Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar
Yüklə 7,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 202
– Təmizliyə nifrət eləyirəm. Əxlaq qaydalarına nifrət eləyirəm. İstəyirəm dünyada saxta ləyaqət, fəzilət kimi qələmə verilən heç nə qalmasın. İstəyirəm hər şey son zərrəsinə, son damlasına qədər pozulsun, korlansın! – Onda biz bir-birimizə tam uyğun gəlirik, əzizim. Mən də iliklərimə qədər pozulmuşam. – Bu işdən xoşlanırsan? İndiki görüşümüzü demirəm. Ümumiyyətlə, kişilərlə olmağı xoşlayırsan? – Xoşlayırsan nədir? Ölürəm belə şeylərdən ötrü! Uinston ən çox bu sözləri eşitmək istəyirdi. Qoy qadınlarda tək bir kişiyə məhəbbət olmasın. Qoy onlara heyvani instinkt, idarəedilməz şəhvət duyğusu hakim kəsilsin. Partiyanı parçalayıb dağıda biləcək yeganə qüvvə budur! Culiyanı çəmənliyə, bayaq əlindən yerə dağılmış zəngçiçəyi güllərinin üstünə uzatdı. Bu dəfə hər şey çox asanlıqla alındı. Nəfəslərini dərib rahatlıqla dolu gücsüzlük içərində yan-yana uzandılar. Bir an öncə həyəcandan bərk-bərk döyünən ürəkləri tədricən sakitləşməyə başladı. Günəşin hərarəti daha da artmışdı. İkisinin də yuxusu gəlirdi. Uinston əlini uzadıb yaxınlıqdakı kombinezonu götürdü. Ehtiyatla qızın üstünü örtdü. Deyəsən, gözlərini yuman kimi dərhal yuxuya getdilər. Təxminən yarım saat yatdılar. Uinston birinci ayıldı. Qalxıb oturdu. Hələ də başını ovcunun içinə qoyub dərin yuxuya dalmış Culiyanın çil-çil sifətinə tamaşa etməyə başladı. Dolu, al-qırmızı dodaqlarını çıxmaq şərtilə onun gözəl olduğunu demək çətin idi. Diqqətlə baxanda gözlərinin kənarındakı xırda qırışları da görmək olurdu. Qısa, qara saçları həm sıx, həm də çox yumşaqdı. Uinston hətta o “işdən” sonra da qızın familiyasını, harada yaşadığını bilmədiyini təəccüblə düşündü. Culiyanın yuxuda tənha, köməksiz görünən cavan, hərarətli bədəni Uinstonda qıza qarşı qəribə himayədarlıq duyğusu oyatmışdı. Amma bununla belə, bir az əvvəl, qoz ağacının altında dayanıb qaratoyuğun nəğməsinə qulaq asdıqları vaxt duyduğu zərif hisslər nədənsə qayıtmırdı. Kombinezonu azacıq qaldırıb Culiyanın hamar, ağappaq bədəninə tamaşa etdi. Fikirləşdi ki, əvvəllər kişi qadına baxıb özündə istək duyanda məsələ həll olunmuş sayılırdı. İndi isə nə təmiz məhəbbətdən, nə də həqiqi ehtirasdan söhbət gedə bilər. Heç bir ülvi hiss qalmayıb. Hər şey qorxu və nifrətə bulaşıb. Onların sevişmək üçün bir-birlərini qucaqlamaları döyüş, işi uğurla qurtarmaları qələbə sayıla bilərdi. Bu, Partiyaya endirilmiş zərbə idi. Siyasi etiraz idi.
– Bura bir dəfə də gələ bilərik, - Culiya dilləndi. - Bir yerə iki dəfə gəlmək o qədər də qorxulu deyil. Amma aydın məsələdir ki, yalnız aradan bir, bəlkə də iki ay keçəndən sonra burada görüşmək olar. Yuxudan oyanandan sonra qızın davranışı tamam dəyişmişdi. Yenə əvvəlki kimi qətiyyətli və işgüzar görkəm almışdı. Dərhal paltarlarını geyindi, qırmızı qurşağını belinə bağladı. Qayıtmaq planının təfərrüatlarını izah eləməyə başladı. Təşkilatçılığı əlinə alması çox təbii görünürdü. Uinstonla müqayisədə gündəlik həyat məsələlərində böyük təcrübəsinin olduğu hər addımda hiss edilirdi. Üstəlik də, çoxsaylı ictimai turist səfərləri zamanı London ətrafını incəliklərinə qədər öyrənmişdi. Uinstonun qayıtması üçün tamam fərqli marşrut seçmişdi. Şəhərə dönüşü başqa vağzalda sona çatmalı idi. Qız “Heç vaxt gəldiyin yolla qayıtma!”-deyə hansısa mühüm prinsipi elan edirmiş kimi, sözlərinə təntənəli ahənglə yekun vurdu. Birinci o getməli idi. Uinston yarım saat gözləyəndən sonra yola çıxa bilərdi. “Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 203
