatxanada keçirir, çox güman ki, bombaların partladıcı mexanizmində istifadə edilən hansısa
kiçik dəmir parçalarını döyəcləyib əyirdi.
Kilsənin zəng qülləsində görüşdükləri gün kəsik-kəsik söhbətlərinin arasındakı boşluğu doldura
bildilər. Bürkülü bir günorta idi. Zənglərin üstündəki kiçik dördkünc otağın durğun, boğanaq
havasında nəfəs almaq olmurdu. Hər tərəfə göyərçin zılının kəsif iyi hopmuşdu. Artıq neçə saat
idi ki, kağız və çör-çöp qırıntıları ilə dolu tozlu döşəmədə oturub danışırdılar. Arada hərdən gah
Uinston, gah da Culiya ayağa qalxıb otağın dar pəncərəsindən ətrafa baxır, kimsənin gəlib-
gəlmədiyini yoxlayırdılar.
Culiyanın iyirmi altı yaşı vardı. Otuz qızla birlikdə yataqxanada yaşayırdı. “Hər yerdən arvad iyi
gəlir. Heç bilirsən bu arvadlara necə nifrət edirəm?!” - deyə sözarası yataqxananın dözülməz
şəraitindən narazılığını dilə gətirmişdi. Əvvəlcədən də təxmin etdiyi kimi qız Ədəbiyyat
Departamentində, roman yazan maşınlara texniki xidmət sahəsində işləyirdi. Güclü, lakin şıltaq
elektrik motorlarına qulluq etmək xoşuna gəlirdi. İntellektual sahədə çalışmaq üçün Culiyanı
kifayət qədər “ağıllı” saymamışdılar. Amma əlinin çevikliyinə, texnikadan yaxşı baş çıxardığına
görə işini qiymətləndirirdilər. Romanların yazılması prosesini Plan Komitəsi tərəfindən
direktivlərin verilməsindən tutmuş Son Redaktə Qrupunun tamamlama işlərinə qədər, bütün
təfərrüatı ilə təsvir edə bilərdi. Böyük zəhmət bahasına yaranan hazır məhsul isə onu qətiyyən
maraqlandırmırdı. “Oxumaq həvəskarı deyiləm”-deyirdi. Culiyanın təsəvvüründə kitab da alma
cemi, yaxud çəkmə bağı kimi adi istehlak mallarından biri idi.
60-cı illərdən əvvəlki dövrlə bağlı yadında heç nə qalmamışdı. Tanıdığı adamlardan İnqilaba
qədərki hadisələr haqqında yalnız bir nəfər-səkkiz yaşı olanda gözlənilmədən yoxa çıxan babası
danışmışdı. Məktəbdə xokkey komandasının kapitanı olmuşdu. İki il dalbadal gimnastika üzrə
birinciliyi qazanmışdı. Kəşfiyyatçılar dərnəyində bölük komandiri, Gənclərin Antiseks Liqasına
qoşulmamışdan əvvəl Yeniyetmələr İttifaqının sahə katibi vəzifələrini tutmuşdu. Hər yerdə adı
yalnız yaxşılığa çəkilmişdi. Onu hətta Pornosekdə (bu da inanılmış şəxslərə göstərilən etimadın
təzahürü sayılırdı) işə cəlb etmişdilər. Pornosek Ədəbiyyat Departamentinin şöbələrindən biri
idi. Prolların arasında yaymaq üçün ucuz pornoqrafiya nümunələri hazırlayıb çap edirdi. Qızın
dediyinə görə, hətta əməkdaşlar özləri həmin şöbəni “Peyin Damı” adlandırırdılar. Culiya orada
təxminən bir il işləmiş, “Yaddaqalan tarixçələr”, “Qızlar məktəbində bir gecə” kimi kitabların
hazırlanmasında iştirak etmişdi. Bu kitabları mağazalara ağzı bağlı zərflərdə göndərirdilər.
Proletar gəncliyi onu gizlincə alır, bir müddət qadağan edilmiş ədəbiyyatla tanışlıq sevincinin
təəssüratı altında yaşayırdı.
– O kitablarda nə yazılır? - deyə Uinston soruşdu.
– Dəhşətli cəfəngiyyat. Həm də darıxdırıcı şəkildə. Cəmi altı süjet var. Sadəcə, hər dəfə ora-
burasını dəyişdirirlər. Mənim işim yalnız kaleydoskopla bağlı idi. Son Redaktə Qrupunda heç
vaxt olmamışam. Çünki, əzizim, hətta bu səviyyədə də ədəbiyyatdan başım çıxmır.
Uinston təəccüb içərisində Pornosekin bölmə rəhbərlərindən başqa bütün işçilərinin cavan qızlar
olduğunu öyrəndi. Çünki geniş yayılmış fikrə görə, qadınlarla müqayisədə kişilərdə cinsi
instinkti nəzarətdə saxlamaq daha çətin sayılırdı. Onların təmasda olacaqları bu çirkabdan
yoluxmaq ehtimalları daha böyük idi.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
205
– Orada heç ərli qadınların da olmasını istəmirlər,-deyə Culiya sözünə davam etdi. Hesab edirlər
ki, qızlar pak, təmiz varlıqlardır. Qarşında dayanan şəxs isə bunun tam əksi olan məxluqdur.
