“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
224
– Bu şərabdır, - deyə O`Brayen sifətindən çəkilməyən xəfif təbəssümlə izahat verdi. - Yəqin
kitablarda oxumusunuz. Qorxuram, Kənar Partiya üzvlərinin çox az hissəsinin şərabdan xəbəri
olsun.
Üzü yenidən təntənəli ifadə aldı. Qədəhini yuxarı qaldırıb dilləndi:
– Düşünürəm ki, bu qədəhləri yalnız bir şəxsin şərəfinə içə bilərik. Rəhbərimizin - Emmanuel
Qoldsteynin şərəfinə!
Uinston qədəhini tələsmədən əlinə götürdü. Şərab haqqında çox oxumuş, dadına baxmağı çox
arzulamışdı. Şüşə press-papye, yaxud mister Çarrinqtonun yarıunudulmuş şeirləri kimi şərab da
onun nəzərində məhv olmuş romantik keçmişin (Uinston gizli düşüncələrində bu dövrü “qədim
zamanlar” adlandırmağı daha üstün tuturdu) nişanəsi idi. Nədənsə, həmişə şərabın qarağat şirəsi
kimi şirin olduğunu, içən kimi adamın başına vurduğunu düşünmüşdü. Lakin aldığı ilk qurtum
təsəvvürlərinin yanlış olduğunu üzə çıxardı. İllər boyu cin içməyə alışdığından şərabın tamını
başa düşməsi çətin idi. Boş qədəhi masanın üstünə qoydu.
– Həqiqətən də Qoldsteyn mövcuddur? - deyə soruşdu.
– Bəli. Belə şəxs var və yaşayır. Harada yaşadığını bilmirəm.
– Bəs gizli fəaliyyət, təşkilat? Onlar da həqiqətən mövcuddur? Yoxsa Fikir Polisinin
uydurmalarıdır?
-Uydurma deyil. Təşkilatımız Qardaşlıq adlanır. Qardaşlıqla bağlı onun mövcudluğundan və
özünüzün ora üzv olmağınızdan başqa heç nə öyrənə bilməyəcəksiniz. Bu məsələyə sonra
qayıdacağm. - O qol saatına baxdı. - Hətta Daxili Partiya üzvlərinin də teleekranı yarım saatdan
artıq söndürmələri ağılsız hərəkət sayılır. Siz gərək birlikdə gəlməyəydiniz. Amma buradan
mütləq ayrı-ayrılıqda çıxmalısınız. - Yoldaş, - o başı ilə Culiyaya işarə etdi, - siz birinci
getməlisiniz. Hələ iyirmi dəqiqə vaxtımız var. Yəqin əvvəlcə sizə bəzi suallar verməli olduğumu
başa düşürsünüz. Ümumi şəkildə soruşsam, özünüzü hansı işlərə hazır sayırsınız?
– Gücümüz çatan hər işə! - deyə Uinston dərhal cavab verdi.
O`Brayen kreslosunu bir qədər yana çevirib Uinstonla üzbəüz oturdu. Onun həm də Culiyanın
adından danışdığını güman etdiyindən qızı, demək olar ki, görməməzliyə vurmuşdu. Bir anlığa
göz qapaqlarını bərk-bərk sıxdı. Suallarını asta və ifadəsiz səslə verirdi. Sanki soruşulanlar
hamısı onun nəzərində ənənəvi ritual, cavabların çoxunu əvvəlcədən bildiyi imtahan idi.
– Həyatınızı qurban verməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Adam öldürməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Yüzlərlə günahsız insanın həyatı bahasına başa gələn təxribatlar törətməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Vətəni satmağa, xarici qüvvələrə xidmət etməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Yalan deməyə, saxtakarlıq etməyə, böhtan atmağa, uşaqların beynini zəhərləməyə, narkotik
vasitələrlər yaymağa, fahişəliyə təşviq etməyə, zöhrəvi xəstəliklərlə yoluxdurmağa - bir sözlə,
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
–
www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
225
Partiyanın qüdrətini sarsıtmağa, əhalinin əxlaq və mənəviyyatını pozmağa xidmət edən bütün bu
işləri görməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Məsələn, məqsədimizin həyata keçməsi naminə körpə uşağın üzünə sulfat turşusu atmaq tələb
olunarsa, buna hazırsınızmı?
– Bəli.
– Görkəminizin tam dəyişdirilməsinə, həyatınızın qalan hissəsini xörəkpaylayan, yaxud liman
fəhləsi kimi işləməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Bizim göstərişimiz olarsa, intihar etməyə hazırsınızmı?
– Bəli.
– Bu sualı ikinizə də verirəm: bir-birinizdən ayrılmağa, bir də heç zaman görüşməməyə
hazırsınızmı?
– Yox! - deyə ilk olaraq Culiya dilləndi.
Uinstona elə gəldi ki, cavab verənə qədər xeyli vaxt keçdi. Hətta bir anlığa sanki nitq
qabiliyyətini də itirmişdi. Dili heç bir səs çıxarmadan ağzında hərlənirdi. Əvvəlcə bir, sonra
başqa sözün ilk hecasını dilinin ucundan geri qaytarmalı olurdu. Cavab verənə qədər nə
deyəcəyini özü də bilmirdi.
– Yox! - deyə nəhayət, özünü toplayıb dilləndi.
– Yaxşı oldu ki, bunu dediniz. Bizim hər şeyi bilməyimiz vacibdir.
O`Brayen üzünü Culiyaya çevirdi. Əvvəlkinə nisbətən daha isti bir tərzdə sözlərinə davam etdi.
– Siz başa düşürsünüz ki, o, hətta sağ qalacağı təqdirdə də tamamilə başqa adama çevrilə bilər?
Biz ona tamam yeni görünüş vermək məcburiyyəti ilə üzləşə bilərik. Üzünü, hərəkətlərini,
əllərinin formasını, saçının rəngini dəyişə bilərik. Hətta səsinin də tamam fərqli olması istisna
deyil. Siz özünüz də belə dəyişikliyə məruz qala bilərsiniz. İndi bizim cərrahlar insanı tanınmaz
dərəcədə dəyişdirməyi bacarırlar. Bəzən, buna zərurət yaranır. Bəzən, biz hətta aşağı, yaxud
yuxarı ətrafları amputasiya etməli oluruq.
Uinston Martinin monqoloid sifətinə altdan-altdan bir də baxmaqdan özünü saxlaya bilmədi. Heç
bir yerdə çapıq izi gözünə dəymədi. Culiyanın rəngi bərk ağardığından üzündəki çillər daha
aydın nəzərə çarpırdı. Amma yenə də O`Brayenə çəkinmədən baxırdı. Qız təsdiqedici ahənglə
astadan mızıldandı.
– Yaxşı. Bu barədə artıq danışdıq,-dedi.
Masanın üstündə gümüş siqaret qutusu vardı. O`Brayen fikri dağınıq halda bir siqaret götürüb
qutunu onlara tərəf itələdi. Sonra ayağa qalxıb otaqda var-gəl etməyə başladı. Deyəsən,
gəzişəndə fikirlərini daha yaxşı cəmləyə bilirdi. Siqaretə söz ola bilməzdi. Tütün indiyə qədər
görmədikləri ipək kimi yumşaq cığaraya bərk və sıx bükülmüşdü. O`Brayen yenidən saatına
baxdı.