Çarlz bukovskġ
Yüklə 2,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
94 – Aman Allahım, deməli, sənin iĢlərin əladır, – mən dedim.
– Hə, ancaq... – Ancaq nə? – Ancaq mənim bir adama ehtiyacım var. Özü də yaxĢı bir adama. – Elə isə öz telefon nömrəni mənə ver ki, baxım görüm sənin üçün belə bir adam tapa bilirəm, ya yox. – YaxĢı. Di Di bir kağız parçasına telefon nömrəsini yazdı və mən onu öz portmanemə qoydum. Sonra Lidiya ilə mən ondan aralandıq, mənim köhnə “Foksvagen”imə tərəf getdik və maĢına oturduq. – Sən ona zəng edəcəksənmi? – Lidiya məndən soruĢdu. – Sən bu nömrəyə zəng edəcəksən? Mən maĢının mühərrikini iĢə saldım və Hollivud Bulvara çıxdım. – Sən bu nömrəyə zəng edəcəksən, – Lidiya dedi. – Mən bilirəm ki, sən o nömrəyə zəng edəcəksən! – Bəsdi boĢ-boĢ çərənləyib baĢımı ağrıtdın! – dedim. www.vivo-book.com
95 Belə görünürdü ki, bizi qabaqda daha bir pis gecə gözləyirdi. 14 Yenə dalaĢmıĢdıq. Bir müddət sonra mən öz evimə qayıtmıĢdım, amma evdə tək-tənha oturub içmək arzum yox idi. Həmin gecə löhrəm yeriĢli atların yarıĢı vardı. Özümlə bir ĢüĢə skoç götürüb yarıĢlara baxmağa getdim. Oraya vaxtından bir qədər tez çatdığımdan oturub düĢünməyə, fikirlərimi səhmana salmağa vaxtım oldu. Birinci yarıĢ baĢa çatanda, nə qədər təəccüblü də olsa, mənim ĢüĢəm yarıdan keçmiĢdi. Ġçkini isti qəhvə ilə qarıĢdırdığımdan, o yağ kimi gedirdi. Mən ilk dörd yarıĢın üçündə qalib gəldim. Bir qədər sonra ekzaktanı (bir yarıĢda həm qalibə, həm də ikinci gələnə pul qoymaq) da qazandım və 5-ci yarıĢın sonunda təxminən $200 dollar qabağa düĢmüĢdüm. Bara getdim və oradakı totalizator lövhəsindən oynamağa davam etdim. Həmin gecə onlara mənə “yaxĢı lövhə” deyə biləcəyim Ģeyi www.vivo-book.com
96 vermiĢdilər. Lidiya bütün bu nağd pulları necə çəkib apardığımı görsəydi, altını batırardı. Lidiya mənim cıdırda pul udmağımı heç cür həzm edə bilmirdi, xüsusilə də özü uduzanda. Mən içməyə və yarıĢa pul qoymağa davam edirdim. 9- cu yarıĢ baĢa çatanda, həm $950 dollar udmuĢdum, həm də lül-qəmbər olmuĢdum. Mən portmanetimi yan ciblərimin birinə qoyub ləngər vura-vura maĢınıma tərəf getdim. MaĢına oturdum və uduzanların maĢın duracağından çıxmaqlarına tamaĢa etməyə baĢladım. Duracaqdakı maĢın axını seyrələnə qədər gözlədim. Nəhayət, mühərriki iĢə saldım. Cıdırın düz yaxınlığında bir supermarket vardı. Duracağın o biri baĢında iĢığı yanan bir telefon budkası gördüm, ona yaxınlaĢıb maĢından düĢdüm. Telefon köĢkünə girdim və Lidiyaya zəng vurdum. – Qualq as, – mən dedim, – qulaq as, qancıq. Mən at yarıĢına baxmaq üçün cıdıra getdim və $950 dollar pul uddum. Mən qalibəm! Mən həmiĢə qalib olacam! Sən mənə layiq deyilsən, qancıq! Sən mənimlə oyun oynayırdın! Hə, indi bu oyunlar da bitdi! Daha bəsdir! Cana doydum! Daha www.vivo-book.com
97 nə sən, nə də sənin lənətə gəlmiĢ axmaq oyunların mənə lazımsınız! Nə dediyimi anladınmı? Verdiyim ismarıĢı aldınmı? Yoxsa sənin baĢın topuqlarından da qalındır? – Henk…
– Nədi? – Bu Lidiya deyil. Bu Bonnidir. Lidiya evdə olmadığından uĢaqlarla mən oturmuĢam. Bu gecə o gəzməyə gedib.
Mən dəstəyi asdım və maĢınıma tərəf addımladım. 15 Səhər tezdən Lidiya mənə zəng etdi. – Hər dəfə sən içib əyyaĢlıq edəndə, – o dedi, – mən rəqs etməyə gedəcəyəm. Keçən gecə “Qırmızı Çətir”ə getmiĢdim və kiĢiləri rəqsə dəvət edirdim. Qadınların buna haqqı var. – Sən fahiĢəsən. – Hə? Əgər fahiĢədən daha pis bir Ģey varsa, o da darıxmaqdır.
www.vivo-book.com
98 – Əgər darıxmaqdan daha pis bir Ģey barsa, o da darıxdırıcı fahiĢədir. – Əgər sənə mənim amım lazım deyilsə, – o dedi, – onu kimsə baĢqasına verərəm. – Bu sənin ixtiyarında olan bir Ģeydir. – Rəqsdən sonra mən Marvini görməyə getdim. Mən onun rəfiqəsinin ünvanını almaq və onunla görüĢmək istəyirdim. Fransina ilə. Yadındadırsa, bir gecə sən özün də onun rəfiqəsini görməyə getmiĢdin, – Lidiya dedi. – Bura bax, mən o qızı heç vaxt qayırmamıĢam. Qonaqlıqdan sonra evə getmək üçün mən, sadəcə, çox sərxoĢ idim. Biz heç öpüĢmədik də. O mənə divanında yatmağa icazə verdi və səhər tezdən mən öz evimə qayıtdım. – Bunun mənimçün heç bir fərqi yoxdur. Amma Marvinin evinə çatanda, Fransinanın ünvanını almaq fikrindən daĢındım. Marvinin valideynləri varlı adamlardılar. Onun evi düz sahilin qarĢısındaydı. Marvin Ģeirlər yazırdı. Özü də bir çoxlarından yaxĢı yazırdı. Marvindən xoĢum gəlirdi.
www.vivo-book.com
99 – Hə, ümid edirəm ki, vaxtını xoĢ keçirmisən, – mən dedim və dəstəyi asdım. Dəstəyi asmağımla telefonun yenə zəng çalması bir oldu. Bu dəfə zəng vuran Marvin idi. – Ey, tap görüm dünən gecədən bir xeyli keçmiĢ bizə gələn kim idi? Lidiya. O mənim pəncərəmi döydü, mən də onu içəri buraxdım. O mənim Ģeyimi durğuzdu. – YaxĢı, Marvin. Mən hər Ģeyi baĢa düĢürəm. Səni də günahlandırmıram. – Sən mənə qəzəblənmirsən? – Sənə yox. – Onda sağ ol... Mən kəllə heykəlini götürüb maĢınıma qoydum. MaĢını düz Lidiyanın evinin qabağında saxladım və kəlləni onun qapısının qabağına qoydum. Heç qapının zəngini də basmadım. Elə ordan uzaqlaĢmaq istəyirdim ki, qapıdan Lidiya çıxdı. – Sən niyə belə haramzadasan axı? – Lidiya dedi. Mən geri çevrildim.
Yüklə 2,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|