www.vivo-book.com
573
dayanıb mənim gəliĢimi gözləyirdi. MaĢından düĢdüm və
hər iki qapının bağlı olub-olmadığını yoxladım, çünki
sığortamın müddəti bitmiĢdi.
Qapıya yaxınlaĢıb Debranın zəngini basdım. O, qapını
açdı və deyəsən, məni görməyinə Ģad olmuĢdu. Bu normal
idi, amma məhz belə Ģeylər bir yazıçıya öz iĢlərini
bitirməsinə mane olur.
92
Həftənin qalan günləri elə də çox iĢim olmadı. “Ouktri”
yarıĢları davam edirdi. Ġki-üç dəfə at yarıĢlarına getsəm də,
bir Ģey uda bilmədim. Elə baĢa-baĢ çıxdım. Seks jurnalı
üçün ədəbsiz bir hekayə, 10, ya da 12 Ģeir yazdım. Demək
olar ki, hər gün masturbasiya ilə məĢğul olurdum və hər
axĢam Sara ilə Debraya zəng edirdim. Bir gecə Kessiya zəng
vurdum və telefona bir kiĢi cavab verdi. Əlvida, Kessi.
HəmiĢə kiminləsə ayrılmağın çətin olduğu haqqında
düĢünmüĢəm. Amma yenə də bir qadınla ayrılandan sonra
baĢqa birisi ilə tanıĢ olurdun. Qadınları həqiqətən tanımaq
www.vivo-book.com
574
üçün onların dadına baxmalı, içlərinə girməliydim. Mən
beynimdə bir kiĢi obrazı yarada bilərdim. Çünki özüm də
kiĢi idim, amma qadınlara yaxĢı bələd olmadan onların bədii
obrazını yaratmaq demək olar ki, mümkün deyildi. Ona görə
də, onları, bacardığım qədər yaxĢı tədqiq edir və onların
içində insan varlıqlarını aĢkar edirdim. Bir epizod baĢa
çatana qədər yazıçılıq unudulurdu. Amma bəzən bu epizod
yazının özündən daha böyük olurdu. Mətn, sadəcə, nəyinsə
qalığına çevrilirdi. Bir kiĢinin real hisslər keçirməsi üçün
əslində ona qadın lazım deyildi. Amma bununla belə, bir
neçə qadını dərindən tanıması ona heç də ziyan etməzdi.
Məhəbbət macərasında iĢlər düz getməyəndə, o həqiqətən
yalqız qalmağın və ağlını itirməyin nə demək olduğunu baĢa
düĢəcək. Bu isə ona, nəhayət özünün sonuna çatanda, hansı
aqibətlə üzləĢməli olacağını anlamaqda yardımçı olacaq.
Mən bir çox Ģeylərə qarĢı həssasam: çarpayının
altındakı qadın ayaqqabısı; komodun üstündə unudulmuĢ saç
sancağı; onların necə nazlanaraq: “Mən iĢəməyə gedirəm...”
– deməsi; saç lentləri; günorta saat 1:30 –da onlarla bulvarda
gəziĢmək, sadəcə iki insanın qoĢa addımlaması; uzun
www.vivo-book.com
575
küçələrdə içmək, siqaret çəkmək və söhbət eləmək;
mübahisələr; intihar haqqında düĢünmək; birlikdə yemək
yeyərkən özünü əla hiss etmək; zarafatlar, səbəb olmadan
gülmək; havada möcüzələr uçuĢduğunu hiss etmək;
dayanacaqdakı maĢında birlikdə oturmaq; gecə saat 3-də
keçmiĢ sevgililərinlə onu müqayisə etmək; sənə
xoruldayırsan deyilməsi, onun xorultusunu eĢitmək; analar,
qızlar, oğullar, piĢiklər, itlər; bəzən ölüm, bəzənsə boĢanma,
amma hər zaman davam etmək, sonuna qədər getmək;
buterbrod verilən yeməkxanada yalqız oturub qəzet oxumaq
və sənin qadınının intellekt səviyyəsi 95 olan bir diĢ
həkiminə
ərə getməsinə görə ürəyinin bulanması;
ippodromlar, parklar, parklarda pikniklər; hətta həbsxanalar;
onun maraqsız dostları, sənin maraqsız dostların; sənin
içməyin, onun rəqs etməsi; sənin mazaqlaĢman, onun
mazaqlaĢması; onun həbləri, sənin baĢqası ilə kənarda
sikiĢmən və onun da eyni Ģey etməsi; birlikdə yatmaq...
