227
MƏHƏBBƏT DƏRSİ
Uidon Skottun yaxınlaşdığını görən Ağ Diş tüklərini
qabardıb mırıldadı. Bununla demək istəyirdi ki, cəzaya
dözməyəcək. Skottun dişlənmiş əli bintlə bağlanmışdı və o
hadisədən bir neçə gün keçmişdi. Ağ Diş yadında
saxlamışdı ki, allahlar bəzən cəzanı təxirə salırlar, indi o
öz əməlinə görə cəzalanacağını gözləyirdi. Başqa cür ola
da bilməzdi. O, naşükürlük edərək müqəddəs sayılan
Allahın üzünə qayıtmışdı, toxunulmaz Allahı, özü də ağ
dərili Allahı dişləmişdi. Allahlarla uzun müddət
münasibəti, oturub-durmasından qazandığı təcrübəyə
əsasən bilirdi ki, onu ən ağır cəza tədbiri gözləyir.
Allah onun lap qabağında oturdu. Bu o qədər də
təhlükəli deyildi. Adətən cəza verəndə allahlar ayaq üstə
olurlar. Bundan başqa, bu Allahın əlində nə dəyənək, nə
qamçı, nə də silah vardı. Ağ Diş özü azadlığa buraxılmışdı.
Ona nə zəncir, nə dəyənəkli qayış bağlanmışdı. Allah
ayağa durana qədər Ağ Diş götürülüb qaça bilərdi. İndi isə
gözləmək lazım idi. Görək axırı nə olacaq...
Allah tamamilə sakit-sakit oturmuşdu. Heç ayağa
durmağa cəhd də göstərmirdi. Ağ Dişin qəzəbli mırıltısı
yavaş-yavaş zingiltiylə əvəz olundu və sonra zingilti də
kəsildi. Elə bu vaxt Allah danışmağa başladı. Ağ Dişin
peysərindəki tüklər dimdik qalxdı, mırıldandı. Lakin Allah
downloaded from KitabYurdu.org
228
yenə sakit-sakit danışmağa başladı. Heç bir qəfil hərəkət
etmədən canavar balasını dilə tutmağa başladı.
Ağ Diş də onun səsinin ahənginə uyğun olaraq
mırıldanmağa başladı, sözlərlə mırıltı arasında qəribə bir
ritm yarandı. Lakin insanın səsi kəsilmək bilmirdi. Hələ
heç kəs Ağ Dişlə bu adam kimi danışmamışdı. Yumşaq,
sakitləşdirici səsdə bir zəriflik vardı və bu zəriflik Ağ Dişin
içində nəsə ilıq bir şey oyadırdı. O, instinktinin əleyhinə
çıxaraq qeyri- ixtiyari öz yeni Allahına inam duymağa
başlamışdı. Ağ Dişin içində öz təhlükəsiz həyatına inam
hissi baş qaldırmışdı - insanlarla qarşılıqlı münasibətdə
olduğu müddətdə bu inamı heç vaxt hiss etməmişdi.
Allah çox danışdı, sonra durub getdi. O, komanın qapısı
ağzında dayananda Ağ Diş şübhəli nəzərlərlə ona baxdı.
Onun əlində nə dəyənək, nə silah, nə də qamçı vardı.
Sağlam əlini arxasında gizlətməmişdi. O, gəlib yenə Ağ
Dişin bir-iki addımlığında oturdu və ona ət uzatdı.
Qulaqlarını şəkləyən Ağ Diş şübhəylə ət tikəsinə baxdı,
eyni zamanda gözlərini allahdan da çəkməli - hər dəqiqə
təhlükə gözləyən sərvaxtlığını itirmədi. Amma cəza tədbiri
hələ də təxirə salınırdı. Allah hələlik yalnız ona ət, yemək
verirdi. Ət də ki, qətiyyən qorxulu deyildi. Ağ Diş isə hələ
də şübhə edir, ona uzadılmış ət tikəsini götürmürdü.
Skottun əli isə lap onun bumunun yanındaydı. Allahlar
downloaded from KitabYurdu.org
229
müdrik olurlar. Kim bilir, ilk baxışdan xətərsiz görünən bu
bir tikə ət parçasında hansı məkr gizlənmişdir? Öz
təcrübəsindən Ağ Diş yaxşı bilirdi ki, (bu, əsasən
qadınlarla bağlıydı) ət və cəza tamamilə ayrı-ayrı şey-
lərdir və onlar hardasa bir-biıiylə gizlinco əlaqəlidirlər. Bu
əlaqə yaxşı şey vəd etmirdi.
Nəhayət, Allah əti düz Ağ Dişin ayaqlarının altına,
qarın üstünə tulladı. Canavar balası gözlərini Allahdan
çəkmədən əti iylədi. Heç bir hadisə baş vermədi. Ağ Diş
əti götürüb yedi. Allah daha bir ət parçası uzatdı. Bu dəfə
də canavar balası onun əlindən əti almadı, Allah yenə qarın
üstünə tulladı. Beləcə bu əməliyyat bir neçə dəfə təkrar
olundu. Axır ki, bir dəfə Allah əti qarın üstünə atmaqdan
imtina etdi və əlində saxlayıb inadla Ağ Dişə təklif etdi.
Ət dadiıydı. Ağ Diş isə acından ölürdü. O, yavaş-yavaş,
ehtiyatla insanın lap yanına gəldi və əti onun əlindən aldı.
Ağ Diş Skottan gözünü çəkmirdi, boynunu uzadıb sinəsini
qısdı, peysərindəki tüklər qabardı, boğazından mırıltı
səsləri çıxdı, elə bil insandan çəkinirdi və bununla demək
istəyirdi ki, zarafat etmək yersizdir. Ağ Diş əti yedi və ona
heç nə olmadı. Beləliklə tədricən o, bütün ət parçasını yedi.
Deməli, cəza təxirə salınmışdı.
Ağ Diş üz-gözünü yalayıb duraraq bundan sonra nə baş
verəcəyini gözlədi. Allah danışırdı. Onun səsində
downloaded from KitabYurdu.org
230
mərhəmət, nəvaziş vardı. Ağ Diş isə bu hisslərdən uzaq idi.
Bu hisslər ona qəribə görünürdü. İnsan nəvazişi onun
bütün
vücudunu
görünməz,
bilinməz
duyğularla
çulğaınışdı. O, qəribə bir rahatlıq hiss edirdi. Varlığında,
bütün daxilində nəsə bir ehtiyac, tələbat ödənirdi, nəsə,
hansı bir boşluqsa dolurdu. Sonra yenə onda instinkt
oyandı, ötən günlərin təcrübəsi ona yenə təhlükədən
qorunmağı yada saldı. Allahlar kələkbazdı; öz
məqsədlərinə çatmaq üçün hansı yolu seçəcəklərini
qabaqcadan bilmək, tapmaq çətindir.
Bu belədir! Məkrli əl onun başının üstünə uzanır.
Amma Allah yenə danışır. Onun səsində yumşaqlıq var,
nəvaziş var. Əldə gizlənən təhlükəyə baxmayaraq səs inam
oyadır. Səsin bütün zərifliyinə baxmayaraq, əl qorxu,
təhlükə vəd edir. Bir-birinə zidd duyğular, hisslər Ağ Dişin
içində oyanmışdı və mübarizə aparırdılar. Elə bil bu saat
düşmən qüvvələri onu parça-parça edib öldürməyə hazırdı.
Ancaq öldürə bilməyəcəkdilər. Çünki Ağ Diş onların
qarşısını almaq üçün ağlasığmaz güc sərf edəcəkdi.
Ağ Diş özüylə barışdı: o mırıldayıb qulaqlarını şəklədi,
amma Skottu dişləmədi, ondan qaçmadı. Əl aşağı endi. Əl
ilə Ağ Dişin başı arasında məsafə lap qısalmışdı. Budur,
axır ki, Allahın əli onun dimdik qalxmış tüklərinə toxundu.
Ağ Diş yerə qısıldı. Əl də onun dalınca, daha möhkəm
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |