Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar
Yüklə 7,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 190
qurtara bilməyib. Sən artıq fikrən cinayət işlədiyin anda özünə ölüm hökmü çıxarmısan. Elə isə heç nəyi dəyişə bilməyən, sadəcə, gələcək pərdəsinə bürünmüş yalanlardan ibarət dəhşətləri nə üçün gözləyirsən? Yenidən O`Brayenin simasını göz önündə canlandırmağa çalışdı. Istəyinə bir az nail oldu. "Biz qaranlıq olmayan yerdə görüşəcəyik!"- bu O`Brayenin sözləri idi. Onların mənasını anlamışdı. Hər halda, anladığını düşünürdü. Qaranlıq olmayan yer - xəyallarda yaşayan gələcəkdir. Bəziləri o gələcəyi heç zaman görməyəcək, bəziləri isə qabaqcadan əldə etdikləri biliklərlə onu sirli surətdə bölüşəcəklər. Teleekrandan beyninə dolan səs fikirlərini tamamlamağa imkan vermirdi. Uinston damağına bir siqaret qoydu. Tütünün yarısı dərhal süzülüb dilinin üstünə töküldü. Indi nə qədər tüpürsən də ağzını bu acı tozdan təmizləyə bilməyəcəksən. Fikrində O`Brayeni bir tərəfə sıxışdıran Böyük Qardaşın siması canlandı. Bir neçə gün əvvəlki kimi cibindən xırda pul çıxarıb üstündəki şəklə baxmağa başladı. Şəkildəki sifət ona ağır, sakit və himayədar nəzərlərlə süzürdü. Amma bu qara bığların arxasında gizlənən sirli təbəssüm nə deyirdi? Kəlmələr özləri ölüm mələkləri kimi bir-birinin ardınca düzülürdü: MÜHARİBƏ - SÜLHDÜR. AZADLIQ - KÖLƏLİKDİR. CƏHALƏT - QÜVVƏDİR.
I hissənin sonu
İKİNCİ HİSSƏ I fəsil Günortaya az qalırdı. Uinston ayaqyoluna getmək üçün kabinəsindən çıxdı. Gur işıqlandırılmış uzun koridorun o biri başından bir nəfər ona tərəf gəlirdi. Qara saçlı qız idi. Xırdavat dükanının yaxınlığında rastlaşdıqları axşamdan dörd gün keçmişdi. Yaxınlaşanda qızın sağ əlinin sarıqlı olduğunu gördü. Sarıqla kombinezon eyni rəngə çaldığından uzaqdan ayırd etmək mümkün deyildi. Yəqin, roman süjetlərinin “qaralamasını” hazırlayan kaleydoskopun çarxını fırladarkən qolunu zədələmişdi. Ədəbiyyat Departamentində belə zədələnmə halları tez- tez baş verirdi. Aralarında təxminən üç-dörd metrlik məsafə qalanda qızın ayağı nəyəsə ilişdi, müvazinətini itirib üzü üstə döşəməyə sərildi. Özünü saxlaya bilməyib ağrıdan qışqırdı. Deyəsən, zədəli qolunun üstünə yıxılmışdı. Uinston dərhal ayaq saxladı. Qız birtəhər qalxıb dizi üstə oturdu. Sifəti sarımtıl-süd rəngində idi, dodaqları isə həmişəki kimi qırmızı görünürdü. Gözlərini Uinstona zilləmişdi. Yəqin ki, ağrıdan çox qorxu hissinin təsiri ilə ondan kömək umurdu. Uinstonun ürəyinə qəribə hisslər hakim kəsilmişdi. Qarşısındakı həyatına qəsd etmək istəyən düşmən idi. Eyni zamanda, ağrıdan əzab çəkən, bəlkə də əl, yaxud ayaq sümüklərindən biri sınan insan idi. Qızın sarıqlı qolunun üstə yıxıldığını görəndə Uinston onun yaşadığı iztirabı sanki öz bədənində hiss etmişdi.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 191