Culiya dörd gün sonra, iş qurtarandan sonra harada görüşə biləcəklərini də izah etdi. Bu şəhərin kasıblar yaşayan məhəlləsindəki küçələrdən biri idi. Qarşı tərəfdə bazar yerləşdiyindən həmişə səs-küy və basabas olurdu. Culiya xırda dükanların arasında gəzib özünü ayaqqabı bağı, yaxud tikiş sapı axtaran kimi göstərəcəkdi. Əgər təhlükə hiss olunmasa, Uinston yaxınlaşanda bərkdən asqıracaqdı. Əks təqdirdə isə o, özünü görməməzliyə vurub yoluna davam etməli idi. Bəxtləri gətirsə, kütləyə qarışıb on-on beş dəqiqə danışa biləcəkdilər. Növbəti görüşlə bağlı vədələşmək imkanları da olacaqdı. – Tez getməliyəm, - deyə Culiya təlimatlarının dəqiq anlaşıldığına inanandan sonra vidalaşmağa başladı. - Gərək düz saat on doqquz otuzda şəhərdə olum. Hələ bundan sonra vaxtımın iki saatını da Gənclərin Antiseks Liqasına sərf etməli olacağam. Deyəsən nə isə intibahnamə paylamaq lazımdır. Özün de, buna rəzalətdən başqa nə ad vermək olar? Zəhmət olmazsa, üst-başımı çırp. Saçlarımda yarpaq, ya ot qalmayıb ki? Əminsən? Elə isə sağ ol, əzizim. Hələlik! Culiya özünü Uinstonun qolları arasına atdı. Onu dəlicəsinə öpməyə başladı. Bir neçə saniyədən sonra isə pöhrəliyə girib meşədə yox oldu. Uinston yalnız indi xatırladı ki, yenə də qızın soyadını və ünvanını öyrənə bilməyib. Amma bunun elə bir əhəmiyyəti yox idi. Nə zamansa bir dam altında görüşəcəklərini, yaxud bir-birlərinə məktub göndərəcəklərini hətta təsəvvürə gətirmək də mümkün deyildi. Amma işin tərsliyindən, meşədəki talaya qayıda bilmədilər. Bütün may ayı ərzində yalnız bir dəfə görüşə bildilər. Yenə də Culiyanın tapdığı başqa gizli yer idi. Otuz il əvvəl, müharibə vaxtı atom bombası düşən, sonralar heç kəsin yaşamadığı ərazidəki yarıuçuq kilsənin zəng qülləsində görüşmüşdülər. Yolu çox təhlükəli olsa da, sığınacağın etibarlılığına söz ola bilməzdi. Qalan vaxtlar hər axşam küçədə görüşürdülər. Hər dəfə yeni ünvan tapır, heç vaxt yarım saatdan çox birlikdə olmurdular. Küçədə qırıq-qırıq da olsa danışmağa imkan yaranırdı. Heç vaxt yanaşı getməmək, bir-birlərinə baxmamaq şərtilə səkiləri doldurmuş insan kütləsinə qarışıb qəribə tərzdə-qısa, kəsik-kəsik ifadələrlə söhbət edirdilər. Belə söhbət əslində mayak işığının yanıb- sönməsinə bənzəyirdi. Yaxınlıqda teleekran olduğunu təxmin edəndə, yaxud qarşıdan kombinezonlu Partiya üzvünün gəldiyini görəndə dərhal susurdular. Sonra söhbəti qaldıqları yerdən, elə cümlənin, ya da ifadənin ortasından davam etdirirdilər. Ayrılmağı şərtləşdikləri nöqtəyə çatanda Uinston, yaxud Culiya sözünü ağzında yarımçıq qoyub uzaqlaşırdı. Növbəti gün isə, müqəddiməsiz-filansız, danışığa ara verdikləri yerdən başlayırdılar. Culiya belə söhbət üsuluna çox tezliklə alışmışdı. Onu “möhlətli danışıq” adlandırırdı. Həm də, demək olar ki, dodaqlarını tərpətmədən danışmaq kimi qəribə vərdişə yiyələnmişdi. Bir aylıq axşam görüşləri ərzində yalnız bir dəfə öpüşə bilmişdilər. Sakitcə dalda küçələrin biri ilə addımlayırdılar. (Adamların gur olduğu yerlərdən uzaqlaşanda Culiya danışmamağı daha üstün tuturdu). Birdən qulaqbatırıcı gurultu qopdu, ayaqlarının altında torpaq titrədi, hava qaraldı. Səki elə bil ikisini də göyə qaldırıb təzədən yerə çırpdı. Uinston özünə gələndə böyrü üstdə yıxıldığını, sir-sifətinin cızıldığını gördü. Bərk qorxmuşdu. Deyəsən, yaxınlıqda mərmi partlamışdı. Culiyanın təbaşir kimi ağarmış sifəti bir qarışlığında idi. Qızın hətta dodaqları təbaşir rəngində idi. “Öldürülüb!”- Uinstonun beynindən keçən ilk fikir bu oldu. Culiyanın başını əlləri arasına alıb özünə tərəf çəkdi. Bir an sonra sevinc içərisində öpdüyü sifətin istiliyini hiss etdi. Əhəng tozu pudra kimi dodaqlarına yapışmışdı. İkisinin də rəngi həm qorxudan, həm də tozdan ağappaq ağarmışdı. Elə axşamlar da olurdu ki, şərtləşdikləri yerə gəlir, amma bir-birlərinə baxmadan, kəlmə kəsmədən ayrılırdılar. Çünki gah döngədən patrul çıxır, gah başlarının üstündə helikopter asılıb qalırdı. Hətta təhlükə yaranmasa belə, görüş üçün vaxt tapmaq müşkülə çevrilmişdi. Uinston həftədə altmış saat işləyirdi. Culiyanın iş günü daha uzun idi. Müxtəlif sahələrdə çalışdıqlarından, asudə saatları çox vaxt üst-üstə düşmürdü. Culiyanın tamam boş qaldığı axşamlar isə nadir hallarda olurdu. O, günün çoxunu mühazirə və nümayişlərdə keçirir, Gənclərin Antiseks Liqası xətti ilə ədəbiyyat paylanmasında, Nifrət Həftəsi üçün şüarlar hazırlanmasında, könüllü ianə toplanmasında və başqa oxşar tədbirlərdə iştirak edirdi. Belə
Yüklə 7,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|