Burda heç bir mühakiməyə yer yoxdur. Amma bununla
belə, zərurət qarĢısında seçim etməli olursan. Xeyir və
Ģərdən kənarda olmaq, əlbəttə ki, nəzəriyyədə mümkündür.
www.vivo-book.com
576
Lakin yaĢamına davam eləməyin üçün seçim etməli olursan:
bəziləri baĢqaları ilə müqayisədə daha mərhəmətli olurlar.
Bəzilərinin, sadəcə səninlə bağlı maraqları olur və bəzən
görünüĢcə gözəl, daxilən isə soyuq olmaq zərurətə çevrilir.
Bütün bunlar həyatın qanlı və iyrənc zərbələri səbəbindən
baĢ verir. Lap elə qanlı və iyrənc filmlərdəki kimi. Daha
mərhəmətli olanlar daha yaxĢı sikiĢirlər, həqiqi sözümdü, və
bir müddət birlikdə olandan sonra onlar sənin gözündə daha
da gözəlləĢirlər, çünki onlar həqiqətən gözəldirlər. Mən Sara
haqqında düĢündüm, bax onda nəsə belə bir Ģey var, əlbəttə,
əgər bu lənətə gəlmiĢ STOP niĢanını əlində tutan Drayer
Baba olmasaydı.
Sonra Saranın ad günü gəldi: 11 Noyabr, Veteranlar
Günü. Biz iki dəfə də görüĢmüĢdük – bir dəfə mənim
evimdə, bir dəfə də onun evində. Aramızda əyləncə və ümid
havası dolaĢırdı. O qəribə qadın olsa da, baĢqalarından
fərqlənirdi. Özü də çox yaradıcı idi; aramızda xoĢbəxtlik
hökm sürürdü... əgər yataqdakı vəziyyəti nəzərə almasaq... o
yanırdı... lakin Drayer Baba bizi bir-birimizdən aralı tuturdu.
Mən bu döyüĢü Allah qarĢısında uduzmaqda idim.
www.vivo-book.com
577
– SikiĢmək əsas məsələ deyil, – o mənə deyirdi.
Hollivud Bulvarı ilə Fontan Evenyunun kəsiĢməsində
yerləĢən “Bessi Xalagildə” adlı ekzotik ərzaq dükanına
getdim. Oradakı satıcılar ürəkbulandıran məxluqlardılar –
yüksək intellektləri yüksək snobizmə çevrilmiĢ cavan
qaradərili oğlanlar və cavan ağdərili oğlanlar. Onlar
üzlərində təkəbbürlü bir ifadə ilə dükanın içində ora-bura
gəziĢir, müĢtərilərə məhəl qoymur, onları təhqir edirdilər.
Orada iĢləyən qadınlar tosqun və yuxulu görünürdülər.
Əyinlərinə enli koftalar geyinmiĢ, baĢlarını aĢağı
dikmiĢdilər. Elə bil bir növ yuxulu utancaqlıq içindəydilər.
Alıcılar isə özlərini boz hamam kisəsi kimi aparır, bu
təhqirlərə dözür və sonra daha çox təhqir üçün bir də geri
qayıdırdılar. Satıcı oğlanlar mənə iliĢmədilər. Ona görə də
onların daha bir gün yaĢamasına icazə verildi...
Mən Saranın ad gününə bir hədiyyə aldım. Hədiyyə,
əsas etibarilə arı cekresiyasından ibarət idi – kollektiv
pətəklərindən iynə vasitəsilə sorularaq çıxarılmıĢ bir çox arı
beyni. Əlimdə toxunma səbət vardı, səbətin içində isə arı
cekresiyası ilə yanaĢı yemək üçün çubuqlar, dəniz duzu, iki
Dostları ilə paylaş: |