16
müharibə göstərdi ki, Şeyx Şamil kimi güclü sərkərdəni belə qısa müddətdə
asanlıqla məğlub etmək qeyri-mümkündür.
Rusların qarşısına çıxmaq üçün Şeyx Şamil öz ordusunu üç hissəyə böldü.
Çox aulu və Qazıqumıx istiqamətində döyüşəcək birinci dəstəyə Daniyal bəy naib
təyin olundu. O, hiyləgər erməni generalı Arqutinskinin dəstəsi ilə vuruşmalı idi.
Dörd minlik süvari dəstəsi ilə Daniyal bəy ustad Cəmaləddin Hüseynlə birlikdə
Çox aulu uğrunda güclü döyüşlər apardı. Zaqatala yaxınlığında keçmiş düşməni
general Şvartsla üzbəüz gəldi. General Şvartsın dəstəsini özünün iki minlik say-
seçmə süvarisi ilə geri oturtdu. Onun hərbi əməliyyatı belə idi ki, İlisuya enib
dədə-baba torpaqlarını gavurlardan xilas etsin. Lakin çaparın gətirdiyi xəbərə görə
general Arqutinski güclü qoşunla arxadan ona hücuma hazırlaşırdı. Onda Daniyal
bəy Kudal, Saltı və Kuppa aullarına yeriyib onları ruslardan təmizlədi...
Bu kiçik döyüş epizodu on altı il Şeyx Şamilin azadlıq hərəkatında
yaxından iştirak edən general Daniyal bəyin hərbi əməliyyatlarından biridir.
Yüzlərlə belə döyüş əməliyyatının fəal iştirakçısı olan general Daniyal bəy İlisulu
Şamilin ən igid naiblərindən biri, ən sevimli məsləhətçisi olmuşdur. Çara
«xəyanət» edib Şamilin tərəfinə keçən general Daniyal bəy Qafqaz xanlıqlarında
və dağlılar arasında böyük hörmətə malik idi. Amma təəssüf ki, rus tədqiqatçısı
Nikolay Smirnov «Qafqazda müridizm» kitabında Daniyal bəyin hərbi fəaliyyətinə
özünün şovinist rus prizması ilə baxaraq, heç bir əsası olmadan yazır ki, guya Şeyx
Şamil Daniyal bəyin qısa və kifayət qədər ifadəli xarakteristikasını vermişdir: pis
döyüşçüdür, məsləhətçi kimi yaxşıdır, icraçı kimi yararsızdır!
Sual olunur, əgər belədirsə, Şamil kimi ağıllı sərkərdə mübarizəsinin son
dəqiqəsinə kimi general Daniyal bəylə on altı il necə işləmişdir?
Əsl həqiqəti isə şahidi olanlar deyə bilərlər. Ona görə də Şamilin otuz il
şəxsi katibi və bütün yürüşlərinin iştirakçısı olmuş Məhəmməd Tahirin «Şeyx
Şamil» tarixi əsərindən kiçik bir parçaya diqqət yetirək:
«...Ruslar və Ağalar xanın qaziqumuxları aulu öz qüvvələrinə tapşırdılar.
Belə olduqda imam Daniyal sultana əmr etdi ki, çoxluların üzərinə gedib xoşluqla
və ya zorla onları şəriətə itaət etdirib vədlərinə sadiq qalmaları üçün onlardan girov
da götürsün. Daniyal Sultan imamın şərtlərini çatdırmaq üçün Çoxa nümayəndəlik
göndərdi. Lakin çoxlular öz müttəfiqlərinə bel bağlayıb müridləri saymadılar.
Elçilər çox saymazyana qəbul edilib, onların gətirdikləri təkliflərə çox
həyasızcasına əks təkliflər irəli sürdülər. Özü də elə bir vaxtda ki, Daniyal Sultan
güclü qoşunla aulun lap ağzında, naiblərdən İnko və Musa Hacı isə öz dəstələri ilə
aulun içində idilər.
Öz sülh təkliflərinə rədd cavabı alan Daniyal Sultan aşağı başdan aula daxil
oldu. Çoxlular da görünür əliboş dayanmamışdılar. Kudali aulundan ayaqdan-başa
kimi yaraqlanmış üç yüz döyüşçü onlara köməyə gəldi. Eyni vaxtda Ağalarxan da
öz Qaziqumux, Akuşi və sudaxarlıları ilə qəbristanın yanında mövqe tutdular.
