otel xidmətçisinin zənginə ayılasan,
“bir şey lazım olsa, çağıraram”- deyəsən,
yanında uşaq kimi uyuyan
çılpaq fahişənin
qançır olmuş bəmbəyaz bədəninə sarılasan,
qadın bədənindəki hərarəti duyduqca
unudasan hər şeyi...
gecədən ağzı açıq qalmış,
şərab şüşəsindəki,
azacıq şərabla susuzluğunu söndürəsən
və tüpürüb hər şeyə
kəsəsən damarlarını
sevmədiyin qadının yanında
intihar edəsən...
ölümün yandırmayacaq heç kəsi,
qorxusundan ağlayan fahişənin çığırtısı
eşitdiyin son qadın səsi,
gözlərini qapayan əlləri
son qadın təması...
beləcə dodağında iztirablı təbəssüm
güləsən
və adi bir insan kimi,
çox adi bir iztirabla
öləsən...
54
sevgi şeirinin son versiyası
j. üçün
bir nağıl danışımmı sənə?
qorxulu sevgi nağılı
bütün sevgi nağılları
“happy end”lə bitmir ki..
bəzən sevilənlər qarşılıq verir
həmişə atıb getmir ki...
bir dəfə olduğun evdə
nə qədər xatirən var
bilirsənmi?
siqaret tüstüsü hopmuş divarlar
gözümə dolan gözlərin
və dəfn olunmuş arzular...
bu sənə aşiq olmaq idi, xəbərsiz
xatirələrini zorla saxlamqdı otağımda
gözlərini həkk etməkdi divarlara
qoxunu bürünməkdi yatağımda...
xəbərsiz saçlarına toxunmaqdı
gizlincə rəsmlərinə baxmaqdı
mənə aid olmayan bədinin
hamarlıını xatırlamaqdı
səbəbsiz ağlamaqdı sevmək
yastığı üzünə sıxmaqdı bərk-bərk
55
günahkarlıq duyğusudu
yuxusuz qalmaqdı gecələr
sonra şərabdan təsəlli ummaqdı
siqaret sümürməkdi sabaha qədər...
xam xəyallar qurmaqdı səni sevmək
(bilirsən, bəzən çox asandı çıxıb getmək)
bəs əclaflıq nədir bilirsənmi?
səni sevməyən qadına vurulmaqd.ı
mənim olmayacağını bilə-bilə
bədəninə sarılmaqdı.
bədənin göyərmiş yerlərinə baxıb
utanmaqdı
əzabla qıvrılmaqdı..
iyrənc hislərlə oyaq qalmaqdı sabah qədər
və unutma
gedənlərin yerini doldurmaq üçün
mütləq
tapılır bir nəfər.
gəl sənə bir nağıl danışım
qorxulu sevgi nağılı...
dinləsən nə faydası, unutsan nə xeyiri?
bəzi kəlimələri dəyişsək
ayrılıq şeirinə dönür
sənə yazılan ilk sevgi şeiri...
56
indi sən olmalıydın yanımda...
indi sən olmalıydın yanımda
kadıköydə, modada
qağayılara simit atmalıydıq
susmalıydıq sahildə
və bir də
başını çiynimə qoymalıydın
bir udum hava çəkməliydin ciyərlərinə
yosun qoxulu qayalıqlarda.
sənə yenidən aşiq olmalıydım
kadıköydə, modada...
indi sən olmalıydın yanımda
məni qısqanmalıydın
“dünyanın ən gözəl qızına – istanbula...”
gülməliydin dağınıq saçlarıma
sarılmalıydın boynuma...
külək oxşamalıydı saçlarını
görməliydin bu şəhərin
dənizə düşən işıqlarını...
indi sən olmalıydın yanımda...
taksimdə - bir gecə barında
pivələrimizi yarıya qədər içib,
bir siqaret yandırlmalıydıq...
əllərin çiynimə qonmalıydı
qəfildən
saçların küləklə sovrulmalıydı
bu qoca şəhərdə
bu qədər kimsəsiz olmamalıydım...
57
indi sən olmalıydın yanımda
çılğınlıq etməliydim
dəlilər kimi...
istanbulun ən tənha yerində
ən çılğın aşiqlər kimi
divara söykənib öpüşməliydik
sonra əl-ələ tutub qaçmalıydıq otelə
gecəni sabaha qədər içməliydik
istanbul gecələrini...
indi sən olmalıydın yanımda
yormalıydıq min illik İstanbul küçələrini...
indi sən olmalıydın yanımada
bu şeiri oxumağa bir adamım olmalıydı
kimsə gülməməliydi bu halıma
bu qədər uzaqda olmamalıydın...
indi sən olmalıydın yanımda
kadıköydə, modada
siqaret yandırıb
marmarının sularına baxmalıydıq...
indi sən olmalıydın yanımda
sonra da birlikdə darıxmalıydıq...
58
avqustun gəlişi
biri vardı,
biri yoxdu...
hamı daha çox yoxdu
şair yoxluqlara içərdi,
beləcə zaman keçərdi...
israilin qəzzanı bombaladığı günlərdi
bu qədər sevildiyinə rəğmən
sonuncu qadınım da getmişdi...
deyəsən
sənin adını qulağına pıçıldamağımdan
incimişdi...
həkim olmaq istəyən yeddi yaşlı qız
qan xərçənginə tutulmuşdu
rəngi solmuşdu...
tökülmüşdü qıvırcıq, sarışın saçları
yanında oturub susurdu böyük qardaşları...
hər gün həyətdə oturub
gəlinciyinin saçlarını yolurdu
hər gün bir az da solurdu...
gündə bir maşından düşən sarışın qızın
axtarışları bitmişdi
sonuncu sevgilisi də atıb getmişdi
özünü yalnızlığın qucağına atmışdı
gözlərinin sürməsi yayılmışdı üzünə
ağlamaqdan
saçlarını qısa kəsdirib
siqaretə başlamışdı...
59
Dostları ilə paylaş: |