Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar



Yüklə 7,81 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə116/320
tarix26.08.2018
ölçüsü7,81 Mb.
#64433
1   ...   112   113   114   115   116   117   118   119   ...   320

 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

234 


 

 

Başını yana əydi, dərhal da qusub bütün döşəməni batırdı. 



 

 

-İndi bir az toxtadım,-deyə gözləri yumulu halda arxaya söykəndi. -Mən həmişə deyirəm: gələni 



saxlama. Qarnında qalıb turşumamış boşalt getsin! 

 

 



Halı bir az yaxşılaşmışdı. Başını çevirib   Uinstona bir də baxdı. Deyəsən quşu qonmuşdu. 

Sərbəst əli ilə onun  çiynini qucaqlayıb özünə tərəf çəkdi. Pivənin və qusuntunun  bir-birinə 

qarışmış kəsif iyi Uinstonun üzünə vurdu. 

 

 



-Canım, sənin adın nədir? 

 

 



-Smit,-deyə Uinston soyadını söylədi. 

 

 



-Smit? İşə bax ha! Mən də Smitəm. -Arada qadının hətta gözləri yaşaran kimi də oldu. -Sənin 

anan da ola bilərdim. 

 

 

         "Həqiqətən anam da ola bilərdi",-deyə Uinston fikirləşdi. Yaşı da, bədən quruluşu da uyğun 



gəlirdi. İyirmi il icbari əmək düşərgəsində qalandan sonra hər bir adamın tanınmaz dərəcədə 

dəyişməsi mümkündür". 

 

 

         Kamerada başqa heç kəs Uinstonla danışmadı. Cinayətkarların Partiya üzvlərini açıq-aşkar 



saya salmamaları qəribə görünürdü. Onları gizlətmək istəmədikləri nifrətlə "siyasilər" deyə 

çağırırdılar. Həbs olunmuş Partiya üzvləri, ümumiyyətlə, danışmaqdan qorxurdular. Bir-birləri 

ilə ünsiyyəti isə ağıllarına gətirmirdilər. Uinston yalnız bircə dəfə skamyada bir-birlərinə sıxılıb 

oturmuş Partiya üzvü iki qadının tələsik pıçıldaşmalarından bir neçə söz eşidə bilmişdi. Qadınlar 

hansısa "101-ci otaq" haqqında danışırdılar. Uinston söhbətdən heç nə anlamamışdı. 



 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

235 


 

 

         İki, bəlkə də üç saat əvvəl isə onu yeni kameraya gətirmişdilər. Qarnındakı küt ağrı heç cür 



keçib getmirdi. Gah sakitləşir, gah da yenidən şiddətlənirdi. Uinstonun fikirləri də ağrıya uyğun 

dəyişirdi. Ağrı güclənəndə yalnız onun mümkün qədər tez sakitləşməsi, bir də aclıq haqqında 

düşünürdü. Ağrı azacıq ara verəndə isə yenidən vahimə hissinə qapılırdı. Bəzən qarşıda özünü 

nələrin gözlədiyini elə aydın təsəvvür edirdi ki, ürəyi az qala sinəsini deşib çıxır, nəfəsi kəsilirdi. 

Dirsəklərinə dəyən dəyənək zərbələrini, nallı çəkmələrlə dizlərinə vurulan təpikləri bədənində 

hiss edirdi. Sındırılmış dişlərini tüpürə-tüpürə döşəmədə sürünməsi, aman diləyib yalvarması 

gözlərinin önünə gəlirdi. Culiya, demək olar ki, yadına düşmürdü.  Fikrini heç cür qızın üzərində 

cəmləyə bilmirdi. Onu sevirdi, ona heç zaman xəyanət etməyəcəkdi. Bu, hesab qaydaları qədər 

sadə və aydın məsələ idi. Amma indi ürəyində Culiyaya qarşı heç bir hiss yox idi. Hətta qızın 

başına gətirilənlər haqda da düşünməməyə çalışırdı. O`Brayeni daha tez-tez xatırlayırdı. Hər dəfə 

də də ürəyində ümid qığılcımı parıldayırdı. O`Brayen Uinstonun həbs edildiyini bilməlidir. 

Düzdür, o, demişdi ki, Qardaşlıq cəmiyyəti heç vaxt öz üzvlərinin xilasına təşəbbüs göstərmir. 

Lakin arada ülgüc söhbəti vardı; mümkün olsa ona gizlicə ülgüc ötürürlər. Nəzarətçilər özlərini 

kameraya yetirənə qədər azı beş saniyə keçəcək. Ülgüc yandırıcı soyuqluqla damarlarını kəsib-

doğrayacaq. Hətta onu sıxan barmaqları da sümüyə qədər doğranacaq. Ən kiçicik ağrıdan da 

qorxub titrəyən bədəni bu fikirlərin təsiri altında əsməcəyə düşürdü. Kameraya ülgüc göndərilsə 

belə, Uinston ondan istifadə edəcəyinə əmin deyildi. İnsan hər anın öz hökmü olduğuna inanır, 

sonunda onu yenə işgəncələr gözlədiyini bilsə də, ömrünü on dəqiqə uzatmaq üçün dəridən-

qabıqdan çıxır. 

 

 



         Bir neçə dəfə kameranın divarlarına vurulmuş kaşıları saymağa çalışmışdı. İlk baxışdan 

adama asan görünürdü. Amma Uinston hər dəfə bu və ya digər yerə çatanda çaşıb hesabı itirirdi. 

Daha çox  hara gətirilməsi və indi saatın neçə olması ilə maraqlanırdı. Bəzən ona elə gəlirdi ki, 

indi küçədə günün günorta vaxtıdır. Bir an sonra isə, eyni əminliklə hər tərəfi qatı qaranlıq 

bürüdüyünü düşünürdü. Təhtəlşüur şəkildə də olsa, belə yerlərdə işıqların heç zaman 

söndürülmədiyini anlayırdı. Bura heç zaman qaranlıq olmayan yer idi! Uinston yalnız indi 

O`Brayenin bu sözlərinin mənasını dərhal anlamamasının fərqinə vardı. Sevgi Nazirliyində 

pəncərə yox idi. Onun kamerası binanın tən ortasında da  ola bilərdi, küçəyə baxan səmtində də. 

Onu yerin altındakı onuncu mərtəbədə də saxlaya bilərdilər, binanın yerüstü hissəsinin otuzuncu 

mərtəbəsində də! Uinston fikrən tez-tez yerini dəyişir, bu yolla bədəninin yerin altında 

gömüldüyünümü, yoxsa torpağın üstündə olduğunumu müəyyən etməyə çalışırdı. 

 

 



         Koridordan eyni ahənglə döşəməyə çırpılan ayaq tappıltıları eşidildi. Polad qapı cingilti ilə 

açıldı. Ağappaq, düzgün cizgili sifəti mum maskaya bənzəyən, əynində kip oturmuş yaraşıqlı 

qara uniformanın parıltısı sifətinə yayılan gənc zabit inamlı addımlarla  içəri girdi. Əlinin işarəsi 

ilə nəzarətçilərə qapının arxasındakı məhbusu kameraya  gətirmələrini əmr etdi. Şair Amplfort 

ayaqları dolaşa-dolaşa  içəri geçdi. Polad qapı cingilti ilə onun arxasınca bağlandı. 

 

 




Yüklə 7,81 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   112   113   114   115   116   117   118   119   ...   320




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə