62
бахмайараг, кичик эялин danışanda аьзындан од-алов
пцскцрцрдц. Евдякилярин щамысыны аъылайырды, кимсяyə хош üz
göstərмирди. Яри дяфялярля ону бу щярякятляриня эюря данламыш,
мязяммят етмишди. Амма дейясян, Айнур дцзяляня heç
охшамырды. Артыг Анар да Айнурун yersiz mübahisələrindən,
dedi-qodusundan, haqsız sözlərindən тянэя эялмишди. Анар
сящярдян ахшама кими ишляйирди, йахшы да пул газанырды,
dоланышыглары да пис дейилди. Айнур пал-палтар, qır-qızıl щявяскары
иди. Евдар гадын олмасына бахмайараг, ялляри, бойун-боьазы
щамысы гызыл иди. Эцн ярзиндя ики дяфя палтарыны дяйиширди. Бунунла
о, qaynı arvadı Rənaya sanki йанмышлыг верирди. Amma bуна
бахмайараг, Айнур еля щей яринин аз мааш алmasындан, ona
yaxşı baxmamasından эилейлянир, Allahına naşükürlük edirdi.
Анар ися щялялик Айнурун “чалдыьы щава иля ойнаmaq”
məcburiyyətində qalmışdı.
Рауф ися алдыьы ямяк щаггыны ушагларына, евя вя анасына
хяръляйирди. Чцнки евин бцтцн аьырлыьы онун цстцндя иди. О,
истямирди ки, евдя nədənsə inciklik, söz-söhbət yaransın. Еля
Ряна да, Gülüsüm хала да belə şeyləri heç sevməzди. Амма
Айнур щяр эцн бир бящаня тапыб, щяйятдя сясинин тонуну
галдырыr, гоншулара ешитдирмяк истяйирди ки, эуйа ону bu həyətdə
yola vermirlər, инъидирляр. Щаггы дейясян, Gülüsüm хала бир
нечя дяфя бунун цстцндя Айнуру яркйана, гызы кими
мязяммят дя етмишди. Айнур isə Gülüsüm халанын
нясищятамиз сюзлярини бир гулаьындан алыб, о бири гулаьындан
бурахмышды. Яркюйцн эялин щеч ъцр ипя-сапа йатмаг истямирди.
Онун Анардан истядикляри шейляри щеч милйончунун гызлары беля
истямирди. Belə olan halda Анарын йеэаня чаряси qalmışdı:
Айнуру бошамаг. Анъаг анасы бу фикри оьлундан ешидяндя,
юзцня ял гатды:”Оьул, щеч ня данышдыьыны билирсянми?! Бизи ел
ичиндя рцсвайmı етмяк истяйирсян? Беля щярякят бизим нясля
йарашмаз. Сябрин олсун, гадынды да данышыб-данышыб, йорулаъаг.
Аталар дейиб ки, щирсли башда аьыл олмаз. Исти оъаьына öz
ялинля
су тюкüb söndürmə, бала. Gəl, sən bир аз сябр еt. Çox keçməz
63
ki,
Айнурун аьлы башына эяляр. Ъаван эялиндир, bərkə-boşa, исти-
сойуьа дцшмяйиб щяля. Gялинимля бир дя данышарам.”
Анар бу дяфя дя анасынын сюзцндян чыхмады, arvadının
“kaprizlərinə” dözmək zorunda qaldı.
Bütün öyüd
-
nəsihətlərə baxmayaraq, Айнур yenə də яри евя
эяляндя, гайны арвадынын архасынъа o ki var гейбят еdирди. Анар
da бундан ясябiляшirdi. Чцнки о, Rənanın хятрини чох истяйирди.
Anar bu günə qədər Рянаnın биръя дяфя дя олсun ня йерсиз
данышыьыны, nə də йерсиз щярякятини эюрмəmişди. Rəna ailədə
hamının hörmətini saxlayır, hamıyla səmimi və
mehriban rəftar
edirdi. O, ərinin bir sözünü heç zaman iki etməzdi. Она эюря
дя Анар ону özünə доьмаъа баъысы санырды. Еля Айнуру да
йандыран Анарын Рянайа бу ъцр сямими вя исти мцнасибят
бяслямяси və onun tərəfini saxlaması
иди. Бу гысганълыг дейил,
ясл пахыллыг иди. Чцнки hər iki evdə Рянанын xətir-щюрмяти böyük
иди. Bu səbəbdən də Айнур фцрсят дцшян кими, Рянаны ийняли
сюзляриля санъмаqdan zövq alırdı.
Айнур дяфялярля Рянанын эейиминя ришхянд етмишди. Ряна
ися бцтцн бунлары ешитмямязлийя вурмушду. Rəna ağıllı və yol-
yolağı bilən gəlin olduğundan bircə dəfə də olsun, Raufa
“mənə filan şey al” deməmişdi. Rəna fikirləşirdi ki, onunçün
pal-paltar o qədər də önəmli deyil. Onun üçün önəmli olan ailə
daxilində səmimiyyət və mehribançılıqdı. Gülüsüm xala da
gəlininin bu xasiyyətinə görə Rənaya daha çox güvənir, ona
hörmət edir
,
ana nəvazişi göstərirdi. O, Aynurun içindəki
paxıllıq hisslərinin, xudpəsəndliyin, şöhrətpərəstliyin olmasını,
onlara qarşı doğru-dürüst olmadığını, ara qarışdırmağını, söz
gəzdirməyini çox gözəl bilirdi. Amma Gülüsüm xala bunu bircə
dəfə də olsun Aynurun üzünə vurmamışdı, oğluna görə
susmuşdu. Aynur isə çalışırdı ki, hər gün heç nədən evdə
dava-dalaş salsın. Gülüsüm xala isə hələ ki
Aynura qarşı
səbr və dözüm nümayiş etdirirdi.
Son zamanlar Raufun işi getmirdi, dolanışıq günü-gündən
çətinləşirdi.
64
Bir gün Rauf evə çox fikirli və qəmgin halda
gəldi. Anası
bunu dərhal sezdi və süfrə başında Raufdan bunun səbəbini
soruşdu:
- Oğlum, bu gün gözümə nədənsə yaxşı görünmürsən? İşdə
bir şeymi olub?
- Ana, daha nəyini gizlədim, iş yerimdə ixtisara düşdüm. İndi
gərək özümə başqa bir iş axtarıb, tapım.
Raufdan bu sözü eşidən hər kəs
məyus oldu. “İndi biz necə
dolanacağıq, İlahi?” deyə ən çox da Rəna narahat olmağa
başladı. Amma həmin anda
Gülüsüm xala onlara fikir
çəkməməyi, sıxılmamağa, Allahın qüdrətinə, mərhəmətinə
sığınmağı məsləhət gördü...
Ailədəki söz-söhbətlər Rənanın ücüncü oğlan övladı
dünyaya gələndən sonra daha da artdı. Aynur açıq-aydın
övladı olmadığına görə, Allah-təalaya qarşı küfr söyləməyə
başladı:
- Allah-təala övad qədri bilməyənlərə övladı övlad dalınca
verir, ancaq heç olmazs
a
bircə dənə
övlad həsrətində olanlara
isə qəm, kədər qismət edir. Allahım, niyə taleyimi puç, bəxtimi
qara yazmısan? Mən sənə nə etmişəm ki, mənə övlad
vermirsən? İlahi, Sənin ədalətli və mərhəmətli olduğuna
inanmıram!!!
- Qızım, sən nə danışırsan? Niyə küfr edirsən? Niyə səni
Yaradana qarşı
bu cür
asi olursan?!
Bəs, bilmirsən ki, Tanrı
küfr danışan bəndələrini sevməz, onları bağışlamaz?! Aynur,
qızım, küfr etmək Allahın əmrindən çıxmaq, ona qarşı olmaq
deməkdir. Allah-təala belə insanlara xeyir və yaxşılıq nəsib
etməz. Qızım, sən Rəbbinin lütf və mərhəmətinə sığın, onun
sənə bəxş etdiyi nemətlərinə şükr et, əllərini açıb Ona dualar
et
! Ona nankorluq etmə! O, bəndələrini həmişə sınağa çəkər.
O, kimsəyə möhtac deyil. Bizlər isə hər zaman Onun
kərəminə, nicatına, şəfahətinə, lütfünə və mərhəmətinə
möhtacıq. Sən Allahın işinə əl atma! Allah -təala özü bilən
məsləhətdir! Dediyin sözlərə görə dərhal tövbə et, qızım! Allah
Dostları ilə paylaş: |