– Əzilmisiniz? - deyə qızdan soruşdu. – Elə bir şey deyil. Sadəcə, qolum.... Bir saniyəyə keçib gedər. Qız elə danışırdı ki, sanki ürəyi bu dəqiqə sinəsindən çıxacaq. Rəngi get-gedə daha da ağarırdı. – Bir yeriniz zədələnməyib ki? – Yox, yox. Hər şey qaydasındadır. Yalnız bir az ağrı hiss etdim. O da keçib getdi. Qız salamat qolunu uzatdı. Uinston qalxmasına kömək etdi. Rəngi bir az üstünə gəlmişdi. Bayaqkından xeyli yaxşı görünürdü. – Hər şey qaydasındadır, - qız eyni sözləri təkrar etdi. - Sadəcə, biləyim bir az sərpdi. Sağ olun, yoldaş! Qız bu sözləri deyib gəldiyi istiqamətdə yoluna davam etdi. Cəld, inamlı addımlarından həqiqətən də ciddi bir şey baş vermədiyi sezilirdi. Bütün hadisə yəqin ki, yarım dəqiqədən çox çəkməmişdi. Hissləri heç vəchlə sifətdə büruzə verməmək artıq instinktə çevrilmiş, vərdiş halını almışdı. Həm də qız yıxılanda ikisi də teleekranın görmə bucağı altında olmuşdular. Amma arada elə bir hadisə baş vermişdi ki, Uinston teleekranı aldadaraq heyrət hissini çox böyük çətinliklə gizlədə bilmişdi. Qolundan yapışıb ayağa qalxmağa kömək elədiyi iki-üç saniyə ərzində qız onun ovcuna nə isə qoymağa imkan tapmışdı. Bunun düşünülmüş şəkildə edildiyinə şübhə ola bilməzdi. Ovcundakı kiçik və hamar bir şey idi. Ayaqyolunun qapısından içəri girərkən Uinston onu yavaşca cibinə sürüşdürüb barmaqlarının ucu ilə yoxlamağa başladı. Dörd bükülmüş kiçik kağız parçasına oxşayırdı. Pissuarın qarşısında dayandığı müddətdə cibində kağız parçasını açmağa müvəffəq oldu. Yəqin, nə isə bir şey yazılmışdı. Uinston əvvəlcə ayaqyolundakı kabinələrdən birinə keçib kağızı oradaca oxumağı düşündü. Amma tez də bunun dəhşətli ağılsızlıq olacağının fərqinə vardı. Teleekranın aramsız nəzarəti altında insanın özünü əminlikdə hiss edəcəyi heç bir yer yox idi. Kabinəsinə qayıdıb oturdu. Kağız parçasını etinasızlıqla masadakı digər sənədlərin üstünə atdı. Eynəyini taxıb nitqyazarı özünə tərəf çəkdi. “Beş dəqiqə!-deyə yavaşcadan pıçıldadı. - Ən azı beş dəqiqə gözləmək lazımdır!”. Ürəyi sinəsində qorxunc guppultu ilə döyünürdü. Xoşbəxtlikdən, qarşısındakı böyük diqqət tələb etməyən adi iş idi. Uzun sütunlar şəklində yazılmış rəqəmləri dəqiqləşdirmək tələb olunurdu. Kağız parçasındakı yazının mütləq siyasi xarakter daşıdığını fikirləşirdi. Nə qədər baş sındırsa da, təsəvvürünə yalnız iki variant gətirə bilirdi. Biri, həqiqətə daha uyğun gələni və Uinstonu daha çox qorxudanı qızın Fikir Polisinin agenti olması idi. Doğrudur, Fikir Polisinin hansısa niyyətini həyata keçirməkdən ötrü bu cür qəribə vasitəyə əl atmasının səbəbi qaranlıq qalırdı. Lakin belə etmişdilərsə, deməli, buna əsas vardı. Kağızdakı sözlər hədə, təhdid, həyatına intiharla son qoymaq əmri, yaxud ustalıqla qurulmuş başqa tələ də ola bilərdi. Hər vasitə ilə fikrindən çıxarmağa çalışdığı, lakin heç cür nail ola bilmədiyi başqa, daha ağlasığmaz ehtimal da vardı. Kağız qətiyyən Fikir Polisindən deyil, hansısa gizli təşkilatdan göndərilmişdi. Bəlkə həqiqətən də Qardaşlıq cəmiyyəti mövcuddur! Bəlkə qız da onun üzvlərindən biridir! Gəldiyi qənaətin cəfəngliyinə şübhə ola bilməzdi. Amma barmaqlarının ucu cibindəki dörd bükülmüş kağız parçasına toxunan anda ağlına ilk gələn fikir bu olmuşdu. Yalnız aradan iki dəqiqə keçəndən sonra həqiqətə daha çox uyğun görünən variantı tapa bilmişdi. Hətta indi, ağlı və düşüncəsi ona aldığı sifarişin, çox ehtimal ki, intihar tələbi olduğunu inadla diqtə eləyəndən sonra da əsassız ümidlərə qapılaraq hec vəchlə gümanının doğruluğuna inanmaq istəmirdi. Mənasız nikbinlik onu hələ də tərk etməmişdi. Ürəyi şiddətlə döyünürdü. Nitqyazara rəqəmləri mızıldadığı bu anlarda səsinin titrəməsini çox böyük çətinliklə gizlədə bilirdi. Yüklə 7,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|