17
Hər iki tərəf arasında səkkiz gün çəkən qızğın və qanlı döyüş oldu.
İmamdan təkrar əmr gəldi: hamınız həlak olun, amma məqsədə çatmadan
qayıtmayın. Hər iki tərəf inadlı və çılğıncasına vuruşdu. Naiblər ruhdan düşüb
imamlarını itirməyə və rəislərini sülhə çağıran təkliflər söyləməyə başladılar. Lakin
Daniyal Sultan bildirdi ki, o, Çoxda ölər, amma imamın hüzuruna qara üzlə
qayıtmaz».
Bu naib general Daniyal bəyin imam Şamilə sadiqliyinin yüz nümunəsindən
biridir.
Arxiv sənədlərindən məlum olur ki, Şamil onunla həm də yaxın qohum
olmuşdur. Şamilin böyük oğlu, varisi Qazi Məhəmməd Daniyal bəyin qızı
Kərimətlə evlənmişdi. Şeyx Şamil ailəsi ilə 1859-cu ildə əsir alınıb Peterburqa,
Kaluqaya aparılanda gəlini Kərimət də onlarla idi. Saf dağlar havasında böyümüş
Kərimət Vətən həsrətilə göynəməkdən nəmli Kaluqada vərəm tapdı, orada da vəfat
etdi.
O da məlumdur ki, Şeyx Şamil əsir alınandan sonra imperatorun əmrilə
polkovnik Runovski ona yavər təyin olunur və ona tapşırılır ki, Şamilin
davranışını, söhbətlərini qeydə alsın. Polkovnik Runovski «Şamil haqqında
qeydlər» adlı kitab yazmışdır. Həmin kitabda Runovski yazır ki, Şamil
söhbətlərində 1861-ci ildə Daniyal bəyin fransız qəzetində («Yousna du midi») çap
olunmuş fikirlərini təkzib etmək üçün dəfələrlə onu xatırlayır, onun söhbətlərinə
qayıdırdı. Şamilin dediyinə görə, Daniyal bəy onun tərəfinə keçməmişdən üç il
əvvəl qazavat döyüşçülərinin sıralarına keçmək üçün danışıqlar aparıb. Ona razılıq
verilmiş, lakin, görünür, baş verən hadisələri götür-qoy edən Daniyal bəy iki il
qazavat tərəfə keçmək məsələsini gecikdirirdi. Daniyal bəyin bu niyyətinə ümidini
itirən Şamil, ona xəbər göndərir ki, bəs onun imarətinə öz bayrağını sancmaq üçün
İlisuya gəlir. Onda Daniyal bəy Şamilə bildirir ki, imkan düşən kimi Şamilin
tərəfinə keçəcək.
Şamilin, sədaqətsizliklə məzəmmətlədiyi Daniyal bəy, nəhayət, yanındakı
rus zabitini (əslində milliyyətcə erməni olan rus zabitini — Ş. N.) öldürüb Darqoya
gəlir.
1859-cu ildə Qunib aulundakı son döyüşdə də Daniyal bəy Şeyx Şamilə and
içir ki, onu son damla qanına kimi qoruyacaq, öz qızını doğrayar, ancaq rusların
əlinə keçməyə razı olmaz.
Şamilin tərəfinə keçdikdən sonra sultanlığı dağılan, sarayı yerlə-yeksan
edilən, ruslar demiş, «xain general» Daniyal bəyin son taleyi necə olmuşdur?
Şamil kimi Daniyal bəy də əsir alınmışdı. Bir müddət Şəkidə saxlanılmış,
hətta ona 5,5 min manat pensiya da verilmişdir. Yenidən rus ordusunda qulluq
etmək təklif olunanda, inciyib imtina etmişdir. O, 1859-cu ildə Türkiyəyə
getmişdir.
Bu gün bütün Qafqazda dolaşan, ağız-ağız gəzən bir əhvalat var. Onu xeyir-
şər məclislərində Şeyx Şamildən söhbət düşəndə tez-tez danışırlar. Bu əhvalat nə
Dostları ilə paylaş: |