Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar



Yüklə 7,81 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə117/320
tarix26.08.2018
ölçüsü7,81 Mb.
#64433
1   ...   113   114   115   116   117   118   119   120   ...   320

 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

236 


         Amplfort əvvəl sağa, sonra sola tərəf bir-iki inamsız addım atdı. Sanki otaqda ikinci 

qapının olduğunu düşünür və onu axtarırdı. Sonra  kamerada o baş-bu başa addımlamağa başladı. 

Hələ Uinstonu görmürdü.  Həyəcanlı nəzərləri onun başı üzərindən bir metr yuxarıya, divara 

zillənmişdi.  Amplfort ayaqqabısız idi. Corabındakı deşiklərdən iri, çirkli baş barmaqları bayıra 

çıxmışdı. Üzü də bir neçə gün olardı ki, qırxılmamışdı. Almacıq sümüklərinə qədər tük basmış 

sifəti ona iri, yöndəmsiz bədəni və əsəbi əl-qol hərəkətləri ilə bir araya sığışmayan quldur 

görkəmi vermişdi. 

 

 



         Uinston özünü ətalət və durğunluqdan çıxarmalı idi. O, Amplfortla danışmalıdır. Hətta 

teleekran üstünə çımxırsa da, mütləq bunu etməlidir.  Bəlkə ülgücü elə Amplfort vasitəsi ilə 

göndəriblər. 

 

 



         -Amplfort!-deyə onu çağırdı. 

 

 



         Teleekran susurdu. Amplfort yüngülcə diksinib dayandı. Baxışları yavaş-yavaş Uinstona 

tərəf yönəldi. 

 

 

         -A-a, Smit!-dedi.-Siz də buradasınız? 



 

 

         -Bəs siz nəyə görə buradasınız? 



 

 

         -Düzünü desəm...-O, yöndəmsiz hərəkətlə Uinstonla üzbəüz skamyada oturdu.-Bilirsiniz 



ki, əslində yalnız bir cinayət var. 

 

 



         -Siz də o cinayəti törətdiniz? 

 

 



         -Görünür, elədir. 


 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

237 


 

 

         Amplfort əllərini qaldırıb barmaqları ilə gicgahını ovuşdurdu. Sanki nəyi isə yadına salmaq 



istəyirdi. 

 

 



         -Belə şeylər olur,-deyə inamsız halda sözünə davam etdi. -Yalnız bir şeydən şübhələnirəm. 

Həbsimin yeganə mümkün səbəbi də onu sayıram.  Əlbəttə, ehtiyatsızlığa yol vermişəm. 

Bilirsiniz ki, Kiplinqin əsərlərinin akademik nəşrini hazırlayırıq. Mən misranın sonundakı "God" 

sözünə toxunmadım. Heç nə edə bilmədim!- o, az qala özündən narazı  tərzdə gözlərini qaldırıb 

Uinstona baxdı.- Misranı dəyişdirmək olmazdı. Yeganə uyğun gələn qafiyə "rod"* idi   Sizin 

xəbəriniz varmı ki, bütün ingilis dilində "rod"la həmqafiyə olan yalnız on iki söz mövcuddur?   

Neçə gün baş sındırdım. Amma ayrı  qafiyə tapa bilmədim. 

 

 



         Amplfortun sifətinin ifadəsi dəyişdi. İndi əvvəlki təəssüf hissi çəkilib getmişdi, ani də olsa, 

üzündə hətta məmnunluq ifadəsi göründü. Üzünü basmış tükün və çirkin arxasından yaddaşının 

dərinliklərindən hansısa lazımsız faktı tapıb üzə çıxaran və buna görə də özünü xoşbəxt sayan 

pedantın intellektual sevinci sezilirdi. 

 

 

         -İngilis poeziyasının bütün tarixinin daim ingilis dilinin qafiyə qəhətliyi ilə sıx bağlı olması 



fikri haçansa ağlınıza gəlibmi?  -deyə Uinstondan soruşdu. 

 

 



         ______________________________________________ 

 

 



 

 

İngilis dilində "God" -Allah, "rod" isə "əsa", "dəmir çubuq", "armatur","qırmanc" və s. mənaları 



bildirir. Amplfort Allah sözünü yeniləşdirilmiş mətndə saxladığına və bununla da dini təbliğatla 

məşğul olduğuna görə ittiham edilir. Tərcüməçi.  

 

 

 




 

“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.

 

Ə

dəbi-kulturoloji tərcümə e-Antologiyası 



Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu

 



 

www.kitabxana.net

 



 

Milli Virtual Kitabxana 

 

238 


Yox, bu mütəxəssis fikri heç vaxt Uinstonun ağlına gəlməmişdi. İndiki şəraitdə də  

Amplfortun dediyində mühüm və maraqlı heç bir şey görmürdü.  

