Cek london ağDİŞ
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
6 çayın sahilində düşərgə saldılar. Kirşədəki tabutu götürüb ondan oturacaq və stol kimi istifadə etdilər. Tonqalm başına yığışan itlər hərdən mırıldanır, hürür, lakin qaranlığa cummaq meyli göstərmirdilər. - Henri, deyəsən, itlərin oddan xoşları gəlir, - Bili dilləndi. Buz parçalan ilə dolu qəhvədanı ocağın üstündən asmağa əyilmiş Henri başını tərpətdi. Sonra tabutun üstündə oturub yeməyə başladı. Dedi: - Canlarından qorxurlar, görmürsən? Bilirlər ki, burada onları yedizdirəcəklər, amma orada özləri kiminsə girinə keçə bilərlər. İti aldatmaq çətindir. Bili başını yellədi: - Bəlkə də... bilmək olmaz! Henri maraqla dostunu süzdü: - İtlərin ağlına şübhə etdiyini birinci dəfədi görürəm... Bili paxlanı ağzında çeynəyə-çeynəyə dedi: - Bəs görmədin ki, mən onlara yemək verəndə necə mırıldanırdılar? - Düzdür, həmişəkindən fərqli olaraq bu dəfə çox mırıldanırdılar, - Henri təsdiq etdi. - Henri, neçə itimiz var? - Altı... - Bura bax, elə mən də deyirəm ki, altı dənədir, - deyə downloaded from KitabYurdu.org 7 Bili onun sözünə qüvvət verdi. - Torbadan altı dənə balıq götürmüşdüm, hərəsinə birini atdım. Amma birinə yenə çatmadı... - Yəqin səhv vermisən. Düz saymamısan... - Bizim cəmi altı itimiz var, - Bili laqeyd-laqeyd təkrar etdi. - Mən də altı dənə balıq götürdüm, Təkqulağa balıq çatmayıb. Kisədən bir balıq da götürdüm... - Axı cəmi altı itimiz var, - Henri təkid etdi. - Mən demirəm ki, hamısını itlər yeyib. Hər halda, yeddinci balığı kimsə qamarlayıb... Henri yeməyini saxlayıb tonqaldan o tərəfə boylandı və itləri saydı. - Orda cəmi-cümlətanı altı it var, - dedi. - Yeddincisi qaçdı, mən gördüm, - deyə Bili təmkinlə dilləndi. - İtlər yeddi dənə idi. Henri dostunu mərhəmətlə süzdü: - Kaş həmin yerə tez gedib çataydıq... - Bunu necə başa düşək? - Necə istəyirsən. Elə bil daşıdığımız bu yüklər səni əsəbiləşdirir. Tamam başqalaşmısan. Allah bilir gözünə nələr görünür... Bili ciddiləşdi: - Mən də elə bu haqda düşünürdüm, - dedi. - Həmin it qaçanda, o saat qarm üstündəki ləpirlərinə baxdım. Sonra downloaded from KitabYurdu.org 8 itləri saydım. Bax, görürsən, odur ləpirlər. Baxmaq istəyirsən? Gəl göstərim. Henri heç nə deməyib yeməyinə davam etdi. Soyanın üstündən isti qəhvə içdi, ağzını əlinin dalıyla silib dedi: - Demək, sənin fikrincə... Uzun, həsrətli ulartı onu danışmağa qoymadı. Henri susdu, diqqətlə qulaq asdı, sonra qaranlığa sarı barmağını uzadıb sözünə davam etdi: - Deyirsən qonağın səsi ordan gəlir? Bili başını tərpətdi. - Daha sənə heç sözüm yoxdu. Eşitmədin itlər necə səs çıxartdılar? Ulartı uzun-uzadı eşidildi, lap uzaqdan isə cavab vəngiltisi gəldi. Sükunət xırda cəhənnəm yuvasına dönmüşdü. Hər tərəfdən ulartı səsi gəlirdi. İtlər qorxub tonqala yaxınlaşdılar. Az qala onların tükləri od tutacaqdı. Bili çubuğu tonqala uzadıb qəlyanını yandırdı. - Görürəm, sən lap əldən düşmüsən, - Henri dedi. Billi dalğın- dalğın qəlyanı sümürdü: - Henri, bilirsən, vallah o, bizim hər ikimizdən xoşbəxtdir, - deyə oturduqları tabutu barmağı ilə taqqıldatdı. - Deyirəm, biz öləndə, heç olmasa üstümüzü daşla, çınqılla örtsünlər. Yoxsa cəsədlərimizi itlər dağıdar... downloaded from KitabYurdu.org 9 - Axı bizim kimimiz var? Nə bir qohumumuz var, nə də pulumuz... Eh, çətin bizi belə uzaq yerdə tapıb basdırsınlar. - Henri, mən bir şeyi heç cür başa düşə bilmirəm: axı, bu adama nə düşmüşdü ki, gəlib çıxsın dünyanın axırına - Allahın, Tanrının xəbərsiz olduğu bu yerlərə? Nə var, nə var, qızıl axtarır. Mağıl öz evində lord idi, ya da buna oxşar bir adam; nə yemək, nə də isti paltar dərdi çəkirdi. - Hə, demə day. Yəqin ki, evdə oturub qalsaydı, qocalana qədər yaşayardı, - Henri təsdiq etdi. Dostu ağzını açmaq istədi, amma danışmadı. Əlini hər tərəfdən divar kimi onları bürümüş qaranlığa uzatdı. Zülmət içində heç bir kölgə görmək mümkün deyildi: yalnız gözlər işıldayırdı. Henri səssizcə ikinci, üçüncü cüt gözləri də göstərdi. Yanar gözlərin halqası yavaş-yavaş onların düşərgəsinə sarı gəlirdi, hərdənbir bu işıldayan gözlər yerlərini dəyişir, yenidən görünmək üçün tez-tez itirdilər. İtlər daha çox narahat olmuşdular, birdən qorxub hürkdülər, bir- birlərinə sığınıb lap tonqala yaxınlaşdılar, adamların ayaqlarına tərəf sürünərək dayandılar. Bu basabasda itlərdən biri düz tonqalın üstünə düşdü və ondan dəhşətli zingilti qopdu, ətrafı yanıq tük iyi bürüdü. Göz “halqası” ani olaraq dayandı və bir az geri çəkildi. Amma downloaded from KitabYurdu.org 10 itlər sakitləşən kimi işıldayan gözlər əvvəlki yerlərində göründülər. - Bədbəxtlikdən, patronumuz da azdı, Henri! Qəlyanını çəkib qurtarandan sonra Bili dostuna yatacaq hazırladı - yeməkdən qabaq qarın üstünə döşədiyi küknar ağaclarının üstünə adyal saldı. Henri ufuldadı, mokasin ayaqqabılarının ipini aça-aça soruşdu: - Neçə patronun qalıb? - Üç, - Bili dedi. - Amma gərək üç yüz olaydı. Ax, mən onlara göstərərdim! Acıqla yumruğunu düyümləyib işıldayan gözlərə tərəf yellətdi, sonra öz mokasinlərini ocağın böyründə sahmaniadı. - Bu şaxtalar nə vaxt qurtaracaq? - Bili soruşdu. - İkinci həftədir ki, əlli dərəcədir. Eh, axı mənim nə ölümüm vardı burda, Henri? - Mən belə səyahətə nifrət edirəm, lap zəhləmi töküb. Vallah, bu mənim xörəyim deyildi. Bircə çıxıb getsəydik, canımız qurtarardı. İndi Mək-Qerri fortunun isti sobası yanında əyləşib nə kart vurardım səninlə!.. Canım üçün, buna hər şeyimi verərdim... Henri nəsə mızıldadı və yerini rahladı. O, artıq mürgüləyirdi, birdən dostunun səsinə ayıldı. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|