Culiya ilk seksual təcrübəsini 16 yaşında, altmış yaşlı bir Partiya üzvü ilə yaşamışdı. Bir müddət
sonra həmin şəxs həbsdən canını qurtarmaq üçün intihar etmişdi. “Çox düzgün seçim idi!”-deyə
Culiya əlavə etdi. - Yoxsa istintaqda mənim adımı da dilindən çəkib qoparardılar”. O vaxtdan
bəri müxtəlif kişilərlə gəzib-dolaşmışdı. Onun təsəvvürünə görə həyat çox sadə bir sxem
üzərində qurulmuşdu. Sən yaxşı yaşamaq istəyirsən, “onlar” (Partiya üzvlərini nəzərdə tuturdu)
isə buna imkan verməməyə çalışırlar. Onda sən də qaydaları bacardığın kimi pozmalı olursan.
“Onların” yaxşı yaşamağa mane olmaq cəhdi Culiyaya özünün qaydaları pozmaq və ilişməmək
istəyi qədər təbii görünürdü. Culiya Partiyaya nifrət edir, nifrətini də həmişə ən kəskin sözlərlə
dilə gətirirdi. Lakin heç vaxt ictimai xarakterli tənqidə meyil göstərmirdi. Şəxsi həyatı ilə əlaqəli
məsələlər istisna olmaqla, Partiyanın fəaliyyəti və təlimi Culiyanı qətiyyən maraqlanmırdı.
Uinston gündəlik danışıq dilindəki tək-tük kəlmələrdən başqa, qızın Yenidil sözləri işlətmədiyinə
də diqqət yetirmişdi. Qardaşlıq haqqında heç vaxt eşitməmişdi. Onun mövcudluğuna inanmaq
istəmirdi. Partiya əleyhinə təşkil edilən, lakin uğursuzluğa düçar olacağı əvvəlcədən bilinən
qiyam cəhdinə səfehlik kimi yanaşırdı. Culiyanın fikrincə, ağıllı iş qaydaları mənafeyinə uyğun
şəkildə pozmaq və bu zaman sağ-salamat qalmağı bacarmaq idi. Uinston öz-özünə sual verirdi
ki, görəsən İnqilab dövründə boya-başa çatan gənc nəslin sıralarında Culiya kimi çox şeydən
xəbərsiz olan, Partiyanı torpaq, yaxud səma kimi əbədi, əzəli sayan, ona qarşı mübarizə
aparmaqdansa, itin dişlərindən qurtardığına sevinən dovşan kimi gözdən yayınıb öz həyatını
yaşamaq istəyənlərin sayı nə qədərdir?
Evlənməkdən heç vaxt danışmırdılar. Bu o qədər əlçatmaz arzu idi ki, hədər yerə vaxt itirib
müzakirə açmağa da dəyməzdi. Hətta Uinston möcüzə nəticəsində arvadından-Ketrindən xilas
olsaydı belə, heç bir komitə onlara talelərini birləşdirməyə icazə verməzdi. Boş ümidlərlə
yaşamağın mənası yox idi.
– O qadın..., sənin arvadın necə adam idi?-deyə Culiya soruşdu.
– Necə adam idi? Yeni dildə belə bir söz var: xoşgörülü. Bilmirəm, eşitmisənmi? Anadangəlmə
mühafizəkar prinsiplərə etiqad edən, hətta xəyallarında belə həmin prinsiplərdən kənara çıxmağa
qadir olmayan adamlar haqqında işlədilir.
– Yox, dediyin sözü eşitməmişəm. Amma o tipli adamları yaxşı tanıyıram.
Uinston ailə həyatından danışmağa başladı. Çox qəribə idi: Culiya danışdıqlarının bir çox
mühüm məqamlarını əvvəlcədən bilirdi. Culiya ərinin əli toxunan zaman Ketrinin bədəninin az
qala qıc olması, onu bərk-bərk qucaqladığı halda həm də sanki var gücü ilə özündən kənara
itələməsi haqda elə dəqiq təsəvvürə malik idi ki, sanki qadının yerinə özü Uinstonla bir yatağa
girmiş, aralarında olan hər şeyi özü yaşamış, özü hiss etmişdi. Belə məsələlərlə bağlı Culiya ilə
söhbətin asan olduğunu dərhal başa düşmüşdü. Ketrinə gəldikdə isə, arvadı indi onun aləmində,
iztirablı keçmişdən daha çox ürəkbulandıran xatirəyə çevrilmişdi.
– Əgər bir məsələ olmasaydı, bəlkə hər şeyə dözərdim, - deyə Uinston Ketrinin hər həftənin eyni
günü onu heç bir həzz duymadığı soyuq mərasimə məcbur etməsindən danışmağa başladı. - Özü
də bu işə nifrət edirdi. Lakin məhz mühafizəkar münasibətinə görə heç vəhclə əsla ürəyindən
olmayan bu istəyin qarşısını ala bilmirdi. Bilirsən, o işə necə ad qoymuşdu? Yox, heç
təsəvvürünə də gətirə bilməzsən!
– Bizim partiya borcumuz! - deyə Culiya fikirləşmədən cavab verdi.
– Bunu haradan bilirsən?