-Bilmirsiniz, saat neçədir?- deyə ondan soruşdu.  

Amplfort yenə də özünü itirən kimi oldu.  

-Düzü, bu barədə heç fikirləşməmişəm. Məni iki, ya da üç gün əvvəl həbs ediblər. -Elə bil 

haradasa pəncərə görmək ümidi ilə yenə kameranın divarlarını gözdən keçirməyə başladı. - 

Burada gecə ilə gündüzün heç bir fərqi yoxdur. Özüm də bilmirəm, vaxtı necə təyin etmək olar? 

Onlar daha bir neçə dəqiqə danışdılar. Sonra xüsusi səbəb olmadan teleekran “Səsinizi kəsin!”-

deyə üstlərinə çımxırdı. Uinston əllərini dizinin üstünə qoyub səssiz-səmirsiz oturdu. İri gövdəli 

Amplfort ensiz skamyada yerini heç cür rahatlaya bilmirdi. O yan-bu yana çevrilir, arıq, uzun 

qolları ilə dizinin gah birini, gah o birini qucaqlayırdı. Teleekran üstünə çımxırıb sakit 

oturmasını tələb etdi. Vaxt keçirdi. Amma nə qədər? İyirmi dəqiqə, yoxsa bir saat? Dəqiq söz 

demək çətin idi. Koridordan yenə addım səsləri eşidildi. Uinstonun qarnı yenə sancdı. Tezliklə, 

lap tezliklə, bəlkə beş dəqiqədən sonra, bəlkə elə indinin özündə addım səsləri onun növbəsinin 

çatdığını bildirəcək.  

Qapı açıldı. Soyuq sifətli gənc zabit kameraya girdi. Əlinin ani hərəkəti ilə Amplforta işarə 

edərək: 

-101-ci otağa!-dedi. 

Amplfort iki nəzarətçinin müşayiəti ilə koridora çıxdı. Sifətində bərk həyəcan, eyni zamanda 

anlayış ifadəsi vardı.  

Deyəsən, bu dəfə aradan daha uzun vaxt keçdi. Uinstonun qarnındakı ağrı get-gedə şiddətlənirdi. 

Həmişə yuvarlnıb eyni yuvaya düşən bilyard şarı kimi onun başında da eyni fikirlər təkrar-təkrar 

dolaşırdı. Əslində, yalnız altı şey barəsində fikirləşirdi: qarnındakı ağrı, bir tikə çörək, qan və 

fəryadlar, O`Brayen, Culiya, ülgüc. Qarnında yeni, əvvəlkindən də güclü sancı başlandı. 

Koridordan kameraya yaxınlaşmaqda olan ağır ayaqqabı tappıltıları eşidilirdi. Qapı açılan kimi 

Uinstonu soyuq və kəsif tər qoxusu vurdu. Parsonsu gətirmişdilər. Əynində xaki rəngli qısa 

şalvar və qolsuz köynək vardı.  

Təəccübdən hər şey Uinstonun yadından çıxdı.  

-Siz də buradasınız?-deyə soruşdu. 

Parsons çevrilib Uinstona baxdı. Baxışlarında nə maraq, nə də təəccüb sezilirdi. Sadəcə, yazıqlıq, 

miskinlik hiss olunurdu. Əsəbi halda kamerada var-gəl etməyə başladı. Deyəsən hələ də sakitləşə 

bilmirdi. Hər dəfə addımını atanda ətli dizlərinin necə titrədiyi aydın görünürdü. Geniş açılmış 

gözləri düz qabağa baxırdı. Elə bil baxışlarını uzaqdakı hansısa nöqtədən heç cür yayındıra 

bilmirdi.  

-Sizi niyə həbs ediblər?-Uinston soruşdu.  

-Fikir cinayətinə görə!-Parsons az qala ağlamsınaraq cavab verdi. Səsində dərin peşmançılıq, 

üstəlik də, bu dəhşətli kəlmənin özünə aid edilməsindən doğan qorxu və təəccüb sezilirdi. 

Uinstonun qarşısında dayanıb hərarətlə danışmağa başladı: 

-Siz necə fikirləşirsiniz, Smit, onlar məni güllələyəcəklər? Əgər adamın çox böyük günahı 

yoxdursa bizdə ümumiyyətlə heç kimi güllələmirlər, elə deyilmi, Yalnız fikirlərə görə... Amma 

fikrə əmr vermək mümkün deyil axı... İnanıram ki, mənə diqqətlə qulaq asacaqlar. Hər şeyi 



Yüklə 7,81 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   113   114   115   116   117   118   119   120   ...   320




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə